Ολοταχώς προς... τη Βουλγαρία οι έλληνες μισθωτοί

Ολοταχώς προς... τη Βουλγαρία οδηγεί τους εργαζομένους στην Ελλάδα η τρόικα, επιβάλλοντας σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Ο στόχος της τρόικας, να γίνει η οικονομία πιο ανταγωνιστική και να μειωθεί η εφιαλτικά υψηλή ανεργία, δεν είναι βέβαιο ότι θα επιτευχθεί. Βέβαιο όμως είναι ότι σε λίγους μήνες θα έχουν ανατραπεί όλα τα βασικά δεδομένα στη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων στον ιδιωτικό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Προς το παρόν ορισμένα βασικά στοιχεία των αλλαγών που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης, πολιτικών αρχηγών και τρόικας παραμένουν «σκοτεινά». Δεν είναι σαφές, για παράδειγμα, αν η μείωση κατά 22% στον βασικό μισθό θα καλύψει όλους τους εργαζομένους, με «ψαλίδισμα» αποδοχών σε όλα τα κλιμάκια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, ή μόνο τους νεοεισερχόμενους.  Η πρώτη εκδοχή υιοθετείται στο αγγλικό κείμενο που έχει στείλει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο η κυβέρνηση, αλλά ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς δήλωσε την Πέμπτη ότι ισχύει η δεύτερη, δηλαδή η μείωση κατά 22% θα αφορά μόνο τους μισθούς των νεοεισερχόμενων. Πάντως, ο στόχος της τρόικας είναι σαφής: θέλει οι αμοιβές των εργαζομένων στην Ελλάδα να προσαρμοσθούν σε επίπεδα της Πορτογαλίας και των χωρών της κεντρικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία -αυτό, άλλωστε, αναφέρεται στο αγγλικό κείμενο του νέου μνημονίου.  Αν επιδιωχθεί, πάντως, μια σύγκλιση με τους μισθούς των γειτονικών μας, βαλκανικών χωρών, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα θα πρέπει να ετοιμασθούν για... άγριες καταστάσεις, αφού ο βασικός μισθός στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία δεν ξεπερνά τα 200 ευρώ! Οι αλλαγές που δεσμεύθηκε να προωθήσει άμεσα η κυβέρνηση είναι πολλές, αλλά είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει και... δεύτερος γύρος, αφού η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί έναντι της τρόικας ότι μέχρι το τέλος Ιουνίου θα αναλάβει πρωτοβουλία, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, για αναμόρφωση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ώστε ο βασικός μισθός να προσαρμοσθεί στα επίπεδα οικονομιών που μπορούν να συγκριθούν με την ελληνική (Πορτογαλία, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.ά.). Μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου θα πρέπει να προωθηθεί νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει: - Αμεση μείωση των βασικών μισθών σε όλα τα κλιμάκια κατά 22% (ο εισαγωγικός μισθός θα πέσει από τα 751 στα 589 ευρώ). - Πρόσθετη μείωση κατά 10% για τους νέους κάτω των 25 ετών (αυτοί θα λαμβάνουν μόνο 530 ευρώ μεικτά). - Ολες οι συλλογικές συμβάσεις θα έχουν μέγιστη διάρκεια τριών ετών και όσες ισχύουν ήδη για 24 μήνες, ή περισσότερο, θα θεωρείται ότι έχουν λήξει το αργότερο σε ένα χρόνο από την έναρξη ισχύος του νέου νόμου. - Οι κλαδικές συμβάσεις θα ισχύουν για τρεις μήνες μετά τη λήξη τους (σήμερα η περίοδος είναι έξι μήνες). Αν μια σύμβαση δεν έχει ανανεωθεί εντός τριμήνου, οι αμοιβές των εργαζομένων θα μπορούν να «ψαλιδιστούν» από τον εργοδότη με ατομικές συμβάσεις στα επίπεδα του βασικού μισθού. Σε αυτή την περίπτωση θα διατηρούνται μόνο τέσσερα επιδόματα: αρχαιότητας, τέκνων, πτυχίου και ανθυγιεινής εργασίας. Καταργείται, επίσης, το δικαίωμα για μονομερή προσφυγή σε Διαιτησία, στην οποία συνήθως προσέφευγαν οι συνδικαλιστές, σε περιπτώσεις διαφωνιών με εργοδότες για τους όρους μιας συλλογικής σύμβασης. - Η ωρίμανση, δηλαδή η αυτόματη αύξηση του μισθού ανάλογα με τα χρόνια εργασίας, «παγώνει» επ' αόριστον, δηλαδή μέχρι να υποχωρήσει η ανεργία κάτω από το 10% (σήμερα ξεπερνά το 20%). - Σε όλες τις ΔΕΚΟ και τράπεζες ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις «παλαιών» υπαλλήλων, οι οποίοι έχουν προσληφθεί πριν από το 2006. Οι σχέσεις εργασίας και αυτών των κατηγοριών προσωπικού θα μετατραπούν σε σχέσεις αορίστου χρόνου, ώστε να μπορούν να απολυθούν εύκολα, με απόφαση της διοίκησης κάθε επιχείρησης.

Η Αργεντινή έπεσε όταν πειράχθηκε η μεσαία τάξη…

Έτσι λοιπόν και αυτή τη φορά βλέπουμε ή καλύτερα προβλέπουμε ότι κάτι παρόμοιο με αυτό το οποίο συνέβη στην Αργεντινή θα συμβεί και στην Ελλάδα.    Συγκεκριμένα, αν δει κανείς την ιστορία της Αργεντινής θα δει ότι η πτώση της χώρας και το ξέσπασμα των μεγάλων αντιδράσεων και των ταραχών ήρθε όταν πειράχτηκε η μεσαία τάξη. Ναι ακριβώς τότε ήταν που βγήκε στο δρόμο μαζικά ο κόσμος και φτάσαμε στη μαύρη μέρα των βίαιων επεισοδίων, των αρκετών νεκρών και της φυγής του προέδρου της Αργεντινής με ελικόπτερο.     υπάρχει πραγματικά μεγάλος κίνδυνος αυτό να συμβεί και στη χώρα μας, εφόσον θα κοπούν τα δώρα στον ιδιωτικό τομέα. Μόνο ένα πράγμα θα σας πούμε, για πρώτη φορά το Σαββατοκύριακο ακούσαμε ένα στέλεχος τραπέζης (και όχι τον 1000 ευρώ, αλλά των 2.500 ευρώ) και ένα δικηγόρο που δουλεύει σε μια εταιρεία (επίσης με σχετικά υψηλό εισόδημα) να λένε ανοιχτά ότι θα βγουν στο δρόμο. Δεν πάει άλλο. Ξέρουμε ότι μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά θα σας παραπέμψουμε στα video της εποχής και στα επεισόδια στην Αργεντινή, όπου και θα δείτε με έκπληξη ανθρώπους με κουστούμια να διαδηλώνουν. Αυτό τα λέει όλα.  Απλά ανθρώπους με κουστούμια να πετάνε πέτρες και να συμπλέκονται με την Αστυνομία.....

Πού πάνε τα λεφτά του πακέτου της διάσωσης της Ελλάδας;

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην  «The Telegraph» ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής Ντάνιελ Τζον Χάναν αναφέρει: «Αναρωτιέστε γιατί η Ελλάδα είναι τόσο ανίκανη να ανακάμψει με τα χρήματα που της προσφέρονται; Μελετήστε το γράφημα...». Έτσι όπως αναφέρει ο Ντάνιελ Τζον Χάναν, κάτι το οποίο είναι απόλυτα ακριβές θα συμπληρώναμε εμείς, από το κάθε ευρώ που χορηγείται ως αρωγή στην Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δαπανήσει για να στηρίξει την ανάπτυξη μόλις 19 λεπτά, ενώ τα υπόλοιπα 81 λεπτά του ευρώ δαπανώνται για την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. «Δαπανώνται για τη διάσωση των τραπεζιτών και των ομολογιούχων από τις συνέπειες των δικών τους ατυχών επενδύσεων», όπως αναφέρει ο ευρωβουλευτής.  Συγκεκριμένα, από το κάθε ευρώ του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, 40 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 λεπτά καταλήγουν στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα.  «Τέλος, 18 λεπτά από το ευρώ που προορίζεται για τη διάσωση της Ελλάδας καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)». Αξίζει να αναφέρουμε ότι κλείνοντας το σχόλιο του ο Χάναν αναφέρει ότι «γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι φτωχοί σώζουν τους πλούσιους». Μάλλον μεγάλο δίκαιο έχει.