"Λήθη" Λορέντζος Μαβίλης

Ο Μιχάλης Περάνθης σημειώνει για τον Μαβίλη.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι δέθηκαν στα νιάτα τους με μια ιδεολογία που τη λησμόνησαν στις πρακτικές ανάγκες της ζωής.

Ο Μαβίλης έμεινε πιστός ως το τέλος.

Ο θάνατός του ήταν η ολοκλήρωση του ψυχικού του προορισμού, ίσως και το καλύτερο πατριωτικό του τραγούδι».

Ελιά

Στην κουφάλα σου εφώλιασε μελίσσι,

Γέρικη ελιά, που γέρνεις με τη λίγη

Πρασινάδα που ακόμα σε τυλίγει

Σα να ‘θελε να σε νεκροστολίση.

Και το κάθε πουλάκι στο μεθύσι

Της αγάπης πιπίζοντας ανοίγει

Στο κλαρί σου ερωτιάρικο κυνήγι,

Στο κλαρί σου που δε θα ξανανθίση.

Ω πόσο στη θανή θα σε γλυκάνουν,

με τη μαγευτικιά βοή που κάνουν,

Ολοζώντανης νιότης ομορφάδες

Που σα θύμησες μέσα σου πληθαίνουν¨

Ω να μπορούσαν έτσι να πεθαίνουν

Και άλλες ψυχές της ψυχής σου αδερφάδες.

 «Λήθη»

Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε

Την πίκρια της ζωής .Οντας βυθίσει

Ο ήλιος και το σούρουπο ακολουθήσει,

Μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και νάναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε

Στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση,

Μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει,

Α στάξει γι’ αυτές δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιούν θολό νερό ξαναθυμούνται,

Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδήλι,

Πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,

Τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν

Θέλουν μα δε βολεί να λησμονήσουν.

Ο Γ. Βαλέτας υποστηρίζει , ότι το αντιπροσωπευτικό ποίημα του Μαβίλη δεν είναι η    «Λήθη» , αλλά το συμβολικό ποίημα η «Ελιά».

Μπορούμε όμως να δεχτούμε, ότι σε αντιπαραβολή και τα δύο αυτά ποιήματα συμβολίζουν την ψυχική δύναμη, την ευαισθησία, τη φιλοσοφία της ζωής και του θανάτου, αφού και τα δύο χαρακτηρίζουν δυνατά η μεν Ελιά την Ευθανασία (προ θανάτου) η δε Λήθη την Υστεροφημία (μετά θάνατον).

Αυτά ίσως τελικά δικαιώνουν τον ποιητή και πατριώτη Μαβίλη, σκληρό μαχητή και των δύο ιδανικών.

Η Προδοσία της Κύπρου από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο

" Πώς εγκατελείφθη η Ένωσις και συγχρόνως κατέστη ανέφικτος γνήσια ανεξαρτησία της Κύπρου. Δεκάτη Τρίτη Γεν. Συνέλευσις Ο.Η.Ε.

(απόσπασμα)

Ενώπιον της Πολιτικής Επιτροπής της 13^ης Συνόδου της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών συνεζητήθη και πάλιν το Κυπριακόν από 25 Νοεμβρίουμέχρι 4 Δεκεμβρίου 1958 και ενώπιον της Ολομέλειας της Γεν. Συνελεύσεως την 5^ηνΔεκεμβρίου 1958.

Προηγουμένως, όμως, όλως απροόπτως διεπράχθη υπό του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ένα σοβαρώτατον λάθος επί του Κυπριακού, το οποίον δυστυχώς υπήρξεν μοιραίον δια την περαιτέρω εξέλιξιν του εθνικού μας ζητήματος.

Τα του σοβαροτάτου τούτου λάθους έκαμα ήδη γνωστά, δοθείσης ευκαιρίας και ζώντος του Μακαρίου, δια την Κυπριακής Εφημιρίδος «ΠΑΤΡΙΣ» της 21^Ης Σεπτεμβρίου 1972. Το σχετικόν δημοσίευμά μου υπό τον τίτλον: «Πώς εγκατελείφθη η Ένωσις και συγχρόνως κατέστη ανέφικτος γνήσια ανεξαρτησία της Κύπρου» έχει ως ακολούθως:

«Εις την «ΠΑΤΡΙΔΑ» της 28^ης Αυγούστου 1972 ανέγνωσα παρατηρήσεις επί της γνωστής δηλώσεως του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου προς την Μπάρμπαρα Κάσλ κατά Σεπτέμβριον 1958, δια της οποίας εγκαταλείπετο η γραμμή Ενώσεως χάριν ανεξαρτησίας της Κύπρου και επί του ρόλου τον οποίον έπαιξαν εις τούτο «Αμερικανικοί κύκλοι».

Επειδή έχω προσωπικώς γνώσιν σχετικής εξελίξεως των πραγμάτων, θεωρώ καθήκον μου έναντι της Ιστορίας της Κύπρου, αλλά και χάριν της αληθείας, να αναφέρω εν συντομία τα ακόλουθα:

Ως γνωστόν κατά Σεπτέμβριον εκάστου έτους αρχίζουν αι εργασίαι της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών, συνεχιζόμεναι επί τετράμηνον περίπου. Είχα την ευκαιρίαν κατ’ αρχάς εκ μέρους της Εθναρχίας Κύπρου και αργότερον ως μέλος της επισήμου Ελληνικής Αντιπροσωπείας, να παρακολουθήσω τας εργασίας των Γεν. Συνελεύσεων από του 1950 μέχρι του 1959 σχεδόν κάθε χρόνον. Κατά Σεπτέμβριον 1958 την προτεραίαν της δια Ν. Υόρκην αναχωρήσεώς μου, επεσκέφθην τον τότε εν Αθήναις Πρέσβην των Η.Π.Α. κ. Ρίντελμπέργκερ δια να τον αποχαιρετήσω και συγχρόνως δια να βολιδοσκοπήσω, αν η κατ’ αρχάς αρνητική και αργότερον μάλλον ουδετέρα στάσις της χώρας του έναντι του θέματος αυτοδιαθέσεως της Κύπρου, υπήρχε πιθανότης να εξελιχθή εις θετικήν. Πράγματι δε διηρμήνευσα το αίσθημα δυσφορίας, όχι μόνον κάθε Έλληνος της Κύπρου και της Ελλάδος, αλλά και κάθε πολιτισμένου ανθρώπου, που προσβλέπει εις την Αμερικήν ως τον κύριον εγγυητήν και θεματοφύλακα των θεμελιωδών αρχών της ελευθερίας και αυτοδιαθέσεως των λαών, να εμφανίζη ανακολουθίαν χάριν πολιτικής σκοπιμότητος. Αφού επί ώραν συνεζητήσαμεν το Κυπριακόν, ο Αμερικανός Πρέσβης με αιφνιδίασε δια της εξής ερωτήσεως: «Θ α  η δ ύ ν α τ ο  ο  Α ρ χ ι ε π ί σ κ ο π ο ς  ν α  π α ρ α ι τ η θ ή  τ η ς  Ε ν ώ σ ε ω ς,  ώ σ τ ε  ν α  π ρ ο σ ε π ά θ ο υ ν  α ι  Η ν ω μ έ ν α ι  Π ο λ ι τ ε ί α ι  ν α  π ρ ο ω θ ή σ ο υ ν  λ ύ σ ι ν  α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α ς;».

Απήντησα: «Θ α  μ ε τ α φ έ ρ ω  ε κ  κ α θ ή κ ο ν τ ο ς  τ ο  ε ρ ώ τ η μ ά  σ α ς  ε ι ς  τ ο ν  Α ρ χ ιε π ί σ κ ο π ο ν,  κ α ί τ ο ι,  ω ς  ν ο μ ί ζ ω,  ζ η τ ε ί τ ε  κ ά τ ι  τ ο  α δ ύ ν α τ ο ν,  κ α θ’  ό σ ο ν  έ ν α ν τ ι  τ ο υ  Κ υ π ρ ι α κ ο ύ  κ α ι  γ ε ν ι κ ώ ς  τ ο υ  Ε λ λ η ν ι κ ο ύ  λ α ο ύ  δ ε ν  θ α  α π ε τ ό λ μ α  τ ο ι ο ύ τ ο ν  τι».

Κατέστησα αμέσως γνωστά τα ανωτέρω εις τον Αρχιεπίσκοπον, ο οποίοςαπέφυγε να εκφέρη οιανδήποτε κρίσιν, και ούτω έμεινα με την εντύπωσιν ότι δεν επεθύμει να δεχθή συζήτησιν επί τοιαύτης προτάσεως. Ανεχώρησα εις Ν. Υόρκην, όπου μετά πάροδον ημερών τινων, επληροφορούμην ότι  ο  Μ α κ α ρ ι ώ τ α τ ο ς  π ρ ο έ β η  ε ι ς  δ ή λ ω σ ι ν  π ρ ο ς  τ η ν  π ο λ ι τ ι κ ό ν  κ α ι  δ η μ ο σ ι ο γ ρ ά φ ο ν  Καν Μ π ά ρ μ π α ρ α  Κ ά σ λ,  ό τ ι  η  Κ ύ π ρ ο ς  π α ρ α ι τ ε ί τ α ι  τ η ς  Ε ν ώ σ ε ω ς  κ α ι  α ρ κ ε ί τ α ι  ε ι ς  Α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α ν.Επίσης επληροφούμην ότι η Ελ. Κυβέρνησις εξεπλάγη και δυσηρεστήθη, διότι αφ’ ενός επί ενός τόσο σοβαρού θέματος δεν προηγήθη συνεννόησις μετ’ αυτής, αφ’ ετέρου δε εν πάση περιπτώση εχάθη ένα τεραστίας σημασίας ατού διαπραγματεύσεων.

Όταν μετά πάροδον μηνός έφθασεν εις Ν. Υόρκην ο Αρχιεπίσκοπος, είχα αμέσως μετ’ αυτού συνάντησιν και ετόνισα την σοβαρότητα του λάθους, που διεπράχθη:

«Όταν σας ανέφερα, Μακαριώτατε, το τεθέν υπό του Αμερικανού Πρέσβεως ερώτημα, εάν μου ελέγατε ότι δεν βλέπετε σήμερον άλλην λύσιν πλην της ανεξαρτησίας, θα σας απήντων: Προσωπικώς διαφωνώ, Μακαριώτατε, διότι ως γνωρίζετε ήμην πάντοτε και θα μένω αδιάλλακτος εις το αίτημα της Ενώσεως. Ως πολιτικός σας σύμβουλος όμως, θα προσέθετα: Αφού απεφασίσατε να στραφήτε προς λύσιν ανεξαρτησίας, μη πήτε προς το παρόν τέτοιο πράγμα, ούτε εις τον εαυτόν σας. Αφήστε να είπω εις τον Αμερικανόν Πρέσβυν ότι απλώς σας έκαμεν εντύπωσιν το ερώτημά του, ότι σας ζητείται κάτι το αδύνατον, αλλ΄ ας βολιδοσκοπήσουν αι Ηνωμέναι Πολιτείαι προηγουμένως τους Άγγλους και του Τούρκους αν δέχωνται προς το παρόν ανεξάρτητον Κύπρον, ότε θα σκεφθήτε και σεις, αφού συζητήσετε σοβαρώς το θέμα και με άλλους υπευθύνους παράγοντας της Ελλάδος και της Κύπρου, δια να δώσετε οριστικήν απάντησιν. Βεβαίως και ο Αμερικανός Πρέσβυς ηννόει πραγματικήν ανεξαρτησίαν και οι αντίπαλοι μη πιστεύοντες ότι ήτο δυνατόν επισήμως να αποκηρυχθή η Ένωσις, θα είχαν υπ’ όψιν καθεστώς γνήσιας ανεξαρτησίας, ενώ τώρα ο στόχος των θα είναι κάτι χειρότερον δια την Ελληνικήν πλευράν».

Ο Αρχιεπίσκοπος  α ν ε γ ν ώ ρ ι σ ε  το λάθος και δια τούτο εις δημοσιευθείσαν την επομένην συνέντευξίν του προς Συντάκτην των «Νιου Γιορκ Τάιμς» προσεπάθησε να ερμηνεύση, την περί εγκαταλείψεως της Ενώσεως δήλωσιν, ως μη έχουσαν δεσμευτικήν ισχύν και δια το απώτερον μέλλον της Κύπρου. Εξ άλλου, ως προς την λύσιν ανεξαρτησίας εξέφρασε την γνώμην, ότι δεν θα συναντήση δυσκολίας, διότι είχεν ήδη, ως είπε κατά την ρυθείσαν συνέντευξιν, υπόσχεσιν του Στέητ Ντηπάρτμεντ περί υποστηρίξεως.

Το Στέητ Ντηπάρτμεντ όμως προέβη εις διάψευσιν, ότι έδωσεν οιανδήποτε υπόσχεσιν εις τον Μακαριώτατον. Ορθώς δε, ως παρετήρησα εις τον Αρχιεπίσκοπον, εγένετο η διάψευσις αύτη, διότι εφ’ όσον εις το ερώτημα του Πρεσβευτού κ. Ρίντελμπέργκερ, που ίσως να αποτελεί και απλήν βολιδοσκόπησιν εκ μέρους του, δεν εδόθη καμμία απάντησις, δεν επετρέπετο προβολή δημοσίως ισχυρισμού, ότι υφίστατο υπόσχεσις εκ μέρους του Στέητ Ντηπάρτμεντ.

Η ενώπιον της 13^ης Συνόδου της Γενικής Συνελεύσεως συζήτησις του Κυπριακού, καίτοι τυπικώς διεξήχθη επί της ιδίας ως και προηγουμένως βάσεως, εν τούτοις κατ’ ουσίαν είχεν επηρεασθή από την ανωτέρω αλλαγή γραμμής υπό του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και δια τούτο δεν διέκρινεν αυτήν η ζωτικότης υπέρ της Αυτοδιαθέσεως που δια κάθε Έλληνα εσήμαινε υπέρ της Ενώσεως.

( … )

Πώς συνήφθησαν αι Συμφωνίαι Ζυρίχης – Λονδίνου

( … )

Ίσως να αποτελή δια την σύγχρονον Ιστορίαν της Κύπρου και της εξελίξεως του εθνικού της ζητήματος, το σοβαρότερον θέμα, το πώς συνήφθησαν αι συμφωνίαι Ζυρίχης – Λονδίνου, αι οποίαι έθαψαν το ιερώτερον ιδανικόν των Κυπρίων και απετέλεσαν, πιστεύομεν, άλλην Κερκόπορταν προς άλωσιν της Κύπρου υπό των Τούρκων.

( … ) Ούτω αναφέρομαι πρώτον εις δημοσίευμά μου εις την Αθηναϊκήν εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» της 7^ηςΜαρτίου 1973, που υπό τον τίτλον «ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΖΥΡΙΧΗΣ – ΛΟΝΔΙΝΟΥ» έχει ως ακολούθως:

Αι δημοσιευθείσαι εις την «Ακρόπολιν» επιστολαί του τ. Υπουργού Εξωτερικών κ. Αβέρωφ και του Παγκυπρίου Συνδέσμου Αγωνιστών, γύρω από τας Συμφωνίας Ζυρίχης – Λονδίνου, γεννούν υποχρέωσιν και εις εμέ, που έζησα από κοντά όλην την εξέλιξιν του Κυπριακού, να κάμω ωρισμένας παρατηρήσεις και να θέσω μερικά ερωτήματα.

Κατ’ αρχήν, μικράν, νομίζω, έχει σημασίαν μέχρι ποίου βαθμού ενημερώνετο ο Διγενής υπό του κ. Αβέρωφ, κατά πόσον ο πρώτος ενέκρινεν εκ των υστέρων τας συμφωνίας Ζυρίχης – Λονδίνου και ποίος επέλεξε του Κυπρίους που συνώδευσαν τον Αρχιεπίσκοπον εις Λονδίνον δια την υπογραφήν των. Θεμελιώδη σημασίαν έχει δια την ελληνικήν κοινήν γνώμην και κυρίως δια την αλήθειαν και την Ιστορίαν, το πώς και γιατί συνήφθησαν τοιαύται Συμφωνίαι εν κρυπτώ και μάλιστα εντός μόλις 45 ημερών, ενώ αργότερον δια τας αγγλικάς εν Κύπρω βάσεις διεξήγοντο επί έτος συζητήσεις και τώρα επί πολλά έτη συνεχίζονται ενδοκυπριακαί συνομιλίαι δια συνταγματικάς λεπτομερείας. 

Πιστεύομεν, ότι είναι καιρός ωρισμένα τουλάχιστον πράγματα σχετικώς με τας συμφωνίας αυτάς να γίνουν γνωστά, διότι παρερχομένου του χρόνου κακόν μάλλον προξενεί η σιωπή. 

Παρήλθον ήδη 14 έτη, ο δε λόγος σιωπής, ότι το Κυπριακόν είναι ακόμη εκκρεμές δεν ευσταθεί, διότι κατέστη πλέον φανερόν ότι το Κυπριακόν θα υφίσταται επί μακρόν ακόμη, μέχρις ότου φθάση εις την μόνην ορθήν και δικαίαν λύσιν του, από την οποίαν απεμάκρυναν αυτό αι ρηθείσαι Συμφωνίαι.

Θα ενθυμίσω λοιπόν εις τον φίλον κ. Αβέρωφ πως μίαν ημέραν του Δεκεμβρίου 1958, όταν εδίδαμεν την τελευταίαν μάχην δια το Κυπριακόν εις τα Ηνωμένα Έθνη, ευρισκόμενος εν εξάψει, λόγω οξείας συζητήσεως που είχεν εις την αίθουσαν συνεδριάσεων, μου είπε παρουσία του κ. Ξανθόπουλου – Παλαμά, ότι δεν θα ξανάλθωμεν εις τα Ηνωμένα Έθνη, διότι δεν μπορούμε να τα βγάλωμε πέρα εναντίον Άγγλων και Τούρκων και ότι πρέπει να τα φτιάξωμε με τον ένα από τους δύο. Ασυζητητί, απήντησα, να τα φτιάξωμε με τους Άγγλους, διότι με την πρόοδον καταρεύσεως της αποικιοκρατίας δεν θα καθήσουν εις την νήσον περισσότερον από δύο ή τρία χρόνια. Όχι, προσέθεσεν ο κ. Αβέρωφ, η Ελληνική Κυβέρνησις συμφωνούντος και του Μακαρίου, θα προσπαθήση να τα φτιάξωμεν με τους Τούρκους, ώστε συγχρόνως να λύσωμεν όλας τας διαφοράς που έχομεν με αυτούς και να μην μας χωρίζη τίποτε πλέον. 

Τας ανησυχίας μου δια την ανεδαφικήν, ως έκρινα, στροφήν αυτήν ανέφερα και εις τον Αρχιεπίσκοπον, ευρισκόμενον επίσης εις Ν. Υόρκη, όστις με καθησύχασε λέγων, ότι δεν γίνονται τέτοια πράγματα. Σημειωθήτω ότι ο Αρχιεπίσκοπος, με τον οποίον είχα καθημερινήν συνεργασίαν, τα ίδια επανελάμβανε μέχρι της ημέρας που έγινε γνωστή η σύναψις των Συμφωνιών εις Ζυρίχην.

Έτσι γεννώνται αυτομάτως τα ερωτήματα:  α)  Διατί δεν επεχειρήθη σύναψις μιας εκεχειρίας με τους Άγγλους δια να κερδίσωμεν χρόνον;  β)  Διατί αι συζητήσεις αι αφορώσαι εις αυτό τούτο το μέλλον της Ελληνικής Μεγαλονήσου έκλεισαν εντός βραχυτάτου χρονικού διαστήματος, ενώ ως εκ της φύσεώς των, θα ήτο δυνατόν να παραταθούν, αφού μάλιστα η κατάργησις της αποικιοκρατίας ήτο πλέον εν’ όψει και  εφαρμογή της αρχής της αυτοδιαθέσεως εκέρδιζε διαρκώς έδαφος;  γ)  Τι συνέβη ώστε η ελληνική πλευρά να φθάση μέχρι του σημείου να απεμπολήση το ιερόν εθνικόν αίτημα της Ενώσεως;  δ)  Διατί η ελληνική πλευρά εδέχθη να επανέλθη τουρκική στρατιωτική δύναμις εις την Κύπρον και πώς ανεγνώρισε δικαίωμα εις την Τουρκίαν να επεμβαίνη εις την Κύπρον, ακόμη και μόνη;  ε)  Διατί όταν μετά την υπογραφήν των Συμφωνιών, αλλά προτης εγκαθιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνελήφθη το τουρκικόν πλοιάριον «Ντενίζ» έμφορτον πολεμικού υλικού δια τους Τουρκοκυπρίους, δεν κατηγγέλθησαν αι Συμφωνίαι, αι οποίαι παρεβιάζοντο προτού ακόμη τεθούν σε εφαρμογήν;

Βέβαια δεν είναι δυνατόν να προβάλλωνται αορίστως δικαιολογίαι, ως «αδήριτος ανάγκη», «έξωθεν πιέσεις», «απειλή Άγγλων δια διχοτόμησιν της νήσου». Πρέπει να εξηγηθή ποία υπήρξεν η αδήριτος ανάγκη, υπό τίνος και τι είδους πιέσεις ησκήθησαν. Όσον αφορά εις ενδεχομένην απειλήν των Άγγλων δια διχοτόμησιν ο κ. Αβέρωφ γνωρίζει ότι την τύχην της Κύπρου, ως μη αυτοκυβερνωμένου εδάφους τότε, δεν ηδύνατο να καθορίση μόνη η Αγλλία χωρίς την έγκρισιν των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με τον Καταστατικόν Χάρτην. Είναι δε γνωστόν πόσην απέχθειαν επεδείκνυαν τα Ηνωμένα Έθνη εις πάσαν ιδέαν διχοτομήσεως εδαφών, οπουδήποτε του κόσμου. Εξ άλλου, όταν ολίγον αργότερα, την 14.12.1960, τα Ηνωμένα Έθνη, δια της υπ. Αριθμ. 1514 αποφάσεως της Γεν. Συνελεύσεως, εψήφιζαν επιτάχυνσιν και άνευ περιορισμών κατάργησιν της αποικιοκρατίας, η Αγγλία όχι μόνον δεν αντέδρασεν, αλλ’ εδέχθη να μετάσχη και της πρώτης 17μελούς Επιτροπής, η οποία περιερχομένη όλας τας διατηρουμένας τότε αποικίας, υπέβαλλεν εκθέσεις δι’ εκάστην, περί του χρόνου καθ’ ον θα ηδύνατο να ασκηθή το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως.

Ομολογώ ότι ούτε ο Αρχιεπίσκοπος μου ανέφερε, ούτε ο ίδιος αντελήφθην οτιδήποτε, που να εδικαιολόγει την σπουδήν δια την σύναψιν των Συμφωνιών και το ανήκουστονπεριεχόμενόν των. Τουναντίον,  π α ρ έ σ τ η ν  μ ά ρ  τ υ ς  τ η ς  ε ξ ή ς  α λ η σ μ ο ν ή τ ο υ    σ κ η ν ή ς : Όταν αμέσως μόλις έγινεν γνωστόντο περιεχόμενον των Συμφωνιών μετέβην εις το Ξενοδοχείον Μεγ. Βρεταννία προς συνάντησιν του Αρχιεπισκόπου δια να δηλώσω ότι διαφωνών διακόπτω πάσαν συνεργασίαν, κατέφθασεν, επισείων τηλεγράφημα, ο ανταποκριτής των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» κ.  Σ έ τ ζ γ ο υ ϊ κ,  όστις κατ’ εντολήν της εφημερίδος του ήθελεν επιβεβαίωσιν, αν αι Συμφωνίαι περιέχουν παραίτησιν από την Ένωσιν και παροχήν εις την Τουρκίαν των τάδε και τάδε δικαιωμάτων. Ο Μακαριώτατος απήντησε καταφατικώς.

 Ο κ. Σέτζγουϊκ υψώνων την φωνήν είπεν εις αυτόν μεταξύ άλλων ότι «διαπράττει την μεγαλυτέραν προδοσίαν του αιώνος».Και όμως ο Αρχιεπίσκοπος δεν εύρεν ούτε μίαν λέξιν δικαιολογίας της συνάψεως των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου. Απευθυνόμενος εγώ με καταφανή συγκίνησιν προς τον κ. Σέτζγουϊκ, εξέφρασα προς αυτόν ευχαριστίας και ευγνωμοσύνην, διότι αι παρατηρήσεις του ανταπεκρίνοντο και προς ιδικά μου αισθήματα, τα οποία, σεβόμενος την Αρχιερατικήν ιδιότητα του Μακαρίου δεν θα εξέφραζον με τόσην ωμότητα.

Έχει δίκαιον ο κ. Αβέρωφ ότι ο Αρχιεπίσκοπος επέλεξε τους Κυπρίους, που τον συνώδευσαν εις το Λονδίνον δια την υπογραφήν. Αρνούμενος δε να τον ακολουθήσω εις Λονδίνον, συνέστησα να μη καλέση κανένα εκ Κύπρου, λαμβάνων μόνος την ευθύνην, ώστε αργότερον αποτυγχανουσών, ως προέβλεπον, των Συμφωνιών, η Κύπρος να εγείρη και πάλιν ζήτημα αυτοδιαθέσεως. Σημειωθήτω μάλιστα ότι προέιπον εις τον Αρχιεπίσκοπον, ότι εις το μέλλον θα φυλακίζη και θα κτυπά τους Ενωτικούς Κυπρίους, των οποίων η ελληνική συνείδησις δεν θα συμβιβάζεται με το κράτος του.

Ο φίλος κ. Αβέρωφ θα προσφέρη υπηρεσίαν εις το Κυπριακόν, αν χύση ολίγον φως εις τα σκοτεινά παρασκήνια της συνάψεως των Συμφωνιών, ομολογών ότι αύται υπήρξαν σοβαρόλάθος. Εξ άλλου, δεν είναι ο περισσότερο ευθυνόμενος, ούτε ήτο ιδική του ιδέα η εγκατάλειψις της Ενώσεως, καθώς δεν ήτο εκείνοςπου εβιάζετο να ικανοποιήση προσωπικήν φιλοδοξίαν με το καθεστώς των Συμφωνιών. " ( … ) 

Πηγή: ΑΤΥΧΗ ΚΥΠΡΟΣ, ΠΩΣ ΕΖΗΣΑ ΤΟΥΣ ΠΟΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΗΜΟΥΣ ΤΗΣ 1910 – 1980, ΣΑΒΒΑ ΛΟΪΖΙΔΗ Δρος Δικαίου, τ. Εθναρχικού Συμβούλου Κύπρου και τ. Βουλευτού Αθηνών, Εκδόσεις Μπεργάδη, Αθήναι 1980, σ. 161-169.

Εδώ το βίντεο ντοκουμέντο απόδειξη της προδοσίας. (Στα αγγλικά) 

https://youtu.be/GVCSv4nkMqw

"Αυτοί τα κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους"

Όταν ρωτούσαν το Γέροντα για την Κωνσταντινούπολη και την Μικρά Ασία , πάντα έφερνε στον λόγο του την προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

Έλεγε συγκεκριμένα , ότι οι Ρώσοι – το ξανθό γένος – θα δώσουν την Πόλη στους Έλληνες .

Ήδη από τις αρχές του ’80 ο Γέροντας μιλούσε για την διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως και για την κατάρρευση , επίσης , των κομουνιστικών καθεστώτων σε όλα τα κράτη του Ανατολικού Μπλοκ.

Όταν μιλούσαμε για τα μαρτύρια των χριστιανών στην τότε κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση , ο Γέροντας έλεγε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να γεμίσει το Μαρτυρολόγιο της Ρωσίας με καινούριους μάρτυρες.

Έβλεπε ότι ο κομμουνισμός , άθελα του , γινόταν μέσο αγιασμού για την Ρωσία, γιατί έλεγε ότι το αίμα των μαρτύρων θα ήταν αίμα ποτίσματος , που θα αναγεννούσε πνευματικά την Ρωσία .

-Τον ρώτησα τι γνώμη έχει για τα Σκόπια και μου είπε :΄Ας τα Σκόπια .

Μην τα λογαριάζης ’ . Για την Αλβανία μου είπε : ‘Όταν μια γίδα θέλει να φάει ξύλο , πάει και ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνου. Έτσι κάνουν και οι Αλβανοί τώρα . Ας τους . Μην τους λογαριάζεις . Μη φοβάσαι’ .

Για την Κωνσταντινούπολη έλεγε ότι : ‘Κάποτε θα την πάρουμε την Πόλη . Δική μας είναι. Εμείς δεν θα πάθουμε κακό. Όταν θα ξεκινήσουμε για τον πόλεμο θα την έχουν πάρει την Πόλη οι άλλοι . Στα μισά οι Έλληνες θα γυρίσουν πίσω .

Την Πόλη θα την έχουν πάρει οι Ρώσοι και θα μας την δώσουν . Όχι ότι οι ίδιοι μας αγαπούν , αλλά θα υποχρεωθούν να μας την δώσουν από τις περιστάσεις ’. Για τα «Εξαμίλια» έλεγε ότι αφορά το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας .

Για τους Τούρκους , που συνέχεια δημιουργούν προκλήσεις , ο Γέροντας έλεγε : ‘Οι Τούρκοι … ας τους αυτούς .

Αυτοί τα κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους . Τάχουνε , τα κουβαλούν μαζί τους…’.

Όσο για το πότε θα διαλυθεί η Τουρκία , όσες φορές και αν τον ρωτήσαμε κα το συζητήσαμε , ποτέ δεν το έλεγε : ‘Αυτό δεν το ξέρουμε .

Ο Θεός μας είπε ότι θα μας δείχνει σημεία .

Τα πράγματα , όμως προς τα εκεί βαδίζουν…’

Η άλλη όψη της Συρίας ....

Οι "άντρες" της Συρίας περπατούν πάνω απο 6000 χλμ κ κολυμπούν/ταξιδεύουν  αντίστοιχα εκατοντάδες μίλια στην θάλασσα, για να "σωθούν" απο τον πολεμο, εγκαταλείποντας την πατρίδα κ τα σπίτια τους .... 

Αυτο συμβαίνει οταν οι γυναίκες αυτές, έμειναν πίσω, αρματωθηκαν κ πολεμούν για να δουν ξανά την χώρα τους ελεύθερη απο τους κατακτητές. 

Σήμερα 19 Νοεμβρίου ειναι η παγκόσμια μέρα του Άντρα. 

Μέσα απο την καρδιά μου, με όλον μου τον σεβασμό, 

 την αφιερώνω σε αυτές τις ηρωίδες γυναίκες, που δίνουν το παράδειγμα σε όλον τον κόσμο. 

Πούτιν: Ο ISIS χρηματοδοτείται από 40 χώρες, ανάμεσά τους και μέλη των G20

Παγκόσμιο σοκ προκάλεσαν οι δηλώσεις του Προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος αποκάλυψε ότι 40 χώρες χρηματοδοτούν τους δολοφόνους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Οι δηλώσεις του κ. Πούτιν έγιναν στην Αττάλεια 

και φαίνεται πως μία από τις χώρες που κατηγορεί ο Ρώσος Πρόεδρος είναι η ίδια η Τουρκία και ο Πρόεδρος της Ταγίπ Ερντογάν. Οι ισχυρισμοί του κ. Πούτιν προβλημάτισαν τους ξένους ηγέτες, και σύμφωνα με πληροφορίες ο Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ έκανε έκκληση στον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα να συνάψει συμμαχία με τη Μόσχα εναντίον των τζιχαντιστών.

Υπενθυμίζουμε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι ο ISIS χρηματοδοτείται από 40 χώρες, προσθέτοντας ότι ανάμεσα σε αυτές τις χώρες είναι και κράτη μέλη των G20.

Μιλώντας έπειτα από τη λήξη της Συνόδου των G20 στην Αττάλεια, ο Ρώσος Πρόεδρος είπε ότι έδωσε στοιχεία στη σύνοδο για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατικής οργάνωσης.

“Τους έδειξα φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από το διάστημα και από αεροσκάφη που δείχνουν τις διαστάσεις του παράνομου εμπορίου πετρελαίου των τρομοκρατών”, είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, λέγοντας ότι στις φωτογραφίες φαίνονται τα κομβόι δεκάδων χιλιομέτρων φορτωμένα πετρέλαιο.

Ο Ρώσος Πρόεδρος είπε ότι είναι δυνατόν ακόμη να υπάρξει μια διεθνής συμμαχία κατά της τρομοκρατίας και πως στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε κάνει έκκληση για ίδρυση μιας συμμαχίας εναντίον της τρομοκρατίας. “Τα τραγικά γεγονότα που ακολούθησαν απέδειξαν ότι είχαμε δίκαιο”, είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο Ρώσος Πρόεδρος είπε ότι στις εκκλήσεις του για ίδρυση κοινής συμμαχίας, οι ΗΠΑ είχαν δώσει αρνητική απάντηση. Πρόσθεσε ότι η Ρωσία δεν έκλεισε τις πόρτες της και πως η ζωή κινείται γρήγορα και μας διδάσκει. “Κατά την άποψή μου πλέον όλοι αναγνωρίζουν ότι με την τρομοκρατία μπορούμε να αγωνιστούμε μόνο μαζί. Εμείς δεν κλείσαμε ποτέ τις πόρτες μας για συνεργασία”, είπε.

Ο Ρώσος Πρόεδρος είπε ότι η χώρα του είναι έτοιμη να στηρίξει τη συριακή αντιπολίτευση από αέρος και πως αυτό μπορεί να αποτελέσει η βάση της διαδικασίας για πολιτική λύση. “Μια μερίδα της ένοπλης αντιπολίτευσης στη Συρία βλέπει ότι είναι δυνατόν να ξεκινήσει στρατιωτική δράση εναντίον του ISIS με τη στήριξη της Ρωσίας. Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε στήριξη από αέρος”, είπε.

Ο Ρώσος Πρόεδρος είπε ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει ποιοι είναι οι τρομοκράτες στη Συρία και πρόσθεσε πως χάρη σε αυτό μπορούν να δημιουργηθούν οι αναγκαίοι όροι για λύση της κρίσης διά της πολιτικής οδού.

Πληροφορίες από Russia Today και ΚΥΠΕ

 

mignatiou.com

Δείτε πως οι Τζιχαντιστές που κατέσφαζαν αθώους πολίτες στην Συρία σήμερα βρίσκονται στην Ευρώπη ως πρόσφυγες !

Εξτρεμιστές δολοφόνοι Τζιχαντιστές που κατηγορούνται για χιλιάδες δολοφονίες αποκεφαλισμούς απλών πολιτών αθώων  ανθρώπων στην Συρία σήμερα βρίσκονται στην Ευρώπη ως πρόσφυγες, και απολαμβάνουν την εύνοια και την φροντίδα των προσφύγων.

Μόνον στην σκέψη ότι δεχόμαστε στις πόλεις μας, στις χώρες μας και στα διπλανά σπίτια μας τους πιο σκληρούς εγκληματίες είναι φρικιαστικό, και τίθεται ερώτημα ποια είναι η επόμενη μέρα τι ετοιμάζουν και ποιος είναι ο τελικός τους σκοπός ;

Που και ποιον θα στοχοποιήσουν να δολοφονήσουν ή που θα πραγματοποιήσουν την βομβιστική τους επίθεση ;

Όλη αυτή η ιστορία της φιλανθρωπιάς χωρίς την προηγούμενη εξέταση από τους ανθρωπιστές είναι ύπουλη, ενώ βλέπουν και γνωρίζουν και συνεχίζουν στο όνομα της ανθρωπιάς να απαιτούν να δοθεί πολιτική άσυλος σε εγκληματίες.

Από ποιους χρηματοδοτούνται όλες αυτές οι αριστερές οργανώσεις επαγγελματιών  “ανθρωπιστών” από το CIA από τον Αρχισιωνιστή Σόρρος ;

Δείτε τις εικόνες και βγάλτε συμπεράσματα !

http://epanellinismos.com

Πατέρα, δεν γνωρίζω τον δρόμο προς τα Σένα

Το να ζεις εναρμονισμένος με την Πρόθεση, είναι εκπληκτικό!!

Τα πάντα είναι δυνατά!!

Αυτό δεν έχει να κάνει με μαγικές τελετουργίες και μυστηριακές επικλήσεις!!

Απλά, εκτοξεύεσαι προς το Άπειρο, αφήνοντας όλες τις άμυνες και τους φόβους πίσω.

Δεν σου χρειάζονται γιατί όλη η Δύναμη του Σύμπαντος βρίσκεται στην διάθεσή σου. Βρίσκεται ακριβώς μέσα στην πραγματική σου φύση.

Ζήτησε οτιδήποτε και θα σου δοθεί.

Ζήτησε θεραπεία.

Ζήτησε αγάπη.

Ζήτησε κατανόηση.

Ζήτησε καθοδήγηση.

Ζήτα θαύματα.

Ζήτα οτιδήποτε, χωρίς να ντρέπεσαι για τίποτα. Είναι 

κληρονομικό σου δικαίωμα.

Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού.

Ζήτησε και θα σου δοθεί.

Η ευχή σου είναι εντολή του Αγίου Πνεύματος.

Βέβαια, να είσαι έτοιμος για εκπλήξεις. Όταν έχεις αναθέσει την ζωή σου στην Πρόθεση ο προσωπικός σου προγραμματισμός μπορεί να τιναχτεί στον αέρα. Το Σύμπαν μπορεί να έχει άλλα σχέδια για σένα και Αυτό ξέρει καλύτερα. Εμπιστεύσου Το.

Πες πως εκτοξεύεσαι και έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη, γιατί πλησιάζεις περισσότερο τον Προορισμό σου.

Απλά, λοιπόν, κάνω αυτό:

Ησυχάζω και αφήνω κατά μέρος όλες τις σκέψεις για το τι είμαι και τι είναι ο Θεός ∙ όλες τις αντιλήψεις που έχω για τον κόσμο, όλες τις εικόνες που έχω για τον εαυτό μου.

Αδειάζω το μυαλό μου από οτιδήποτε πιστεύω ότι είναι σωστό ή λάθος, καλό ή κακό, κάθε σκέψη που κρίνω άξια ή ανάξια, καθώς και όλες τις ιδέες για τις οποίες ντρέπομαι.

Δεν κρατιέμαι από τίποτα.

Μην παίρνω μαζί μου ούτε μία σκέψη που μου έχει διδάξει το παρελθόν, ούτε μια πεποίθηση από πριν για τίποτα και για κανέναν.

Ξεχνάω αυτό τον κόσμο και έρχομαι με εντελώς άδεια χέρια.

Εξάλλου Αυτός δεν είναι που γνωρίζει το δρόμο για μένα; Εγώ δεν χρειάζεται να ξέρω τον δρόμο προς Αυτόν.

Το μόνο που εγώ έχω να κάνω είναι να επιτρέψω σε όλα τα εμπόδια που έχω παρεμβάλλει ανάμεσα στον Παιδί και τον Πατέρα, να απομακρυνθούν ήσυχα για πάντα. Ο Πατέρας μου θα επιτελέσει το δικό Του μέρος με χαρμόσυνη και άμεση ανταπόκριση.

Ζήτησα και θα μου δοθεί.

Ας μην έχω όμως άμεσα αιτήματα, ούτε να Του υποδεικνύω το τρόπο με τον οποίο Αυτός θα μου εμφανιστεί. Ο τρόπος για να Τον φτάσω είναι απλά να Τον αφήσω να είναι.

Σήμερα, λοιπόν, ας μην διαλέγω τον δρόμο που θα πορεύομαι προς Αυτόν.

Διαλέγω, όμως, να Τον αφήσω να έρθει.

Και με αυτή την επιλογή αναπαύομαι.

Και εκτοξεύομαι!!!

Πατέρα, δεν γνωρίζω τον δρόμο προς τα Σένα. Αλλά σε έχω καλέσει και μου έχεις απαντήσει. Εγώ δεν θα ανακατευτώ. Δικό σου είναι ο τρόπος που θα σε βρίσκω και θα σε ακολουθώ. Και δεν ζητώ, παρά μόνο το θέλημά Σου, το οποίο είναι και δικό μου, να γίνει και στον ουρανό και στην γη.

Αμην

Sicko by Michael Moore (Video Με ελληνικους υποτιτλους)

«Αρνήθηκα σε ασθενή μια απαραίτητη επέμβαση, που θα του έσωζε τη ζωή, με αποτέλεσμα να πεθάνει.

Στην πραγματικότητα αυτό που έκανα, γλίτωσε την εταιρεία μου από μισό εκατομμύριο δολάρια».

Τι να προσθέσει κανείς παραπάνω μετά από τη συγκλονιστική αυτή δήλωση – απολογία μιας γιατρού, επιθεωρήτριας υγείας η οποία εργαζόταν σε μια ασφαλιστική εταιρία, μπροστά στο φακό του Μάικλ Μουρ; Μέσα από τα λόγια της αναδύεται όλη η θλιβερή πραγματικότητα του αμερικανικού συστήματος υγείας, το οποίο τοποθετεί το κέρδος πάνω από την υγεία και τη ζωή των πολιτών.

Μία πραγματικότητα την οποία καταδεικνύει ο δαιμόνιος ντοκιμαντερίστας, Μάικλ Mουρ με τη νέα του ταινία «Sicko».

Ο κυνισμός των ασφαλιστικών και των φαρμακευτικών εταιριών, καθώς και των πολιτικών που τις καλύπτουν, αποκαλύπτονται από τον Μουρ σε ένα ντοκιμαντέρ, το οποίο πριν ακόμη προβληθεί στις αμερικανικές αίθουσες, αντιμετώπισε προβλήματα. Έτσι, ο σκηνοθέτης φοβούμενος πως το φιλμ κινδυνεύει να κατασχεθεί –επειδή γύρισε σκηνές στην Κούβα χωρίς να πάρει άδεια από τις αρχές των Η.Π.Α.- φρόντισε να βγάλει, καλού – κακού, μια κόπια στο εξωτερικό.

                             

Όλα ξεκίνησαν, όταν ο Μουρ αποφάσισε να ζητήσει από τους αμερικανούς να του καταγγείλουν περιστατικά σχετικά με προβλήματα που αντιμετώπισαν όταν χρειάστηκαν να χρησιμοποιήσουν τις ασφαλιστικές εταιρίες για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.

Μέσα σε μία εβδομάδα η ηλεκτρονική διεύθυνσή του είχε κατακλειστεί από 25.000 περιστατικά! Από εκεί και ύστερα ξεκίνησε η έρευνα, έγιναν συνεντεύξεις, συγκεντρώθηκε ένα υλικό 500 ωρών (!) για να καταλήξει στο «Sicko», μια ταινία καταπέλτη για ένα σύστημα υγείας που αντί να κοιτάζει τους ανθρώπους, μετράει τα τραπεζικά αποθέματα των εταιριών.

Στις Η.Π.Α. υπάρχουν 50 εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι στερούνται οποιασδήποτε ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και μπορούν ανά πάσα στιγμή να «ψοφήσουν» σαν σκυλιά στο δρόμο. Τι γίνεται όμως με τα 250 εκατομμύρια των ασφαλισμένων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες; Εδώ είναι το ζουμί της ιστορίας, αφού μπορεί οι άνθρωποι να πληρώνουν κανονικά, αλλά οι υπηρεσίες που τους παρέχονται είναι ανεπαρκείς. Τι ανεπαρκείς δηλαδή, αφού στην ταινία καταγράφονται περιστατικά «ασφαλισμένων» οι οποίοι δεν μπορούσαν να κάνουν τις ενδεικνυόμενες εξετάσεις επειδή οι εταιρίες δεν πλήρωναν. Ξαναδιαβάστε την εισαγωγή για να καταλάβετε τι εννοώ, ή μάλλον, τι εννοεί ο Μουρ.

Ανατριχιαστικά περιστατικά :

Ένας άνδρας, ο Άνταμ, ράβει μόνος του το τραυματισμένο του πόδι επειδή τα χρήματα που του ζητήθηκαν για να γίνει η επέμβαση σε νοσοκομείο υπερέβαιναν τις οικονομικές δυνατότητες του. Ένας άλλος, ο Ρικ, έχασε δύο δάχτυλα εργαζόμενος σε πριονοκορδέλα. Στο νοσοκομείο του είπαν πως για τη συγκόλληση έπρεπε να πληρώσει 60.000 δολάρια για τον μέσο και 12.000 δολάρια για τον παράμεσο. Ο Ρικ, επέλεξε την πιο φτηνή λύση!

Τι λέγαμε, λοιπόν; Για ιδιωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ναι, για αυτήν μιλάμε, για εταιρίες κοινωνικής ασφάλισης, οι οποίες ποσώς ενδιαφέρονται για την υγεία και τις πραγματικές ανάγκες των πελατών τους. Εξαρτημένες από το κέρδος, που ποτέ δεν είναι αρκετό, απορρίπτουν αιτήματα των ασφαλισμένων για φάρμακα, εξετάσεις ή νοσηλεία με αποτέλεσμα να τους στέλνουν στον αγύριστο μια ώρα αρχύτερα. 

Κι ύστερα ο Μάικλ Μουρ περνά και στους πολιτικούς: υπουργούς, γερουσιαστές και λοιπούς, αποδεικνύοντας τις οικονομικές σχέσεις που έχουν με τις εταιρίες όντες, επί της ουσίας, υπάλληλοι των εταιριών οι οποίοι καθορίζουν την πολιτική της χώρας σύμφωνα με τα συμφέροντα των αφεντικών τους. 

Κι αφού «ξεγυμνώνει» στην κυριολεξία το σαθρό σύστημα υγείας των Η.Π.Α., ο τρομερός αυτός χοντρούλης με το κόκκινο τζόκεϊ, τολμά να το συγκρίνει με τα αντίστοιχα άλλων χωρών. Ξεκινά από τον Καναδά, όπου τα πάντα παρέχονται δωρεάν. Στη συνέχεια περνά στην Ευρώπη, συγκρίνει το σύστημα της πατρίδας του με εκείνο της Γαλλίας και η σύγκριση είναι συντριπτική υπέρ της δεύτερης. Ακόμη και εθνικό σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας, το οποίο αποσαρθρώθηκε από την πολιτική της Θάτσερ και του επιγόνου της, Τόνι Μπλερ, φαντάζει παραδεισένιο μπροστά το αντίστοιχο των Η.Π.Α. Όμως δεν φτάνει αυτό. Ο προβοκάτορας Μουρ, θέλει να μπει ακόμη περισσότερο στη μύτη της αμερικανικής κυβέρνησης και ταξιδεύει στην Κουβα!

Περίθαλψη… στην κόλαση! 

Καλά, άντε να αντέξουμε Καναδούς, Γάλλους και Άγγλους, αλλά όχι, δεν μπορείς κύριε Μουρ να μας πετάς κατάμουτρα πως το σύστημα υγείας στη χώρα του Σατανά είναι καλύτερο! Και γιατί όχι, απαντά ο τρελορεπόρτερ, και κάνει τα νεύρα των αμερικανών σμπαράλια. Συγκεντρώνει, λοιπόν, μια ομάδα εθελοντών διασωστών, οι οποίοι πήραν μέρος στις επιχειρήσεις διάσωσης στους Δίδυμους Πύργους. 

Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι εισέπνευσαν τόνους σκόνης μέσα στα ερείπια, αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα υγείας, μόνο που το σύστημα υγείας των Η.Π.Α. δεν τους παρέχει αυτά που χρειάζονται. Τους βάζει σε ένα πλοιάριο και περνούν παράνομα στην Κούβα. Κάνει μια προσπάθεια να προσεγγίσει την αμερικανική στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο, για να αποδείξει πως ακόμη και οι κρατούμενοι εκεί, τυγχάνουν καλύτερης περίθαλψης απ’ ό, τι οι αμερικανοί πολίτες.

Βέβαια, μερικά πράγματα δεν είναι δυνατόν να γίνουν, δεν του επιτρέπεται να πλησιάσει και έτσι, επιστρέφει.

 Οι Κουβανοί υποδέχονται τους ταξιδιώτες και τους παρέχουν κάθε είδους αναγκαία υγειονομική περίθαλψη, καθώς και τα φάρμακα τα οποία χρειάζονται, δωρεάν. Οι ταξιδιώτες εντυπωσιάζονται από την υποδοχή, η ταινία το δείχνει και η Αμερική δέχεται μια πισώπλατη μαχαιριά. Κάπου στην ταινία μαθαίνουμε πως οι Η.Π.Α., η θεωρούμενη ως η πλουσιότερη χώρα στο κόσμο, βρίσκεται στην 37η θέση, στην κατάταξη με βάση την ποιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας. Και, άντε, αυτό καταπίνεται, αλλά το γεγονός πως βρίσκεται πίσω από την Κούβα, προκαλεί δυσπεψία!

Ο Μάικλ Μουρ κάνει μια ταινία συγκλονιστική. Με το ιδιαίτερο προσωπικό του στιλ, διακωμωδεί την κατάσταση, χωρίς όμως να κάνει μια ταινία κωμική. Απλά έχει χιούμορ ο άνθρωπος, μέσα από το οποίο, όμως, λέει πικρές αλήθειες. Λέει αλήθειες τις οποίες αποδεικνύει, κιόλας.

Έχουν πει γι αυτόν, πως είναι υπερβολικός, καμιά φορά γίνεται λαϊκιστής. Ε, και; Πολλές φορές για να πεις κάτι, πρέπει να φτάσεις στα άκρα.

 Όσο για τον λαϊκισμό, έχω την εντύπωση πως ο μοναδικός τρόπος για να πείσει κάποιος τους αμερικανούς για μερικά πράγματα, για να τους κάνει να τον προσέξουν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Μέσα σε μία κοινωνία που ζει αποχαυνωμένη μέσα στα φαστφουντάδικα και μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης, για να εισχωρήσεις και να σε προσέξουν, πρέπει να μιλήσεις στη γλώσσα τους. Σε τελευταία ανάλυση, το ζήτημα είναι εάν ο Μάικλ Μουρ κάνει πολιτική και μάλιστα πολιτική από την καλή πλευρά. Ελπίζω να μην αναρωτιέστε ποια είναι η καλή πλευρά! Εκείνη η οποία μιλά εναντίον της οπλοκατοχής («Ακήρυχτος πόλεμος»), καταδικάζει την πολιτική του Τζορτζ Μπους τζούνιορ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν («Φαρενάιτ 911»), κάνει κριτική στο αμερικανικό σύστημα υγείας («Sicko»). Θέλετε κι άλλα;

Λοιπόν, το σύστημα ιδιωτικής ασφάλισης στις Η.Π.Α. (κάτι που πολύ θέλουν και οι δικοί μας να εισάγουν στην Ελλάδα), μεταφράζεται σε 18.000 νεκρούς κάθε χρόνο (στοιχεία από Αμερικανικό Ιατρικό Ινστιτούτο) εξαιτίας μη επαρκούς ασφάλισης, και αβάσταχτα χρέη για όσους έτυχαν περίθαλψης, αλλά η ασφάλεια δεν κάλυψε το σύνολο των εξόδων.

Ο Μάικλ Μουρ τα λέει με το δικό του, έστω, αμφιλεγόμενο τρόπο και πολύ καλά κάνει. Άλλωστε όπως έχει πει για τα γυρίσματα της ταινίας: «Ήταν σαν να κάναμε πόλεμο. Βρισκόμαστε σε μάχη με αυτές τις επιχειρήσεις που θέλουν να διατηρήσουν τη θέση τους. Δεν θέλουν να παραχωρήσουν ούτε εκατοστό αλλά εμείς έχουμε βγει ανοικτά να ταρακουνήσουμε τον κήπο της Εδέμ που έχουν εξασφαλίσει για τον εαυτό τους». 

Πόλεμος, λοιπόν, και στον πόλεμο δεν χρησιμοποιείς πάντα την κατά μέτωπον επίθεση. Συχνά αναγκάζεσαι να χρησιμοποιήσεις και μη συμβατικές μεθόδους, να κάνεις αντάρτικο. Και ο Μάικλ Μουρ κάνει κινηματογραφικό αντάρτικο

Εδω η τανια με ελληνικους υποτιτλους

Sicko by Michael Moore with GR subs