Σαν σήμερα 13 Δεκεμβρίου, Το 1924 ο Κεμάλ πουλούσε 400 τόνους οστών Ελλήνων για σαπούνι...

Σαν σήμερα 13 Δεκεμβρίου του 1924: 

Την ημέρα αυτή έφτασε από το λιμάνι των Μουδιανών(Μαρμαράς),στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ,το βρετανικό φορτηγό πλοίο "Ζαν",που στα αμπάρια του μετέφερε ένα ΤΡΑΓΙΚΟ και ΠΕΝΘΙΜΟ ΦΟΡΤΙΟ.

Ενα φορτίο που υπογράμμιζε ακόμη περισσότερο την ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ των ΦΟΝΙΑΔΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΕΜΑΛΙΚΩΝ,που δεν αρκέστηκαν μόνο να εξοντώσουν και εξαφανίσουν το μεγαλύτερο τμήμα του Ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας,αλλά κερδοσκόπησαν με τα λείψανα του.ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΟ ΦΟΡΤΗΓΟ ΠΛΟΙΟ,με προορισμό τις γαλλικές βιομηχανίες της(αρχαίας ελληνικής αποικίας )Μασσαλίας.

Έτσι οι Γάλλοι που υποστήριξαν με κάθε τρόπο τον Κεμάλ και πρόδωσαν θρασύτατα την Ελλάδα,αφού την χρησιμοποίησαν όταν χρειάστηκε,αγόρασαν τώρα και τα οστά των θυμάτων τους,για "βιομηχανική χρήση".Οι εργάτες του λιμένα Θεσσαλονίκης ,όταν έμαθαν για το περιεχόμενο του φορτίου,προσπάθησαν να εμποδίσουν τον απόπλου του καραβιού,αλλά με την παρέμβαση του Άγγλου προξένου ,τελικά απέπλευσε.

Η Γαλλία και η Ιταλία οι οποίες θεωρούσαν την Συνθήκη των Σεβρών ως διπλωματική νίκη των Άγγλων ,όχι μόνο αρνήθηκαν να την υπογράψουν ,αλλά ήλθαν και σε συνεννόηση με τον Κεμάλ και του άφησαν φεύγοντας από την Μικρά Ασία πολεμικό υλικό,παρόλο που γνώριζαν ότι αυτό θα χρησιμοποιούνταν εναντίον των Ελλήνων.

Η αφήγηση ενός αιχμαλώτου των Τούρκων

«Ενα πρωί μάς παίρνουν καμιά εξηνταριά σκλάβους για μικρή αγγαρειά. Είναι λίγο όξω απ’ τη Μαγνησά. Δίπλα στις ράγες του σιδηρόδρομου τελειώνει μια μεγάλη χαράδρα, ανάμεσα στο Σίπυλο. Τη λέν «Κηρτίκ-ντερέ». Μες σ’ αυτήν τη χαράδρα λογαριάζαν πως θα σκοτωθήκαν ίσαμε σαράντα χιλιάδες χριστιανοί απ’ τη Σμύρνη και τη Μαγνησά, αρσενικοί και θηλυκοί.

Τις πρώτες μέρες της καταστροφής. Τα κορμιά λιώσανε το χειμώνα, και το νερό της χαράδρας που κατέβαινε από ψηλά έσπρωξε τα κουφάρια προς τα κάτω… Λοιπόν η δουλειά όλη τη μέρα ήταν να σπρώξουμε τα κουφάρια, που ατάχτησαν, προς τη μέσα. Να μη φαίνουνται.

Στην αρχή μάς έκανε κακό να τα πιάνουμε με τα χέρια μας, αγκαλιές αγκαλιές, και να τα κουβαλούμε. Μα σε λίγες ώρες οι πρώτες εντυπώσεις είχαν περάσει. Οι σκλάβοι κάναν και αστεία… Σε κάμποσα καλάμια χεριών, βρίσκαμε διατηρημένο ένα ψιλό σύρμα. Ο χριστιανός θα ‘ταν δέμενος με κάποιον άλλο – μα, με το κατρακύλισμα στη χαράδρα, αυτός ο σύντροφος σκελετός είχε ξεκόψει. Ενας από μας στάθηκε τυχερός. Βρήκε τέσσερα κόκαλα χεριών δεμένα μαζί μαζί. Ετσι μαζί μαζί τα σήκωσε και τα κουβάλησε παραμέσα.

Μεσημέρι. Βαρεμένοι απ’ αυτό το πάνε-έλα. Περπατούμε αργά, ναρκωμένοι από τον φρέσκο ήλιο. Κ’ οι κουβέντες, τ’ άγαρμπα αστεία έχουν σταματήσει. Κανένας δε βγάζει μιλιά. Μοναχά όταν ένας βρήκε ένα μικρό κρανίο το έδειξε στους αλλουνούς.

- Για δέστε, είπε. Ηταν παιδάκι.

- Αλλάχ!… Αλλάχ!... μουρμουρίζει ταραγμένος ο μαφαζάς.

Καθίσαμε να φάμε ψωμί. Κανείς δεν έχει όρεξη. Ενας λέει:

- Πόσω χρονώ να ‘ταν;

- Για το παιδάκι λες;

- Ναι.

- Τι θα ‘ταν; Κάνα-δυο χρονώ….

Σαν πέσαμε στο δρόμο να γυρίσουμε στο στρατόπεδο ο νους μας δεν μπορούσε να φύγη απ’ τον τόπο που αφήσαμε. Η χαράδρα με τους σκελετούς βάραινε κυριαρχικά -κάτι κουνιόταν, μας παρακολουθούσε βήμα με βήμα.

Σε μια πηγή σταθήκαμε. Πλύναμε τα χέρια μας, τα πρόσωπά μας. Σα ν’ αλαφρώσαμε.

- Τι θα γίνουν τόσα κόκαλα; Αναρωτιέται μια στιγμή ένας.

Ο Μίλτος τον κοιτάζει ήρεμα.

- Δεν ξέρεις τι γίνεται με τα κόκαλα;

- Οχι.

- Κοπριά, σύντροφε.

- Τι έκανε, λέει;

- Κοπριά, σύντροφε. Θα δεις μια μέρα που θα μοσκοπουληθούν. Θα δης…

Ηταν ταξιδεμένος ο Μίλτος. Ηξερε».

* ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ*

Από το βιβλίο του «Το νούμερο 31328. Το βιβλίο της σκλαβιάς», εκδ. Εστία, Αθήνα, 1931, σελ. 217-218.

«…400 τόνους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν…»

Τις ημέρες του 1922 γραφόταν δύο από τις τελευταίες πράξεις της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Θράκης, της Μικράς Ασίας, του Πόντου. Μία ήταν καταστροφή της Σμύρνης και η άλλη η ανακωχή των Μουδανιών, με την οποία ο Ελληνισμός υποχρεώθηκε σε φυγή και από τη Θράκη.

Από τον όμορφο αυτό λιμένα όμως της Θρακικής ενδοχώρας, δεκαπέντε μήνες αργότερα θα διαδραματιζόταν η τελευταία και πιο φρικιαστική πράξη του Ελληνικού Ολοκαυτώματος. Μπορεί οι Νεότουρκοι, Τζεμάλ, Ενβέρ και Ταλαάτ πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ, να δολοφόνησαν 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες, αλλά φρόντισαν να τα εξαφανίσουν τα ίχνη τους, με ένα τρόπο που αφού δεν τιμωρήθηκε. επαναλήφθηκε από τον πιστό τους μαθητή Χίτλερ, λίγα χρόνια αργότερα.

Ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» (Αθήνα 1924) αναφέρεται στο μέγεθος του εγκλήματος, τους θύτες και τους συνεργάτες τους: «Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον “Ζαν”, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους» .

Έτσι όπως αναφέρει ο διευθυντής του Μουσείο της Γενοκτονίας στο Ερεβάν, Χαΐκ Ντεμογιάν, στην ομιλία του για τη Γενοκτονία των Ελλήνων (Αθήνα, Μάιος 2014) “η τουρκική πολιτική της γενοκτονίας, κατά των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, αφού παρέμεινε ατιμώρητη, έχει γεννήσει νέο κακό για την ανθρωπότητα. Η ατιμωρησία και η απροκάλυπτη εύνοια εκ μέρους των παγκόσμιων μεγάλων δυνάμεων προς ένα κράτος-διάδοχο και συνεχιστή της οθωμανικής παράδοσης, δημιούργησαν το γόνιμο έδαφος ώστε να φυτρώσουν σε αυτό νέα σχέδια για τη διάπραξη γενοκτονίας. Η ατιμωρησία και ως επακόλουθο η επιθετική συμπεριφορά του τουρκικού κράτους, οδήγησαν σε νέα εγκλήματα”.

Μπροστά στο έγκλημα κανείς δεν έχει δικαιώμα να σιωπήσει, πόσο μάλλον να το αρνείται. Μπροστά στην σύληση των οστών των δικών μας ανθρώπων, από εκεί απ΄ όπου είναι βγαλμένη η ελευθερία των Ελλήνων, όπως γράφει ο Διονύσιος Σολωμός “εμείς οι απόγονοι αυτών που βίωσαν τη φρίκη της Γενοκτονίας των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων, όπως λέει ο Αρμένιος συναγωνιστής Χ. Ντεμογιάν, “δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε και να ανεχόμαστε την εγκληματική άρνηση των διαπραχθέντων φρικαλεοτήτων και των συνέπειών τους. Το ηθικό χρέος της νέας γενιάς των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων δεν είναι μόνο να τιμά και να θυμάται, αλλά από κοινού, χέρι-χέρι, να συνεχίζει τον αγώνα για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.

Πρέπει να πιστεύουμε και να είμαστε σίγουροι ότι η δικαιοσύνη θα επικρατήσει, αν είμαστε μαζί στον αγώνα μας και αν είμαστε γεμάτοι πίστη στην επιτυχή κατάληξή του. Η Πατρίδα των προγόνων μας – είναι και δική μας Πατρίδα, ανεξάρτητα από το πού και πότε εμείς και οι απόγονοί μας θα ζήσουν. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν τον πόνο, τους καημούς και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των προγόνων μας και μαζί να σηκώσουμε το λάβαρο του αγώνα για να θριαμβεύσει το δίκαιο και η αλήθεια”.

Υ.Γ. Οι 400 τόνοι οστών που μετέφερε το πλοίο από τα Μουδανιά στη Μασσαλία, είναι πολλές χιλιάδες πρόγονοί μας. Πέρα από το σεβασμό,οφείλουμε και την αλήθεια σ΄ αυτούς για τη Γενοκτονία, αυτή που δυστυχώς πολλοί ψευτοπολιτικοί, ψευτοκαθηγητές και ψευτοδιανοούμενοι την αρνούνται και την τοποθετούν μέσα σε εισαγωγικά!

Πηγή: Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

πηγές:http://ellinoistorin.gr/

https://kars1918.wordpress.com/

Τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»

(Πρόκειται για κείμενα των Ιουδαίων τα οποία αποκαλύφθηκαν το 1902 από τον Ρώσο Σέργιο Νείλο. Αμέσως μετά την αποκάλυψή τους οι Εβραίοι αγόραζαν όλα τα αντίτυπα, και αφού είδαν ότι δεν πετύχαιναν στο σκοπό τους, άρχισαν να λένε - μέχρι της σήμερα - ότι αυτά είναι ψέματα και προέρχονται από τους εχθρούς τους! Όπως όμως θα δούμε, σχεδόν όλα τα πρωτόκολλα έχουν επαληθευθεί ή επαληθεύονται στις ημέρες μας!)

Πρωτόκολλο Πρώτο

 Οι Χριστιανικοί λαοί αποκτηνώθηκαν από τα ισχυρά ποτά, η νεολαία τους αποβλακώθηκε από τις κλασσικές σπουδές και από την πρόωρη ακολασία, στην οποία την έχουν σπρώξει οι πράκτορές μας - οικοδιδάσκαλοι, υπηρέτες, γυναίκες παιδαγωγοί στα σπίτια των πλουσίων - οι υπάλληλοί μας αλλού, οι γυναίκες μας στους τόπους διασκεδάσεως των Χριστιανών. Στον αριθμό των τελευταίων αυτών πρέπει να προσθέσουμε και τις ονομαζόμενες "γυναίκες του κόσμου" που μιμούνται με τη θέλησή τους τις ακολασίες τους και τις ηδυπάθειές τους.

 Το σύνθημά μας είναι: Η ισχύς και η υποκρισία 

Εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι πρώτοι έχουμε ρίξει στο λαό τις λέξεις: "Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα", λέξεις που επαναλαμβάνονται ύστερα από ανόητους παπαγάλους, οι οποίοι προσελκύονται από παντού μ' αυτό το δόλωμα και δεν χρησιμοποιούνται για τίποτε άλλο παρά για να καταστρέψουν την ευημερία του κόσμου, την αληθινή ατομική ελευθερία, που άλλοτε προφυλασσόταν τόσο καλά εναντίον του εξαναγκασμού του συρφετού.

Πρωτόκολλο Δεύτερο

 Οι άρχοντες, που θα τους εκλέγουμε εμείς από την τάξη του λαού ανάλογα με το δουλικό χαρακτήρα τους, δε θα είναι πρόσωπα προετοιμασμένα για τη διακυβέρνηση της χώρας.

 Η διανοούμενη τάξη των Χριστιανών θα καυχιέται για τις γνώσεις της και, χωρίς να τις εξετάζει λογικά, θα ενεργοποιεί όλα τα διατάγματα της επιστήμης, τα οποία θα συγκεντρώνουν οι πράκτορές μας, για να οδηγούν τα πνεύματα των Χριστιανών στην κατεύθυνση που μας είναι αναγκαία.

 Μη νομίσετε ότι αυτές οι διαβεβαιώσεις μας είναι αβάσιμες. Παρατηρήστε τις επιτυχίες, τις οποίες μπορέσαμε να δημιουργήσουμε στο Δαρβινισμό, στο Μαρξισμό, στο Νιτσεϊσμό.

 Ο τύπος ενσαρκώνει την ελευθερία του λόγου. Αλλά τα Κράτη δε μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δύναμη, και έτσι αυτή έπεσε στα χέρια μας. Με αυτή πετύχαμε επιρροή, μένοντας συγχρόνως αφανείς.

Πρωτόκολλο Τρίτο

 Λίγο χρόνο ακόμη και οι αταξίες, οι χρεωκοπίες θα εμφανισθούν παντού.

 Οι καταχρήσεις της εξουσίας θα ετοιμάσουν τελικά την πτώση όλων των πολιτευμάτων, και όλα θα ανατραπούν κάτω από τα χτυπήματα του μαινόμενου πλήθους.

 Όλα αυτά τα δήθεν "δίκαια του λαού" δεν υπάρχουν παρά μόνο στη φαντασία. Δεν είναι ποτέ πραγματοποιήσιμα.

 Με την καθοδήγησή μας ο λαός έχει καταστρέψει την αριστοκρατία, που ήταν η προστάτριά του και η φυσική μητέρα τροφός του, της οποίας το συμφέρον είναι συνυφασμένο με την ευημερία του λαού. Τώρα που η αριστοκρατία είναι κατεστραμμένη, ο λαός έπεσε στο ζυγό των οποιωνδήποτε, των λωποδυτών που πλούτισαν, οι οποίοι τον καταπιέζουν χωρίς έλεος.

 Το συμφέρον μας απεναντίας είναι να εκφυλίζονται οι Χριστιανοί. 

Οι Χριστιανοί έχασαν την συνήθεια να σκέπτονται χωρίς τις επιστημονικές συμβουλές μας.

 Θυμηθείτε τη Γαλλική Επανάσταση, την οποία χαρακτήρισαν "μεγάλη". Τα μυστικά της προπαρασκευής της είναι πολύ γνωστά, διότι υπήρξε ολόκληρη έργο των χεριών μας.

 Προς το παρόν είμαστε άτρωτοι σαν διεθνής δύναμη, διότι, όταν μας επιτίθενται σε ένα κράτος, μας υπερασπίζονται στα άλλα. Η λέξη "ελευθερία" βάζει τις ανθρώπινες κοινωνίες σε πάλη εναντίον κάθε εξουσίας, εναντίον κάθε δύναμης και αυτής ακόμη της δύναμης του Θεού και της Φύσης.

Πρωτόκολλο Τέταρτο

 Κάθε δημοκρατία περνά από διάφορα στάδια. 

Το πρώτο μοιάζει με τις πρώτες μέρες της μανίας ενός τυφλού που ρίχνεται εδώ κι εκεί. Το δεύτερο είναι αυτό της δημαγωγίας, απ' την οποία γεννιέται η αναρχία. Έπειτα έρχεται αναπόφευκτα ο δεσποτισμός. Όχι δεσποτισμός νόμιμος και δηλωμένος και επομένως υπεύθυνος, αλλά δεσποτισμός αόρατος και άγνωστος, όμως αισθητός. Δεσποτισμός που ασκείται από μυστική οργάνωση, η οποία ενεργεί με πολύ μικρότερη ευσυνειδησία όσο χρόνο ενεργεί κάτω απ' την κάλυψη διαφόρων πρακτόρων, των οποίων η αλλαγή όχι μόνο δεν τη βλάπτει, αλλά την ενισχύει κιόλας, απαλλάσσοντάς την απ' το να ξοδεύει τους πόρους της στο να ανταμείβει μακροχρόνιες εκδουλεύσεις.

 Ποιος θα μπορούσε να ανατρέψει μια αόρατη δύναμη; Διότι τέτοια είναι η δική μας. Η εξωτερική επιφάνεια του Μασονισμού δε χρησιμεύει παρά στο να καλύπτει τους σκοπούς μας.

 Το σχέδιο της ενέργειας της αόρατης αυτής δύναμης και επιπλέον ο τόπος της διαμονής της θα μένουν πάντοτε άγνωστα στο λαό.

 Να γιατί είναι αναγκαίο να καταστρέψουμε την πίστη, να αποσπάσουμε από το νου των Χριστιανών αυτή την ίδια την αρχή της Θεότητας και του Αγίου Πνεύματος, για να υποκαταστήσουμε στη θέση τους τους υλικούς υπολογισμούς και τις υλικές ανάγκες.

 Και για να μη έχουν τα πνεύματα των Χριστιανών τον καιρό να σκέπτονται και να εξετάζουν τα σχετικά με τους εαυτούς τους, πρέπει να τα αποσπάμε με τις βιομηχανίες και το εμπόριο.

 Οι κοινωνίες αυτές θα έχουν μία απόλυτη απέχθεια προς την ανώτερη πολιτική και προς τη Θρησκεία.

Πρωτόκολλο Πέμπτο

 Ποια μορφή διοικήσεως μπορεί κανείς να δώσει σε κοινωνίες, στις οποίες η διαφθορά εισχώρησε παντού, στις οποίες δε φτάνει κανείς στον πλούτο παρά μόνο μέσω εκείνων των ικανών εκπλήξεων, που είναι ψευτολωποδυσίες, στις οποίες βασιλεύει η ακολασία των ηθών και η ηθική δε συγκρατείται παρά μόνο με τιμωρίες και με σκληρούς νόμους και όχι με εκούσια παραδεκτές αρχές, στις οποίες τα αισθήματα της Πατρίδας και της Θρησκείας καταπνίγονται από κοσμοπολίτικες δοξασίες; Ποια μορφή Κυβερνήσεως να δώσει κανείς σ' αυτές τις κοινωνίες εκτός από την αυταρχική μορφή, την οποία θα περιγράψω παρακάτω; Θα κανονίσουμε μηχανικά τις πράξεις του πολιτικού βίου των υπηκόων μας με νέους νόμους. Οι νόμοι αυτοί θα καταργήσουν μία προς μία όλες τις πάρα πολύ μεγάλες ελευθερίες, οι οποίες χορηγήθηκαν από τους Χριστιανούς, και η βασιλεία μας θα εκδηλωθεί με έναν αυταρχισμό τόσο επιβλητικό, ώστε να είναι σε θέση σε κάθε χρόνο και τόπο να φιμώσει τους Χριστιανούς, οι οποίοι θα θελήσουν να μας κάνουν αντιπολίτευση και θα είναι δυσαρεστημένοι.

 Όταν ο λαός θεωρούσε τα βασιλικά πρόσωπα ως μια καθαρή απόρροια της Θείας Θελήσεως, υποτασσόταν χωρίς ψίθυρο στην απολυταρχία των βασιλιάδων. Αλλά από την ημέρα που έχουμε υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα των ατομικών τους δικαιωμάτων, θεώρησαν τα βασιλικά πρόσωπα ως απλούς θνητούς. Το "ελέω Θεού" έπεσε από το κεφάλι των βασιλιάδων, αφού τους αφαιρέσαμε την πίστη τους προς το Θεό. Η εξουσία μεταφέρθηκε στο δρόμο, δηλ. σ' έναν τόπο δημόσιο, και έτσι εμείς την κυριεύσαμε.

 Οι δυνάμεις δε μπορούν να συνάψουν ούτε την πιο ασήμαντη συμφωνία χωρίς να παίρνουμε εμείς μέρος σ' αυτή.

 Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, που επινοήθηκε από τους σοφούς μας, μας δείχνει από πολύ καιρό το ακατανίκητο γόητρο του χρυσού. 

Το κεφάλαιο, για να έχει τα χέρια ελεύθερα, οφείλει να πετύχει το μονοπώλιο της βιομηχανίας και του εμπορίου. Αυτό ακριβώς πραγματοποιεί συνεχώς ένα αόρατο χέρι σε όλα τα μέρη του κόσμου.

 Το μεγαλειώδες πρόβλημα της Κυβερνήσεώς μας είναι να εξασθενίζουμε το δημόσιο φρόνημα μέσω της κριτικής, να κάνουμε τους λαούς να χάνουν την συνήθεια να σκέπτονται, γιατί η σκέψη δημιουργεί την αντιπολίτευση, να μετατρέπουμε τις δυνάμεις της σκέψης σε ρητορικές αψιμαχίες.

 Θα οικειοποιηθούμε τη φυσιογνωμία όλων των κομμάτων, όλων των τάσεων και θα τις διδάξουμε στους ρήτορές μας, που θα μιλάνε τόσο πολύ, ώστε όλος ο κόσμος θα απαυδήσει ακούγοντάς τους.

 Για την εξασφάλιση της κοινής γνώμης στα χέρια μας, πρέπει να την κάνουμε περίπλοκη, εκφράζοντας από διάφορα μέρη και για πολύ χρόνο τόσες αντιφατικές γνώμες, ώστε οι Χριστιανοί θα χαθούν στο τέλος μέσα στο λαβύρινθό τους και θα πιστέψουν τελικά ότι αξίζει πολύ καλύτερα να μην έχει κάποιος καμία γνώμη στην πολιτική. Αυτά είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζει. Δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει εκτός από εκείνον, ο οποίος τη διευθύνει. Αυτό είναι το πρώτο μυστικό.

 Θα κουράζουμε τόσο πολύ τους Χριστιανούς μ' αυτή την ελευθερία, ώστε θα τους εξαναγκάζουμε να μας προσφέρουν μια διεθνή εξουσία, η διάταξη της οποίας θα είναι τέτοια, ώστε να κατορθώσει, χωρίς να τις συντρίψει, να περιλάβει τις δυνάμεις όλων των Κρατών του Κόσμου και να σχηματίσει την Υπέρτατη Κυβέρνηση.

Πρωτόκολλο Έκτο

 Λίγο αργότερα θα ιδρύσουμε τεράστια μονοπώλια, δεξαμενές των κολοσσιαίων πλούτων, από τα οποία και οι μεγάλες περιουσίες των Χριστιανών θα εξαρτώνται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε θα καταβροχθισθούν μέσα σ' αυτά, όπως η αξιοπιστία των Κρατών την επόμενη μέρα μιας οικονομικής καταστροφής... Κύριοι οικονομολόγοι που είστε εδώ παρόντες, προσέξτε τη σπουδαιότητα αυτού του συνδυασμού! 

Η αριστοκρατία των Χριστιανών σαν πολιτική δύναμη εξαφανίσθηκε. Δε χρειάζεται να την λάβουμε υπόψη. Αλλά επειδή είναι ιδιοκτήτρια εδαφικών περιουσιών, και μπορεί ως εκ τούτου να μας βλάψει λόγω των ανεξάρτητων πόρων της, είναι απόλυτα αναγκαίο να αφαιρέσουμε την κατοχή των γαιών της.

 Πρέπει η βιομηχανία να αφαιρεί από τη γη τον καρπό της εργασίας, όπως και του κεφαλαίου, και μέσω της κερδοσκοπίας να έρχεται το χρήμα όλου του κόσμου στα χέρια μας. Ριχνόμενοι έτσι όλοι οι Χριστιανοί στις τάξεις των απόρων, θα σκύψουν ενώπιόν μας μόνο και μόνο για να έχουν το δικαίωμα της ύπαρξης. 

Επιπλέον θα υποσκάπτουμε με επιτήδειο τρόπο και βαθιά τις πηγές της παραγωγής, συνηθίζοντας τους εργάτες στην αναρχία και τα οινοπνευματώδη ποτά και παίρνοντας κάθε μέτρο για ν' απομακρύνουμε από τη γη τους διανοούμενους Χριστιανούς.

Πρωτόκολλο Έβδομο

 Η αύξηση των εξοπλισμών και του προσωπικού της αστυνομίας είναι αναγκαίο συμπλήρωμα του σχεδίου που εκθέσαμε. Πρέπει να μην υπάρχουν πια στα Κράτη, εκτός από μας, παρά μάζες απόρων, κάποιοι εκατομμυριούχοι αφοσιωμένοι σε μας, αστυνομικοί και στρατιώτες.

 Σ' όλη την Ευρώπη, όπως και στις άλλες Ηπείρους, πρέπει να ξεσηκώνουμε την ταραχή, τη διχόνοια και το μίσος. Το όφελος είναι διπλό.

 Ο ασφαλέστερος δρόμος της επιτυχίας στην πολιτική είναι η μυστικότητα των ενεργειών της. Ο λόγος του Διπλωμάτη δεν οφείλει να συμφωνεί με τις πράξεις του. 

Η κοινή γνώμη θα μας βοηθήσει σ' αυτό, αυτή η κοινή γνώμη, την οποία η "μεγάλη δύναμη", δηλαδή ο τύπος, έχει ήδη βάλει μυστικά μέσα στα χέρια μας. Πράγματι, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, τις οποίες είναι περιττό να λάβουμε υπόψη, ο τύπος είναι εντελώς στην εξουσία μας.

Πρωτόκολλο Όγδοο

 Έχουμε χρέος να οικειοποιηθούμε όλα τα όργανα που οι αντίπαλοί μας θα μπορούσαν να μεταχειρισθούν εναντίον μας. Θα χρειασθεί να βρούμε στις λεπτότητες της δικαστικής γλώσσας μία δικαιολογία για τις περιπτώσεις που θα υπάρξει ανάγκη να ανακοινώσουμε αποφάσεις, οι οποίες πιθανό να φανούν πάρα πολύ θρασείς και άδικες, γιατί ενδιαφέρει να εκφράζουμε τις αποφάσεις αυτές με λέξεις που να φαίνονται ότι είναι ηθικά γνωμικά πολύ υψηλά, έχοντας συγχρόνως νομικό χαρακτήρα.

 Θα περιστοιχίσουμε την κυβέρνησή μας με έναν ολόκληρο κόσμο οικονομολόγων. Να γιατί οι οικονομολογικές επιστήμες είναι οι σπουδαιότερες για τη διαπαιδαγώγηση των Ιουδαίων.

Πρωτόκολλο Ένατο

 Θα κυβερνήσουμε με χέρι σταθερό, διότι έχουμε να κάνουμε με συντρίμμια ενός κόσμου άλλοτε ισχυρού, σήμερα όμως υποταγμένου σε μας. Κρατούμε στα χέρια μας υπέρμετρες φιλοδοξίες, ένθερμες απληστίες, ανελέητες εκδικήσεις, μνησίκακες έχθρες.

 Εμείς είμαστε εκείνοι από τους οποίους προέρχεται ο τρόμος, που έχει κυριεύσει το παν. Έχουμε στην υπηρεσία μας ανθρώπους όλων των αρχών, όλων των δογμάτων. Επανορθωτές της μοναρχίας, δημαγωγούς, κοινωνιστές, επαναστάτες, και κάθε είδους ουτοπιστές. Έχουμε αναθέσει σε όλο τον κόσμο από μία εργασία: Καθένας τους υποσκάπτει τα τελευταία λείψανα της εξουσίας, προσπαθεί να ανατρέψει οτιδήποτε μένει ακόμη όρθιο.

 Ο λαός άρχισε να κραυγάζει ότι είναι αναγκαίο να λύσουμε το κοινωνικό ζήτημα με διεθνή συνεννόηση. Η διαίρεση του λαού σε κόμματα τους έχει φέρει όλους στην διάθεσή μας, διότι, για να υποστηρίξει κάποιος μια πάλη συναγωνισμού, χρειάζεται χρήμα, και το χρήμα βρίσκεται ολόκληρο στα χέρια μας. 

Βάλαμε χέρι στη δικαιοσύνη, στις εκλογές, στον τύπο, στην ατομική ελευθερία και προπαντός στην εκπαίδευση και την ανατροφή, οι οποίες είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της ελεύθερης ύπαρξης.

 Έχουμε αποκτηνώσει και διαφθείρει τη Χριστιανική νεολαία με μια ανατροφή βασισμένη σε αρχές και θεωρίες ψεύτικες, όπως γνωρίζουμε, αλλά οι οποίες ήταν έμπνευση δική μας.

 Σε λίγο οι οργανώσεις μας θα έχουν εγκατασταθεί σε όλες τις πρωτεύουσες, έτοιμες να ανατινάξουν οποιοδήποτε κρατικό συγκρότημα εναντίον μας.

Πρωτόκολλο Δέκατο

 Επαναλαμβάνω σήμερα ό,τι ήδη είπα, και παρακαλώ να το θυμηθείτε, ότι δηλαδή ασφαλώς οι Κυβερνήσεις και οι λαοί δε βλέπουν παρά μόνο την εξωτερική επιφάνεια των πραγμάτων. Και πως θα μπορούσαν να διερευνήσουν την εσωτερική σημασία τους, αφού οι αντιπρόσωποί τους δε σκέφτονται τίποτε άλλο παρά να διασκεδάζουν;

 Όταν θα πραγματοποιείται το πραξικόπημά μας, θα πούμε στις λαϊκές μάζες "όλα πήγαιναν απελπιστικά, όλοι οι άνθρωποι υπέφεραν πάνω από τις δυνάμεις τους. Συντρίβουμε λοιπόν και αφανίζουμε τα αίτια της δυστυχίας σας, δηλ. τις εθνότητες, τα σύνορα, τα διάφορα νομίσματα.

 Αναμφίβολα σας αφήνουμε ελεύθερους να μας δηλώσετε υπακοή. Μπορείτε όμως με πλήρη επίγνωση και δικαιολογημένα να το κάνετε αυτό προτού να δοκιμάσετε αυτό που θα σας προσφέρουμε;" Τότε οι λαοί συνεπαρμένοι θα μας σηκώσουν θριαμβευτικά κυριευόμενοι από ενθουσιώδεις ελπίδες και πεποιθήσεις. 

Από τότε που έχουμε εισαγάγει στον οργανισμό του Κράτους το δηλητήριο της φιλελευθερίας, όλη η πολιτική του σύσταση έχει μεταβληθεί! Τα Κράτη πάσχουν από θανάσιμη ασθένεια: την αποσύνθεση του αίματος. Δε μένει πια παρά να περιμένουμε το τέλος της αγωνίας τους.

 Από τη φιλελευθερία γεννήθηκαν οι συνταγματικές Κυβερνήσεις, οι οποίες αντικατέστησαν για τους Χριστιανούς την σωτήρια μοναρχία, και το Σύνταγμα, όπως ξέρετε καλά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία διδασκαλία διαφωνιών, διχονοιών, συζητήσεων, διχογνωμιών, ολέθριων προστριβών των κομμάτων. 

Στο προσεχές μέλλον θα δημιουργήσουμε την ευθύνη των προέδρων. 

Τότε θα διαπράξουμε τα γεγονότα χωρίς να στενοχωρηθούμε για όσα ενδιαφέρεται το απρόσωπο δημιούργημά μας και θα δώσει λόγο, τι μας ενδιαφέρει αν οι τάξεις εκείνων που αποβλέπουν στην εξουσία γίνονται αραιότερες, αν λόγω έλλειψης προέδρων συμβαίνουν αναταραχές ικανές να παραλύσουν την χώρα;... Για να πετύχουμε το αποτέλεσμα αυτό, θα συντελέσουμε στην εκλογή προέδρων, οι οποίοι έχουν στο παρελθόν τους κρυμμένη κάποια ηθική πληγή, κάποιον "Παναμά". Ο φόβος των αποκαλύψεων, η επιθυμία που χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο που ανέβηκε στην εξουσία να διατηρήσει τα προνόμιά του, τις ωφέλειες και τις τιμές, οι οποίες ανήκουν στη θέση του, θα καταστήσουν τους Προέδρους τυφλούς εκτελεστές των διαταγών μας.

 Η Βουλή θα καλύψει, θα υπερασπίσει, θα εκλέξει τους Προέδρους, αλλά εμείς θα της αποσύρουμε το δικαίωμα να προτείνει νόμους ή να τους μεταβάλλει. Το δικαίωμα αυτό θα απονεμηθεί στον υπεύθυνο Πρόεδρο, ο οποίος θα είναι ένα παιχνιδάκι μέσα στα χέρια μας.

 Έτσι θα προχωρήσουμε στην κατάργηση κάθε συνταγματικότητας, όταν θα έχει έλθει ο χρόνος να συγκεντρώσουμε όλες τις κυβερνήσεις κάτω από τη Μοναρχία μας. 

Η αναγνώριση της Μοναρχίας μας μπορεί πιθανόν να επέλθει πριν την κατάργηση του Συντάγματος, αν οι λαοί, αγανακτισμένοι από τις ταραχές και την ανικανότητα των κυβερνητών τους, αναφωνήσουν: "Διώξτε τους και δώστε μας γενικό βασιλιά που να μπορεί να μας ενώσει και να καταστρέψει τα αίτια των διαφωνιών μας, τα σύνορα των εθνών, τις θρησκείες, τους υπολογισμούς των Κρατών. Βασιλιά που να μας εξασφαλίσει την ειρήνη και την ανάκαμψη, τις οποίες δε μπορούμε να απολαύσουμε με τους κυβερνήτες μας και τους αντιπροσώπους μας". 

πρέπει να διαταράζουμε διαρκώς σε όλες τις χώρες τις σχέσεις του λαού και της κυβερνήσεως, να κουράζουμε όλο τον κόσμο με το χωρισμό, την έχθρα, το μίσος και με το μαρτύριο της πείνας, του εμβολιασμού των ασθενειών, της αθλιότητας, για να μη βλέπουν έτσι οι Χριστιανοί άλλη σωτηρία παρά την προσφυγή στην πλήρη και ολοκληρωτική ηγεμονία μας.

Πρωτόκολλο Ενδέκατο

 Οι Χριστιανοί είναι κοπάδι πρόβατα και εμείς είμαστε γι' αυτούς λύκοι. Και ξέρετε τι συμβαίνει στα πρόβατα όταν οι λύκοι μπουν μέσα στη μάντρα τους. 

Τούτο χρησίμευσε για βάση στη διοργάνωση από μας του μυστικού μασονισμού που δε γνωρίζει ο κόσμος και τους σκοπούς του οποίου ούτε καν υποπτεύονται οι ηλίθιοι Χριστιανοί, που προσελκύονται από μας στην ορατή στρατιά των στοών, για να παραπλανήσουμε τα βλέμματα των αδελφών τους.

Πρωτόκολλο Δωδέκατο

 Απέναντι στον Τύπο θα ενεργούμε με τον εξής τρόπο. Ποιο ρόλο παίζει τώρα ο Τύπος; Χρησιμεύει για να αναφλέγει τα πάθη ή να συντηρεί τους εγωισμούς των κομμάτων. Είναι μάταιος, άδικος, ψεύτης και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καθόλου σε τι χρησιμεύει. Θα του φορέσουμε σαμάρι και θα του βάλουμε γερά χαλινάρια, θα κάνουμε το ίδιο και για τα άλλα έντυπα, γιατί σε τι θα μας χρησίμευε να απαλλαγούμε από τον τύπο, αν επρόκειτο να χρησιμεύσουμε για στόχος των φυλλαδίων και των βιβλίων;

 Θα απαιτούμε εγγύηση για την ίδρυση εφημερίδων ή τυπογραφείων. Έτσι θα προφυλάσσεται η Κυβέρνησή μας από κάθε επίθεση εκ μέρους του τύπου. 

Είναι αλήθεια ότι οι εφημερίδες των κομμάτων θα μπορούσαν να αντέξουν στις χρηματικές απώλειες. Θα τις απαγορεύσουμε αμέσως μετά τη δεύτερη επίθεση εναντίον μας. Κανείς δε θα θίξει χωρίς τιμωρία την αίγλη του κυβερνητικού μας αλάθητου.

 Σας παρακαλώ να σημειώσετε ότι ανάμεσα σ' εκείνους που θα μας επιτίθενται θα υπάρχουν και όργανα δημιουργημένα από μας, αλλά αυτά θα προσβάλλουν αποκλειστικά ορισμένα σημεία, των οποίων εμείς θέλουμε τη μεταβολή. 

Τίποτα δε θα δημοσιεύεται στο κοινό χωρίς τον έλεγχό μας. Το αποτέλεσμα αυτό κατορθώθηκε πια στις μέρες μας από το γεγονός ότι όλες οι ειδήσεις συλλέγονται από πάρα πολλά πρακτορεία, τα οποία τις συγκεντρώνουν από όλα τα μέρη του κόσμου. Τα πρακτορεία αυτά θα είναι τότε εξ ολοκλήρου δικά μας και δε θα δημοσιεύουν τίποτε άλλο παρά αυτό που θα τα διατάζουμε.

 Αν από τώρα μπορέσαμε να κυριαρχήσουμε στις σκέψεις των Χριστιανικών κοινωνιών σε τέτοιο βαθμό, ώστε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται τα παγκόσμια γεγονότα μέσα από τους χρωματιστούς φακούς των γυαλιών τα οποία βάζουμε μπροστά στα μάτια τους, αν από τώρα σε κανένα Κράτος δεν υπάρχουν συρτάρια που να μας κρύβουν τα ανόητα λεγόμενα από τους Χριστιανούς μυστικά του Κράτους, τι θα γίνει, όταν εμείς θα είμαστε οι αναγνωρισμένοι Κυρίαρχοι του σύμπαντος στο πρόσωπο του παγκόσμιου Βασιλιά μας; 

Όλοι εκείνοι που ονομάζουμε φιλελεύθερους είναι αναρχικοί, αν όχι έμπρακτα, τουλάχιστον ως προς τη σκέψη. Ο καθένας τους επιδιώκει τις φαντασιοπληξίες της ελευθερίας και καταλήγει στην αναρχία, διαμαρτύρεται απλά γιατί του αρέσει να διαμαρτύρεται.

 Αν βρεθούν πρόσωπα που θα θέλουν να γράψουν εναντίον μας, δε θα βρεθεί κανείς για να εκτυπώσει τα γραπτά τους. Πριν δεχτεί να τυπώσει ένα κείμενο ο εκδότης ή ο τυπογράφος, θα υποχρεώνεται να πηγαίνει στις αρχές, για να πετύχει την έγκριση γι' αυτό. Μ' αυτό τον τρόπο θα γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις παγίδες που μας στήνουν και θα τις καταστρέφουμε, δίνοντας εκ των προτέρων εξηγήσεις για την εξεταζόμενη υπόθεση.

 Στην τρίτη γραμμή θα βάλουμε την υποτιθέμενη αντιπολίτευσή μας. Ένα ελάχιστο όργανο θα είναι ο αντίποδας των ιδεών μας. Οι αντίπαλοί μας θα θεωρήσουν τον ψευτοαντίπαλό μας αυτόν για σύμμαχό τους και θα μας αποκαλύψουν το παιχνίδι τους.

 Από τώρα πλέον, τουλάχιστον στο γαλλικό Τύπο, υπάρχει μία μασονική αλληλεγγύη. Όλα τα όργανα του Τύπου είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με το επαγγελματικό μυστικό. Όπως με τους αρχαίους μάντεις, κανένα μέλος δεν προδίδει το μυστικό των πληροφοριών του, αν δεν πάρει διαταγή γι' αυτό. 

Πρέπει να γίνει πιστευτό ότι το νέο καθεστώς έχει τόσο καλά ικανοποιήσει όλο τον κόσμο, ώστε και τα εγκλήματα ακόμη εξαφανίσθηκαν. Οι περιπτώσεις εκδήλωσης της εγκληματικότητας πρέπει να είναι γνωστές μόνο στα θύματά της και τους τυχόν μάρτυρές τους.

Πρωτόκολλο Δέκατο Τρίτο

 Ο Τύπος άλλωστε θα τραβάει αμέσως την προσοχή πάνω σε νέα ζητήματα (έχουμε, όπως γνωρίζετε, συνηθίσει τους ανθρώπους να ζητούν πάντοτε το νέο). Κάποιοι ηλίθιοι, που θα φαντάζονται τους εαυτούς τους όργανα του πεπρωμένου, θα ασχοληθούν με τα νέα αυτά ζητήματα, χωρίς να αντιληφθούν ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτε από εκείνα που θέλουν να συζητήσουν.

 Και για να μην κατορθώνουν τίποτε με τη σκέψη, θα τους αποτρέπουμε απ' αυτή με διασκεδάσεις, με παιχνίδια, τέρψεις, πάθη, οίκους ανοχής... 

Λίγο μετά θα προτείνουμε μέσω του Τύπου διαγωνισμούς τέχνης, αθλητισμού κλπ. Το ενδιαφέρον γι' αυτά θ' απομακρύνει οριστικά το πνεύμα τους από ζητήματα, για τα οποία θα αναγκαζόμασταν να παλέψουμε εναντίον τους. 

Χάνοντας λίγο-λίγο τη συνήθεια να σκέπτονται με δική τους πρωτοβουλία, θα καταλήξουν να μιλάνε για συνταύτιση των ιδεών μας, διότι θα είμαστε οι μόνοι που θα προτείνουμε νέες κατευθύνσεις της σκέψης μέσω τέτοιων προσώπων, που να μη θεωρούνται συνεργάτες μας.

 Ο ρόλος των Φιλελεύθερων ουτοπιστών θα λήξει οριστικά όταν το πολίτευμά μας θα αναγνωριστεί. Μέχρι τότε θα μας προσφέρουν καλές υπηρεσίες, γιατί υποτάξαμε αυτούς τους βλακοχριστιανούς με πλήρη επιτυχία με τη λέξη "πρόοδος" και δεν υπάρχει ούτε ένας μεταξύ τους, ο οποίος να βλέπει ότι κάτω απ' αυτή τη λέξη κρύβεται πλάνη σε όλες τις περιπτώσεις που δεν πρόκειται για υλικές εφευρέσεις, αφού η αλήθεια είναι μία και μόνη και δε μπορεί να έχει πρόοδο.

Πρωτόκολλο Δέκατο Τέταρτο

 Όταν θα έρθει η βασιλεία μας δε θ' αναγνωρίσουμε την ύπαρξη άλλης θρησκείας εκτός απ' αυτή του ενός θεού μας, με τον οποίο είναι συνδεδεμένη η μοίρα μας, γιατί είμαστε ο εκλεκτός λαός και μέσω του οποίου η ίδια μοίρα είναι ενωμένη με τα πεπρωμένα του κόσμου. Γι' αυτό ακριβώς πρέπει να καταστρέψουμε κάθε πίστη.

 Θα διεγείρουμε τόσο μεγάλη απέχθεια απέναντι σ' αυτά, ώστε οι λαοί θα προτιμούν την ησυχία της δουλείας από τα δικαιώματα της διαβόητης ελευθερίας, η οποία τόσο τους βασάνισε, η οποία τους αφαίρεσε τα μέσα της επιβίωσης, η οποία τους παρέδωσε για εκμετάλλευση σε συμμορία τυχοδιωκτών που δε γνώριζαν τι έκαναν... 

Πρωτόκολλο Δέκατο Πέμπτο

 Όταν τέλος αρχίσουμε να βασιλεύουμε μετά από πραξικοπήματα οργανωμένα παντού την ίδια μέρα, ύστερα από την οριστική ομολογία της μηδαμινότητας όλων των υφισταμένων Κυβερνήσεων (και θα περάσει πολύς καιρός ακόμη, ίσως αιώνας ολόκληρος, μέχρι τη στιγμή εκείνη), θα προσπαθήσουμε να μην υπάρχουν συνομωσίες εναντίον μας.

 Κάθε νέα δημιουργία οποιασδήποτε μυστικής οργάνωσης θα τιμωρείται επίσης με θάνατο.

 Με τον ίδιο τρόπο θα μεταχειρισθούμε και τους Χριστιανούς Μασόνους που γνωρίζουν περισσότερα απ' όσα πρέπει.

 Στις Χριστιανικές κοινωνίες που έχουμε σπείρει τόσο βαθιές ρίζες διαφωνιών και διαμαρτυριών, δεν είναι δυνατό ν' αποκατασταθεί η τάξη παρά μόνο με αμείλικτα μέτρα, που να μαρτυρούν άκαμπτη εξουσία. Είναι ανώφελο να δίνεται προσοχή στα θύματα που πέφτουν για χάρη του μελλοντικού καλού. 

Αλλά για όσο καιρό θα περιμένουμε την ανακήρυξή μας, θα δημιουργούμε και θα πολλαπλασιάζουμε τις μασονικές στοές σε κάθε χώρα της οικουμένης. Θα προσελκύουμε σ' αυτές όλους εκείνους που είναι ή μπορούν να γίνουν υπέροχοι πράκτορές μας. Οι στοές αυτές θ' αποτελούν το σπουδαιότερο γραφείο πληροφοριών μας και το όργανό μας που θα έχει τη μεγαλύτερη επιρροή. 

Όσοι συμμετέχουν στις μυστικές οργανώσεις είναι συνήθως φιλόδοξοι τυχοδιώκτες και γενικά άνθρωποι ως επί το πλείστον κενοί, με τους οποίους δε θα δυσκολευτούμε να συνεννοηθούμε για την εκπλήρωση των σκοπών μας. 

Είναι φυσικό να είμαστε εμείς, και όχι κάποιος άλλος, εκείνοι που θα καθοδηγούν τις υποθέσεις του μασονισμού, διότι γνωρίζουμε που βαδίζουμε, γνωρίζουμε τον τελικό σκοπό κάθε ενέργειας, ενώ οι Χριστιανοί δε γνωρίζουν τίποτα, ούτε καν το άμεσο αποτέλεσμα.

 Θέλουν την συγκίνηση της επιτυχίας και των χειροκροτημάτων, τα οποία πάντοτε χορηγούμε άφθονα.

 Δε μπορείτε να φανταστείτε πως γίνεται να φτάσουν και οι πιο συνετοί Χριστιανοί σε ασυνείδητη απλοϊκότητα, με τον όρο να είναι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, και συγχρόνως πόσο εύκολα απογοητεύονται από την παραμικρή αποτυχία, έστω και μόνο με την παρεμπόδιση των χειροκροτημάτων, καταλήγοντας κατόπιν σε δουλική υπακοή με το σκοπό νέων επιτυχιών...

 Πόσο οξυδερκείς ήταν οι παλιοί σοφοί μας που έλεγαν ότι, για να πετύχει κάποιος ένα σκοπό, δεν πρέπει να διστάζει μπροστά στα μέσα ούτε και να υπολογίζει τον αριθμό των θυμάτων που θυσιάστηκαν. Ποτέ δεν υπολογίσαμε τα θύματα των κτηνών Χριστιανών και, μολονότι έχουμε θυσιάσει πολλούς δικούς μας, έχουμε δώσει στο λαό μας τέτοια δύναμη πάνω στη γη, που δε θα τολμούσε καν να ονειρευτεί άλλοτε.

 Ο θάνατος είναι το αναπόφευκτο τέλος καθενός. Είναι προτιμότερο να επισπεύδουμε το τέλος εκείνων, οι οποίοι βάζουν εμπόδια στο έργο μας, παρά το τέλος το δικό μας, που δημιουργήσαμε αυτό το έργο.

 Τα μέτρα αυτά εξολόθρευσαν από τον κόλπο του μασονισμού κάθε σπέρμα διαμαρτυρίας. Ενώ συγκρατούμε το λαό και τους πράκτορές μας σε πλήρη υπακοή. 

Οι καταχρήσεις εξουσίας των κατώτερων υπαλλήλων θα τιμωρούνται τόσο αυστηρά, ώστε κανείς δε θα τολμήσει να μετρήσει τη δύναμή του.

 Κάθε περίπτωση παρανομίας ή καταχρήσεως θα τιμωρείται παραδειγματικά. Η δωροδοκία και η αλληλέγγυα συνενοχή μεταξύ των υπαλλήλων της Διοικήσεως θα εξαφανιστούν μετά τα πρώτα παραδείγματα αυστηρότατης τιμωρίας. Η αίγλη της εξουσίας μας απαιτεί αποτελεσματικές τιμωρίες, δηλαδή σκληρές, για την ελάχιστη παράβαση των νόμων, γιατί κάθε παράβαση θίγει το γόητρο της ανώτερης αρχής. 

Θα απομακρύνουμε το φιλελευθερισμό απ' όλες τις σπουδαίες θέσεις της διοίκησής μας, από τις οποίες θα εξαρτάται η μόρφωση των υποτελών μας σύμφωνα με τον τρόπο που επιβάλλει η κοινωνική μας τάξη.

 Θα καταργήσουμε το δικαίωμα της αναίρεσης, την οποία θα διατηρήσουμε μόνο εμείς οι κυβερνήτες, γιατί δεν πρέπει να επιτρέψουμε να σχηματίσει ο λαός την εντύπωση ότι είναι δυνατό να βγήκε κάποια άδικη απόφαση από τους δικαστές που διορίστηκαν από μας.

 Αν ο Βασιλιάς του Ισραήλ βάλει πάνω στο ιερό κεφάλι του το στέμμα που θα του προσφέρει η Ευρώπη, θα γίνει ο Πατριάρχης του Κόσμου. Τα αναγκαία θύματα, τα οποία λόγω της χρησιμότητάς τους θα τα θυσιάσει, δε θα φτάσουν ποτέ στον αριθμό των θυμάτων που προσφέρθηκαν για πολλούς αιώνες στη μανία των μεγαλείων από την αντιζηλία των Χριστιανικών κυβερνήσεων.

Πρωτόκολλο Δέκατο Έκτο

 Για το σκοπό να καταστρέψουμε κάθε ξένη για μας συγκεντρωτική δύναμη, θα καταργήσουμε τα Πανεπιστήμια, τα οποία αποτελούν τον πρώτο σταθμό του συγκεντρωτισμού, και θα ιδρύσουμε καινούργια με νέα μορφή. 

Η κακή γνώση που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν για τα πολιτικά ζητήματα δημιουργεί ουτοπιστές και κακούς πολίτες. Μπορείτε και μόνοι σας να καταλάβετε σε ποια κατάσταση έφερε τους Χριστιανούς η γενική μόρφωσή τους. Αναγκασθήκαμε να εισαγάγουμε στη μόρφωσή τους όλες τις αρχές που τόσο καλά εξασθένησαν την κοινωνική τους τάξη. Όταν θα βρισκόμαστε όμως στην εξουσία, θ' αποκλείσουμε από την εκπαίδευση οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει αναταραχές και από τη νεολαία θα δημιουργήσουμε παιδιά που θα υπακούουν στους Νόμους και θ' αγαπούν τον κυβερνήτη τους σαν ένα στήριγμα και ελπίδα ειρήνης και ευτυχίας. 

Θα διαγράψουμε από τη μνήμη των ανθρώπων όλα τα δυσάρεστα σε μας γεγονότα των περασμένων αιώνων, διατηρώντας απ' αυτά μόνο εκείνα που ζωγραφίζουν τα σφάλματα των Χριστιανικών Κυβερνήσεων.

 Θα καταργήσουμε κάθε ελεύθερη μόρφωση.

 Το σύστημα της κατάπνιξης της σκέψης μπήκε ήδη σε εφαρμογή με τη μέθοδο που ονομάστηκε "διδασκαλία με εικόνες" και που θα μεταβάλλει τους Χριστιανούς σε υπάκουα ζώα που δε θα σκέπτονται και θ' αναμένουν την παράσταση των πραγμάτων με εικόνες, για να τ' αντιληφθούν...

Πρωτόκολλο Δέκατο Έβδομο

 Η ελευθερία της συνειδήσεως έχει ήδη διακηρυχθεί παντού. Επομένως ελάχιστα χρόνια απομένουν ακόμη μέχρι την πλήρη κατάρρευση της Χριστιανικής Θρησκείας. 

Ο βασιλιάς των Ιουδαίων θα είναι ο αληθινός Πάπας της Οικουμένης, ο Πατριάρχης της διεθνούς Εκκλησίας.

 Το πολίτευμά μας θα είναι ενσάρκωση της Βασιλείας του Βισνού, ο οποίος θα είναι το σύμβολό μας. Με καθένα από τα εκατό χέρια μας θα κρατάμε και ένα ελατήριο της κοινωνικής μηχανής. Θα αντιλαμβανόμαστε τα πάντα χωρίς τη βοήθεια της επίσημης Αστυνομίας, η οποία, όπως την έχουμε διοργανώσει για τους Χριστιανούς, εμποδίζει σήμερα τις Κυβερνήσεις να βλέπουν.

 Στο πρόγραμμα μας το ένα τρίτο των υπηκόων μας θα επιβλέπει τους άλλους από καθήκον, για να υπηρετήσουν το Κράτος με τη θέλησή τους. Δε θα θεωρείται τότε ατιμία να είναι κάποιος κατάσκοπος και καταδότης. Απεναντίας αυτό θα είναι αξιέπαινο, οι αβάσιμες όμως καταγγελίες θα τιμωρούνται σκληρά, για να μη γίνεται κατάχρηση αυτού του δικαιώματος.

 Όποιος δεν αναφέρει ό,τι είδε και άκουσε γύρω από τα πολιτικά ζητήματά τους, θα θεωρείται εξίσου ένοχος συμμετοχής και απόκρυψης, σαν να αποδεικνυόταν ότι διέπραξε αυτά τα δύο εγκλήματα.

 Όπως σήμερα οι αδελφοί μας είναι υποχρεωμένοι με δική τους ευθύνη να καταγγέλλουν στην κοινότητά τους τούς αποστάτες ή τα πρόσωπα που σχεδιάζουν κάτι εναντίον της κοινότητάς τους, έτσι και στο παγκόσμιο Κράτος μας οι υπήκοοί μας θα είναι υποχρεωμένοι πάντοτε να εξυπηρετούν το Κράτος σε κάθε περίπτωση. 

Μια τέτοια οργάνωση θα εξαφανίσει τις καταχρήσεις της εξουσίας, τη διαφθορά και οτιδήποτε τα συμβούλιά μας και οι θεωρίες μας για πανανθρώπινα δικαιώματα εισήγαγαν στις συνήθειες των Χριστιανών... Πως αλλιώς όμως θα μπορούσαμε να πετύχουμε τον πολλαπλασιασμό των ανωμαλιών στη διοίκησή τους; Με ποια άλλα μέσα;... Μεταξύ των σπουδαιότερων απ' αυτά είναι και τα όργανα στα οποία έχει ανατεθεί η διατήρηση και η αποκατάσταση της τάξης.

Πρωτόκολλο Δέκατο Όγδοο

 Θα εξαναγκάσουμε τις Κυβερνήσεις ν' αναγνωρίσουν την αδυναμία τους με τα φανερά μέτρα ασφαλείας που θα παίρνουν, και με τον τρόπο αυτό θα καταστρέφουμε το γόητρο της εξουσίας.

 Η κυβέρνησή μας θα φρουρείται από σχεδόν αόρατη φρουρά γιατί δεν παραδεχόμαστε ούτε καν τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρχει εναντίον της κάποια δύναμη, εναντίον της οποίας να μην είναι σε θέση να παλέψει, ώστε να είναι υποχρεωμένη να κρύβεται.

Πρωτόκολλο Δέκατο Ένατο

 Οι επαναστάσεις δεν είναι δυνατό να χαρακτηριστούν αλλιώς εκτός από γάβγισμα μικρού σκυλιού εναντίον ενός ελέφαντα. Για μια καλά διοργανωμένη Κυβέρνηση, όχι από άποψη αστυνομικής, αλλά κοινωνικής οργάνωσης, το μικρό σκυλί γαβγίζει εναντίον του ελέφαντα, γιατί αγνοεί την ξεχωριστή του θέση και αξία. Αρκεί κάποιος να αποδείξει μ' ένα καλό παράδειγμα την αξία της μιας ή της άλλης, για να πάψουν τα σκυλάκια να γαβγίζουν και να συνηθίσουν να κουνάνε την ουρά τους μόλις εμφανίζεται ο ελέφαντας.

 Για να αφαιρέσουμε το γόητρο της ανδρείας από το πολιτικό έγκλημα, θα τους καθίζουμε στο εδώλιο των κατηγορουμένων δίπλα με τους κλέφτες, τους δολοφόνους και τους κάθε λογής φτηνούς και ταπεινούς εγκληματίες. 

Τότε η κοινή γνώμη θα συγχύσει στη σκέψη της αυτή την κατηγορία των εγκληματιών με τον εξευτελισμό των άλλων και θα τους αντιμετωπίσει με την ίδια περιφρόνηση. Είμαστε διατεθειμένοι (και ελπίζω ότι το έχουμε κατορθώσει) να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να καταπολεμήσουν τις επαναστάσεις μ' αυτό τον τρόπο.

 Γι' αυτό το σκοπό, μέσω του τύπου, των λόγων μας που δημοσιεύονται και των ωραίων εγχειριδίων της ιστορίας έχουμε διαφημίσει το μαρτύριο που προτίμησαν δήθεν οι επαναστάτες για το κοινό καλό. Αυτή η διαφήμιση αύξησε τις τάξεις των φιλελευθέρων και έριξε χιλιάδες Χριστιανούς στις τάξεις του κοπαδιού μας.

Πρωτόκολλο Εικοστό

 Μια προοδευτική φορολογία θα δώσει πολύ μεγαλύτερο εισόδημα από τη σημερινή αναλογική φορολογία, η οποία μας είναι χρήσιμη μόνο για να διεγείρουμε αναταραχές και δυσαρέσκειες μεταξύ των Χριστιανών.

 Προκαλέσαμε στους Χριστιανούς οικονομικές κρίσεις με μοναδικό σκοπό ν' αποσύρουμε το χρυσό από την κυκλοφορία.

 Τεράστια κεφάλαια έμειναν στάσιμα, αποσύροντας και το χρήμα των Κρατών, που υποχρεώνονταν έτσι ν' απευθύνονται στα ίδια αυτά κεφάλαια, για να βρουν χρήματα. Τα δάνεια αυτά επιβάρυναν τα οικονομικά των Κρατών με την πληρωμή τόκων. Τα υποδούλωσαν στο κεφάλαιο. Η συγκέντρωση της βιομηχανίας στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι κατέστρεψαν τη μικρή βιομηχανία, απορρόφησε όλες τις δυνάμεις του λαού και συγχρόνως του Κράτους.

 Όσο καιρό τα δάνεια παρέμειναν εσωτερικά, οι Χριστιανοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να μεταβιβάζουν το χρήμα από την τσέπη του φτωχού στις τσέπες του πλούσιου. Όταν όμως εξαγοράσαμε τα πρόσωπα που χρειάζονταν για να μεταφέρουμε τα δάνεια σε εξωτερικό έδαφος, όλα τα πλούτη των Χριστιανών διοχετεύθηκαν στα ταμεία μας και όλοι οι Χριστιανοί άρχισαν να μας πληρώνουν φόρο υποτέλειας.

 Πόσο φανερή είναι η απουσία της κρίσης από τα καθαρά ζωώδη μυαλά των Χριστιανών! Δανείζονταν από μας με τόκο και χωρίς να σκέπτονται ότι θα χρειαζόταν ν' αφαιρέσουν το χρήμα αυτό επιβαρυμένο με τους επιπλέον τόκους από τα ταμεία του Κράτους για να μας εξοφλήσουν! Υπήρχε τίποτε απλούστερο από το να παίρνουν το χρήμα που είχαν ανάγκη από τους φορολογουμένους τους;

Πρωτόκολλο Εικοστό Πρώτο

 Επωφεληθήκαμε τη διαφθορά των διοικητών και την αμέλεια των κυβερνητών, για να εισπράξουμε ποσά διπλάσια, τριπλάσια και ακόμη μεγαλύτερα, δανείζοντας στις κυβερνήσεις των Χριστιανών χρήμα που δεν ήταν καθόλου αναγκαίο στο Κράτος.

 Θα καταργήσουμε επίσης όλα τα χρηματιστήρια, γιατί δεν επιτρέπουμε να κλονιστεί το γόητρο της δυνάμεώς μας με την αυξομείωση των τιμών των αξιών μας.

Πρωτόκολλο Εικοστό Δεύτερο

 Έχουμε στα χέρια μας τη μεγαλύτερη δύναμη της σημερινής εποχής, το χρυσό. 

Μήπως δεν αποδείξαμε με τον τόσο μεγάλο πλούτο ότι το κακό που αναγκαστήκαμε να διαπράξουμε για τόσους αιώνες χρησίμευσε επιτέλους στο αληθινό καλό, να τακτοποιήσουμε δηλαδή τα πάντα; Ορίστε η σύγχυση του ορισμού του καλού και του κακού. Η τάξη θ' αποκατασταθεί κάπως με τη βία, αλλά επιτέλους θ' αποκατασταθεί. 

Θα εξηγήσουμε συγχρόνως ότι η ελευθερία δεν έγκειται στην ακολασία και το δικαίωμα της ισχύος.

 Το κράτος μας θα είναι ένδοξο, γιατί θα είναι ισχυρό, θα διοικεί και θα διευθύνει και δε θα ρυμουλκείται από αρχηγούς κομμάτων και ρήτορες, που απαγγέλλουν ανόητες λέξεις, τις οποίες ονομάζουν μεγάλες αρχές αλλά στην πραγματικότητα είναι ουτοπίες.

Πρωτόκολλο Εικοστό Τρίτο

 Για να συνηθίσουν οι Λαοί την υπακοή, πρέπει να τους εξασκήσουμε στη μετριοφροσύνη και, επομένως, να ελαττώσουμε την παραγωγή των ειδών πολυτελείας. Μ' αυτό το μέτρο θα βελτιώσουμε τα διεφθαρμένα ήθη ανταγωνιζόμενοι την πολυτέλεια. Θα επανιδρύσουμε τη μικρή βιομηχανία, η οποία θα μειώσει τα ιδιωτικά κεφάλαια των εργοστασιαρχών.

 Η απεργία είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για την κυβέρνηση. Για μας ο ρόλος της θα τελειώσει, αμέσως μόλις η εξουσία έρθει στα χέρια μας. Το μεθύσι θ' απαγορευτεί επίσης με νόμους και θα τιμωρείται σαν έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, αφού οι άνθρωποι που κατακυριεύονται απ' αυτό κάτω από την επίδραση του οινοπνεύματος μεταμορφώνονται σε κτήνη.

 Ο άρχοντας αυτός θα πάρει τη θέση των κυβερνήσεων που υπάρχουν σήμερα, οι οποίες σέρνουν την ύπαρξη τους ανάμεσα στις απογοητευμένες εξαιτίας μας κοινωνίες, που απαρνήθηκαν ακόμη και αυτή τη δύναμη του Θεού και στους κόλπους τους υψώνεται από παντού η φωτιά της αναρχίας, ενώ αυτός πρέπει πριν από οτιδήποτε άλλο να κατασβέσεις αυτή την αχόρταγη φλόγα. Αυτή είναι η αιτία, για την οποία θα υποχρεωθεί να καταδικάσει σε θάνατο αυτές τις κοινωνίες, ακόμη και αν πρέπει να τις πνίξει στο αίμα τους, για ν' αναστήσει με τη μορφή στρατιάς που οργανώθηκε σωστά και αγωνίζεται ευσυνείδητα εναντίον κάθε μολύνσεως ικανής να μολύνει το κρατικό σώμα.

 Οι δυνάμεις αυτές ήδη θριαμβεύουν, λεηλατούν και προβαίνουν σε κάθε είδους βιαιοπραγίες με το πρόσχημα της ελευθερίας και του δικαίου. Αυτές κατέστρεψαν κάθε τάξη στην κοινωνία, για να υψώσουν πάνω στα ερείπιά τους το θρόνο του Βασιλιά του Ισραήλ. Τότε θα χρειαστεί να τους απομακρύνουμε από το δρόμο του, στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχει ούτε το ελάχιστο εμπόδιο.

Πρωτόκολλο Εικοστό Τέταρτο

 Και για να γνωρίζει και να αγαπά ο λαός το Βασιλιά του, είναι αναγκαίο αυτός να συνεννοείται με τους υπηκόους του στις δημόσιες πλατείες. Αυτό επιφέρει την αναγκαία ένωση των δύο δυνάμεων, τις οποίες έχουμε χωρίσει σήμερα με τον τρόμο. 

Αυτή η τρομοκρατία μας ήταν κάθε φορά απαραίτητη, για να πέσουν οι δύο αυτές δυνάμεις χωρισμένες κάτω από την επιρροή μας.

-------------

 Στο σημείο ακριβώς αυτό, γίνονται κατανοητοί οι υπερχρονικοί στίχοι του κατά πολύ μεταγενέστερου ποιητή Κ. Καρυωτάκη «Λευτεριά, Λευτεριά, θα σε αγοράσουν έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι...».

 Ο διεθνής σιωνισμός άλωσε καίρια την πολιτική ζωή της Ελλάδας, εγκαθιδρύοντας το κοινοβουλευτικό πλαίσιο, το οποίο είναι γνωστό από που έλκει την καταγωγή του. Συνακόλουθα δημιούργησε κόμματα - μαριονέτες, τα οποία ήταν φαινομενικά αυτόνομα, αλλά στην ουσία εξαρτώνταν οικονομικά και εργάζονταν για σκοπούς του ιουδαϊσμού.

Οι 7 λόγοι του Κυρίου Ιησού Χριστού πάνω στο Σταυρό

Πάνω από το Σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός έκανε την πιο μεγαλειώδη διδασκαλία. Τα λόγια του Χριστού πάνω στο Σταυρό ήταν λόγια γεμάτα αγάπη.

«Πάτερ ἄφες αὐτοῖς· οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»

Ο Χριστός προσεύχεται πάνω από το Σταυρό Του για τους σταυρωτές Του και παρακαλεί τον Ουράνιο Πατέρα Του: «Πατέρα μου, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν». Μέσα στον αβάσταχτο πόνο, που Του προκαλούσε το φρικτό μαρτύριο, ο Κύριός μας Ιησούς, ο Θεός της αγάπης, συγχωρεί τους σταυρωτές Του, προσεύχεται γι’ αυτούς και τους δικαιολογεί. Πόσο μεγάλη και πλατιά είναι η θεϊκή καρδιά και η αγάπη Του! Μας άφησε ένα σπουδαίο μήνυμα: Να συγχωρούμε με την καρδιά μας αυτούς που μας έφταιξαν. Να έχουμε κι εμείς πλατιά καρδιά για τους συνανθρώπους μας.

«Ἀμήν λέγω σοί· σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ»

Ο Χριστός μιλά στο ληστή, που βρίσκεται σταυρωμένος δίπλα Του: «Σε διαβεβαιώνω με όλη την αλήθεια· σου λέω ότι σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο». Γιατί μίλησε έτσι ο Χριστός σε έναν κακούργο; 

Διότι ο ληστής είδε τη θεϊκή γαλήνη στη μορφή του Χριστού και πίστεψε ότι Αυτός είναι ο Θεός και Τον παρακάλεσε: «Κύριε, θυμήσου κι εμένα τον ληστή στην ουράνια βασιλεία σου». Και ο Χριστός, που κατάλαβε ότι ο ληστής μετάνιωσε ειλικρινά για τα λάθη του, τον συγχώρεσε και τον διαβεβαίωσε ότι θα τον πάρει μαζί Του στον Παράδεισο. 

Έτσι ο ληστής έγινε ο πρώτος πολίτης του Παραδείσου. Αυτό φανερώνει ότι ο Χριστός δέχεται κοντά Του όσους τον πλησιάζουν με ειλικρίνεια και μετανοούν για τις αμαρτίες τους.

«Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου… ἰδού ἡ μήτηρ σου»

Ο Χριστός είναι καρφωμένος στο Σταυρό, ματωμένος, μέσα σε φρικτούς πόνους. Κάτω από το Σταυρό Του βρίσκονται γεμάτοι πόνο και θλίψη η Παναγία Μητέρα Του και ο μαθητής Του ο Ιωάννης. Ο Χριστός τους βλέπει. Ξεχνά το δικό Του μαρτύριο και θέλει να τους παρηγορήσει, να τους προστατέψει. 

Και λέει στη Μητέρα Του δείχνοντας τον Ιωάννη: «Γυναίκα, να ποιος θα είναι ο γιος σου από δω και πέρα». Ύστερα γυρίζει προς τον Ιωάννη τον αγαπημένο Του μαθητή και Του λέει: «Να η μητέρα σου». Με τα λόγια Του και το θεϊκό Του παράδειγμα ο Χριστός μας ανοίγει τον όμορφο δρόμο της αγάπης και του σεβασμού προς τους γονείς και τους συγγενείς. 

Κι ακόμα το δρόμο της αυταπάρνησης, που σημαίνει να ξεχνάς το δικό σου πόνο, για να παρηγορείς τις πονεμένες ψυχές των άλλων.

«Διψῶ»

Το Θεϊκό και Τίμιο Αίμα του Χριστού έτρεχε πάνω στο Σταυρό. Ο πυρετός Του ανέβαινε. Τα σπλάχνα Του καίγονταν από τον αφόρητο πόνο. 

Και τότε ο Χριστός πρόφερε μια μικρή λέξη με μεγάλο νόημα: «Διψώ». Τότε οι άγριοι στρατιώτες βούτηξαν ένα σφουγγάρι σε ξύδι και χολή και το έφεραν στα χείλη Του. 

Όμως ο Χριστός δεν ήπιε. Γιατί; Πάνω στο Σταυρό διψούσε βέβαια αφόρητα, αλλά συγχρόνως είχε και μια αλλιώτικη δίψα. Διψούσε, όχι τόσο για νερό, όσο για τη σωτηρία των ανθρώπων. 

Ο Χριστός διψά, δηλαδή επιθυμεί πολύ έντονα, να επικρατήσει σε όλη τη γη και σε καθεμιά ψυχή ξεχωριστά η ειρήνη Του, η αγάπη Του και το Ευαγγγέλιό Του.

«Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί μέ ἐγκατέλιπες;»

Ο Χριστός επάνω στο Σταυρό σήκωσε όλες τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, όλων των αιώνων για να τις σβήσει. Και ήταν τόσες πολλές οι κακίες που σήκωσε, ώστε φάνηκε σαν ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. 

Έτσι ο Ουράνιος Πατέρας Του πήρε για μια στιγμή το βλέμμα Του πάνω από τον Υιό Του. Αυτή η στιγμιαία αποστροφή του Θεού Πατέρα κάνει τον Χριστό να φωνάζει γεμάτος πόνο: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;». 

Για χάρη μας ο Χριστός στερήθηκε, στην πιο οδυνηρή ώρα της επίγειας ζωής Του, ακόμη και την παρουσία του Ουρανίου Πατέρα Του. Πόσο φοβερό πράγμα είναι η αμαρτία μας και πόσο μεγάλη η αγάπη του Χριστού μας!

«Τετέλεσται»

«Όλα έχουν πια τελειώσει». Το φρικτό Του μαρτύριο παίρνει τέλος. Το έργο Του πάνω στη γη, που ξεκίνησε όταν γεννήθηκε στη φάτνη της Βηθλεέμ, έφτασε στο τέλος του. Ό,τι είχε να διδάξει και να πει στους ανθρώπους, το είπε. 

Είναι ο Νικητής. Θυσιάστηκε για τα πλάσματά Του. Μας άνοιξε το δρόμο της ευτυχίας και της χαράς, το δρόμο για τον Παράδεισο. 

Από δω και μπρος, για όποιον αγαπήσει και ακολουθήσει το Χριστό, αρχίζει μια νέα ζωή. Από δω και πέρα αρχίζει η Ανάσταση!

«Πάτερ, εἰς χεῖρας σου παρατίθεμαι τό πνεῦμα μου»

Ο τελευταίος λόγος του Χριστού, λίγο πριν εκπνεύσει πάνω στο σταυρό. Μιλά στο Θεό Πατέρα Του: «Πατέρα μου, γεμάτος ελπίδα και εμπιστοσύνη στα χέρια Σου παραδίδω την λογική και αθάνατη ψυχή μου». Δεν ήρθε κανένας άγγελος να πάρει την ψυχή του Χριστού. Μόνος Του, με την ελεύθερη θέλησή του την παραδίδει στον Πατέρα. 

Ο Χριστός ήρθε στη γη, έγινε άνθρωπος, έκανε θαύματα, κήρυξε, υπηρέτησε το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα Του. Σ’ αυτόν λοιπόν επιστρέφει πάλι και σ’ Αυτόν παραδίδει την ψυχή Του. Με τα λόγια αυτά ο Κύριος μας διδάσκει ότι όλη η ζωή μας ανήκει στο Θεό. 

Το θέλημά Του πρέπει να εφαρμόζουμε πάντοτε, και στα δικά Του χέρια να εμπιστευόμαστε τη ζωή μας.

Μήνυμα προς κάθε βουλευτή του Ελληνικού κοινοβούλιου

Άξαφνα κ για μια ακόμη φορά, «λεφτά βρέθηκαν» για την αγορά των #F16 την στιγμή που η ελληνική κοινωνία βάλλεται κατά ριπάς  με αντισυνταγματικά χαράτσια κ πολιτική εξαθλίωσης κ εκφυλισμού της,  μεσω πληρης κατάλυσης του Συντάγματος.

Ανάπτυξη με στάση πληρωμών, ανακοινώνουν περήφανα οι «κυβερνώντες»,την στιγμή που οποία Ελληνική οικογένεια αδυνατεί να πληρώσει τα χαράτσια τους, διώκεται βάναυσα κ προκλητικά,  σε μια χώρα που παραπαίει κ οι βουλευτές της «δίνουν αγώνα» καθημερινά τρολιάζοντας ο ένας τον άλλον στα social media.

Σε μια χώρα της Ευρώπης (που κανείς δεν τολμά να την ονομάσει) οι πολιτικοί ενώθηκαν, πέταξαν τους ιδιωτες τραπεζίτες εκτός, επανέφεραν την, παροπλισμένη μέχρι τότε, τράπεζα της πατριδος τους & βάδισαν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ σε ένα σχέδιο που τους έβγαλε άμεσα από την οποία περίπτωση διάλυσης της κοινωνίας τους..

Αν θέλετε κύριοι (με μικρό «κ» γιατί δεν αξίζετε ακόμη το κεφαλαίο) να σας πιστέψουμε κ να σας στηρίξουμε, βγάλτε τα μικροκομματικά σας συμφέροντα από τον συντελεστή της εξίσωσης  «Σωτηρία της Πατριδος», καθήστε σε ένα τραπέζι όλοι μαζί κ βρείτε τρόπο να σώσετε, στα αλήθεια όμως, την πατρίδα που κληθήκατε από τον ελληνικό λαό να υποστηρίζετε κ να υπηρετείτε. 

Μόνο έτσι, αναίμακτα κ ειρηνικά, θα ενωθεί αυτός ο, κατακερματισμενος από κόμματα κ παραταξεις, λαός & θα υπάρξει πλέον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ περίπτωση να σωθεί η χώρα μας. 

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, θα κληθείτε να λογοδοτήσετε κ δεν είναι κάτι που έχετε στο φτωχό σας μυαλουδάκι, ότι μπορεί κάποτε να συμβεί. 

Ένας Ακοματιστος Έλληνας Πατριωτης, Χριστιανός Ορθόδοξος. 

Τι απαιτούσε ο Νόμος για να γίνει κάποιος βουλευτής στην Αρχαία Αθήνα

1. Να είναι Αθηναίος​ πολίτης.

2. Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία

​ (όμαιμον, ομότροπον, ομόθρησκον)​…

3. Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος, και

4. Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του, μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.

Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε μπορούσε να γίνει βουλευτής.

 Οι νόμοι που εισήγοντο στην Εκκλησία του Δήμου για ψήφιση ήταν ονομαστικοί, δηλαδή έφεραν το όνομα του προτείνοντος. Εκείνος δε που πρότεινε κάποιον νόμο έπρεπε να είναι ΠΟΛΥ προσεκτικός.

Όχι μόνον να έχει εξετάσει το εάν υπήρχε άλλος, προγενέστερος νόμος που ρύθμιζε το θέμα με τρόπο διαφορετικό (οπότε έπρεπε να τον αναφέρει), αλλά ήταν και ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ για τα αποτελέσματα του προτεινόμενου.

Έτσι, εάν πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.

Αν μάλιστα ​δεν έφθανε ΟΛΗ η περιουσία του -μέχρι και τα σανδάλια του, που κατεγράφησαν-, τότε το ανεξόφλητο υπόλοιπο, υποχρεώνονταν να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.

Αν ο νόμος, που πρότεινε και ψηφίστηκε, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν:

AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ…

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ

Γράφει η Χριστίνα Σιδέρη 

Τόσες μέρες διαβάζω και ακούω τόσες σαχλαμάρες από ανίδεους, που δεν μου προκάλεσε καμία κατάπληξη η αντίδραση κάποιων στο να μου στείλουν μηνύματα οργής γιατί είπα ότι είμαι βέβαιη ότι πίσω από το τη βύθιση του πλοίου στη Σαλαμίνα κρύβονται συμφέροντα και προφανώς και κάποιο σχέδιο δολιοφθοράς.

Είπα λοιπόν να σας ενημερώσω για κάποια δεδομένα, μήπως και κατανοήσετε βασικά πράγματα, μια και ανήκω σε ναυτική οικογένεια και τα πλοία για εμάς δεν αποτελούν τοτέμ αλλά εργαλεία που πρέπει να σέβεσαι για να μπορείς να είσαι ασφαλής.

1. Τα πλοία δεν είναι αυτοκίνητα. Τι εννοώ με αυτό; Ότι δεν ασφαλίζονται όπως όλα τα μέσα μεταφοράς. Τα πλοία ασφαλίζονται ως H&M (Hull & Machiner) yδηλαδή ως το κουφάρι του πλοίου και ο μηχανικός και μηχανολογικός του εξοπλισμός και ως P&I (Protection & Indemnity), ασφάλεια η οποία περιλαμβάνει: τους κινδύνους τρίτων φορέων για ζημίες που προκλήθηκαν στο φορτίο κατά τη μεταφορά, κινδύνους πολέμου και κινδύνους περιβαλλοντικής ζημίας, όπως πετρελαιοκηλίδες και ρύπανση και φυσικά ότι αφορά στη ζωή του πληρώματος και των επιβατών. 

Συμπέρασμα; Καλό θα ήταν να σταματήσει τη κλαούνα ο εφοπλιστής (my ass) που πήρε σβάρνα τα κανάλια ότι καταστράφηκε γιατί το πλοίο ήταν ανασφάλιστο δηλαδή δεν είχε κάλυψη για H&M και να μας πει τι παίρνει από το P&I, που αν δεν είχε δεν θα μπορούσε καν να φορτώσει το πλοίο με το πετρέλαιο. Επομένως όχι μόνο δεν καταστράφηκε αλλά σίγουρα έχει κερδίσει πάρα μα πάρα πολλά. 

2. Τελικά πόσο πετρέλαιο είχε το ρημάδι; Γιατί αν είχε όσο αναφέρει στα επίσημα χαρτιά του δεν τον συνέφερε ο ναύλος. Γιατί ένας πλοιοκτήτης να πάρει ένα ναύλο που δεν τον συμφέρει όταν δεν έχει να κερδίσει τίποτα; Άρα γινόταν λαθρεμπόριο και αυτό το επιχείρημα στηρίζει και το γεγονός ότι το πλοίο δεν είχε αξιωματικούς επάνω και είχε και ελάχιστο πλήρωμα. 

Συμπέρασμα; Γινόταν λαθρεμπόριο πετρελαίου και είτε το πλοίο έχει πάνω τη τριπλάσια ποσότητα, που το συγκεκριμένο θα μπορούσε από το τονάζ του είτε όταν έχει αντικατασταθεί ένα μέρος του φορτίου με έρμα (θαλασσινό νερό) είτε όταν συμβαίνουν και τα δύο παραπάνω. Τι απομένει; Να εξαφανιστούν τα αποδεικτικά στοιχεία. Πως; Βυθίζοντας το .... και φυσικά πάνω στο πλοίο δεν αφήνεις πλήρωμα ή αξιωματικούς που μπορούσαν να καταλάβουν τι γίνεται, αφήνεις μόνο αυτούς με τους οποίους έχεις συνεννοηθεί. 

3. Τόσο εύκολα βυθίζεται ένα πλοίο; Φυσικά. Αν γεμίσεις τις δεξαμενές φορτίου, τα διπύθμενα του πλοίου και τις δεξαμενές έρματος, αυτόματα εξαντλείς τις μεταφορικές ικανότητες του πλοίου το οποίο δεν έχει καμία ευστάθεια. Αν βάλεις και λίγο το χεράκι σου και γεμίσεις με τις αντλίες νερό το μηχανοστάσιο, βυθίζεις το πλοίο άμεσα.

Συμπέρασμα; Βύθισαν το πλοίο και αυτό το αποδεικνύει και το ότι δεν εξέπεμψαν SOS και ειδοποίησαν όταν πλέον το πλοίο βυθιζόταν για αυτό άλλωστε και από το σήμα μέχρι την ολική  βύθιση μεσολαβούν μόνο 15 λεπτά. Δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να το σώσουν. Ο τρόπος δε βύθισης του δείχνει το προφανές.... ΄διότι ένα πλοίο που έχει ρήγμα και παίρνει νερά, γέρνει μονόπατα και βυθίζεται, δεν πάει αύτανδρο και μάλιστα χωρίς κανένα ρήγμα.

4. Μπορούσε η βύθιση αυτού του πλοίου να συμφέρει και τον εφοπλιστή και τον πλοιοκτήτη και τη κυβέρνηση; Win win κατάσταση!!!!! 

Συμπέρασμα; Φυσικά και θα μπορούσε. Τον εφοπλιστή γιατί θα τσέπωνε χοντρά λεφτά, τον πλοιοκτήτη γιατί θα αντικαθιστούσε ένα παλιό πλοίο και τη κυβέρνηση γιατί ΓΝΩΡΊΖΕ πολύ καλά βάσει τον μετεωρολογικών προβλέψεων ότι η κηλίδα θα κατευθυνόταν προς τα νότια προάστια της Αττικής. Γιατί να θέλει τέτοια καταστροφή; Μα φυσικά γιατί για 30+ χρόνια κανείς δεν θα μπορεί να κάνει με ασφάλεια μπάνιο στις παραλίες και ουσιαστικά θα κατέρρεε η επένδυση στο Ελληνικό και πλέον ο Λάτσης είναι ελεύθερος να αποδεσμευτεί μια και υπάρχει ισχυρισμός και έννομο συμφέρον για το ότι η επένδυση δεν πληρεί πλέον τις προϋποθέσεις, τις οποίες αμφότεροι έχουν υπογράψει. Άλλωστε η κυβέρνηση αυτό θέλει και μια και εχθές κατέπεσε και ο ισχυρισμός περί δασικής έκτασης στο Ελληνικό κάτι έπρεπε να βρουν για να σταματήσουν την επένδυση ή να τη δώσουν σε δικό τους όπως θέλουν να κάνουν με τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική. 

5. Αλήθεια τώρα μια και μάθαμε τον εφοπλιστή, μήπως να μάθουμε και τον πλοιοκτήτη; Μήπως ο πλοιοκτήτης είναι αγαπημένο παιδί της κυβέρνησης, χρηματοδότης του ΣΥΡΙΖΑ και στενός φίλος του έτερου κυβερνητικού εταίρου κου Καμμένου; 

Τι λέτε και εσείς κύριε Τσαβλίρη και κύριε Μελισσανίδη; Εσείς σίγουρα ξέρετε καλύτερα. Μπορούν να συμβαίνουν όλα αυτά που έγραψα πιο πάνω; Ή μήπως εγώ ζω σε ένα φανταστικό κόσμο, όπου τα πιο πάνω δεν συμβαίνουν ποτέ; 

ΥΓ1.  Μετά τις πειρατείες στη Σομαλία και στη Νιγηρία, έχουμε και "πειρατείες" στο Σαρωνικό και το Αιγαίο. Να το προσέξετε κύριοι της κυβέρνησης αυτό γιατί εγείρει ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να απαντήσετε σε διεθνές δικαστήριο και δεν είσαστε ικανοί να το κάνετε. 

ΥΓ2. Περιμένω να μάθω το P&I club που ήταν ασφαλισμένο το πλοίο για να σας πω αν θα τη γλυτώσουν ή αν θα τους γδάρουν ζωντανούς και θα κρεμάσουν τα τομάρια τους στο ήλιο.

Ο Βακάς θα είναι πολύ πλούσιος με τον κώλο των Ελλήνων

Ο Βακάς είναι ο 4 γιος μίας μέσης Πακιστανικής οικογένειας.  

Κερδίζει 170 ευρώ το μήνα από την εργασία του. Για το Πακιστάν είναι ένας πολύ καλός μισθός. Ο Βακάς έχει αδερφό μεγαλογιατρό και εκείνος πολύ καλά τακτοποιημένος . Κερδίζει 250 ευρώ το μήνα από την εργασία του. 

Ο Αχμέτ είναι προνομιούχος, ανήκει στο 1% των εργαζομένων του Πακιστάν. 

Ο Βακάς και ο Αχμέτ ζουν ειρηνικά στη χώρα τους. Δεν έχουν πόλεμο. 

Το Πακιστάν είναι μέλος των  G8, έχει πυρηνική όπλα, διαθέτει κονδύλια για Αεροδιαστημικές Έρευνες, έχει τεράστιο στρατό άριστα εξοπλισμένο, είναι σύμμαχοι με τη Τουρκία και μάλιστα μετά το πραξικόπημα του Ερντογάν και τον αποκεφαλισμό πληθώρας στελεχών των ενόπλων δυνάμεων του, το Πακιστάν του έχει διαθέσει δικούς του αξιωματικούς, που πετάνε ακόμα και τα αεροπλάνα του. 

Κυρίως όμως το Πακιστάν δεν έχει ανεργία. Ίσα ίσα που επειδή θέλει εργατικό δυναμικό, ζητάει μετανάστες από την Ινδία και το Μπαγκλαντές. 

Το Πακιστάν διαθέτει και άλλο ένα προνόμιο για τους πολίτες του, «ξεχνάει» την ύπαρξη τους μόλις πάνε για λαθρομετανάστες και σκίσουν τα επίσημα έγγραφα τους. 

Αρνείται κατηγορηματικά να τους δεχτεί, όσα διαβήματα και να κάνει το κράτος που υφίσταται την εισβολή. Τους ξαναθυμάται βέβαια μόλις πάρουν άσυλο σε ευρωπαϊκή χώρα και τους δίνει έγγραφα προκειμένου να ταξιδέψουν ξανά στο Πακιστάν για διακοπές. 

Ο Βακάς, έμαθε από φίλους του, που του τηλεφωνούν, ότι στην Ελλάδα, ζει ένα περίεργο κράμα ανθρώπων. Είναι εντελώς ηλίθιοι. 

Πεινάνε οι ίδιοι αλλά δίνουν για να καλοπερνάνε οι λαθρομετανάστες. 

Φτάνει να περάσει στην Ελλάδα και όλα θα είναι καλά. Κανένας δεν θα του κάνει έλεγχο και αν σκίσει και τα χαρτιά του θα πει ότι είναι Αφγανός ή Σύριος και θα ζητήσει άσυλο ή θα πει ότι είναι ανήλικος. 

Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση του και να απορριφθεί, θα έχουν περάσει 3-4 χρόνια και τότε θα ισχυριστεί ότι υπάρχουν ισχυροί δεσμοί με τη χώρα, ότι δεν έχει κανένα πίσω στο Πακιστάν και έτσι θα του δώσουν άδεια παραμονής και σε λίγο καιρό και την ιθαγένεια. 

Οι Ευρωπαίοι είναι εντελώς αδύναμοι απέναντι στο Ισλάμ. Ο Αλλάχ έχει τα σχέδια του, δεν πρέπει κανένας άπιστος να έχει παραπάνω από αυτά που έχουν οι μουσουλμάνοι και τους έχει διδάξει ότι δεν είναι αμαρτία να παίρνεις με τη βία αυτό που θέλεις από τους απίστους. 

Ο Βακάς πήγε με ένα αεροπορικό εισιτήριο των 50 ευρώ στη Τουρκία και μετά από εκεί βρήκε μέσω facebook μία ΜΚΟ που θα τον μετέφερε με ασφάλεια απέναντι στην Ελλάδα. 

Μόλις έφτασε στη Λέσβο του είπαν ότι δεν χρειάζεται να σκίσει τα χαρτιά του. Έφτανε να πει ότι είναι ομοφυλόφιλος και τότε θα του έδιναν άσυλο γιατί ο σεξουαλικός τους προσδιορισμός επέφερε τη ποινή του θανάτου στις χώρες του Ισλάμ και η Ελλάδα είχε νομοθετήσει υπέρ τους. 

Ο Βακάς έγινε ομοφυλόφιλος με το δικό μας κώλο κυριολεκτικά. Γιατί ο Βακάς για να καλοπερνάει μαμάει εμάς κυριολεκτικά.  Ο Βακάς ενημερώθηκε στη γλώσσα του ότι θα παίρνει 400 ευρώ επίδομα ως "Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα", από τους φόρους των Ελλήνων. 

Θα παίρνει κουπόνια για το super market, ένα διαμέρισμα με όλα τα πάγια πληρωμένα, θα τρώει από τα συσσίτια των εκκλησιών, θα παίρνει ρούχα από τις ΜΚΟ και θα περνάει φίνα. 

Έτσι θα μπορεί άνετα να κάνει και δουλειές του ποδαριού. 

Να πλένει κανένα τζάμι, να διακινεί πρέζα ή πουτάνες, να κλέβει κινητά και στον ελεύθερο χρόνο του να βιάζει και καμία που θα βρεθεί στο δρόμο του. 

Ο Αλλάχ το επιτρέπει γιατί έτσι πρέπει να συμπεριφέρονται στους άπιστους και βέβαια θα μένει ατιμώρητος γιατί το δικαιολογεί η κουλτούρα του που τόσο πολύ σέβονται και υπερασπίζονται όλοι αυτοί που τον φροντίζουν. 

Ο Βακάς κάθε μήνα θα στέλνει τουλάχιστον ένα χιλιάρικο στον αδερφό του τον Αχμέτ, μέσω Western Union και χωρίς Capital Control.  

Ο Αχμέτ περιμένει πως και πως αυτά τα χρήματα. Με 1200 ευρώ αγόρασε τριάρι διαμέρισμα σε συγκρότημα κατοικιών με πισίνα και γυμναστήριο. 

Με 8 ευρώ τρώει στα καλύτερα εστιατόρια του Πακιστάν μαζί με τη συνοδό του. Κάθε φορά διαλέγει και άλλη συνοδό από πρακτορεία μοντέλων. Της δίνει 5 ευρώ για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο.

 Παίζει τένις στο τοπικό κλαμπ με 12 ευρώ το μήνα. 

Πάνω από όλα όμως επενδύει στην Pakistani Aerospace Co, στην Avant Garde (Pvt.) Ltd και στην Ecommerce Gateway Pakistan (Pvt.) Ltd και τσεπώνει μερίσματα. Μαζί με τον Βακάς θα χτίσουν εμπορικό κέντρο στη Λαχόρη σε λίγα χρόνια. 

Μέχρι τότε ελπίζει να έχει και μία μεζονέτα δίπατη με πισίνα. 

Κάθε τρία χρόνια ο Βακάς έρχεται για διακοπές στο Πακιστάν και ελέγχει και τα περιουσιακά τους στοιχεία.

 Ο Βακάς είναι περήφανος γιατί είναι πολύ πετυχημένος και παίρνει πολλά προξενιά από νύφες με μεγάλες προίκες. 

Σύντομα θα παντρευτεί αλλά η νύφη θα μείνει στο Πακιστάν. Ούτως ή άλλως και αυτός θα γυρίσει σύντομα και θα είναι πολύ πλούσιος …

Ο Βακάς θα είναι πολύ πλούσιος με τον κώλο των Ελλήνων. Με τον κώλο των Ελλήνων που πληρώνουν από το αίμα τους υπέρογκους φόρους για να τρέφουν κάτι σαν τον Βακάς, όταν τα δικά τους παιδιά πεινάνε…..

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Τα οικονομικά στοιχεία είναι αληθινά, μπορείτε να το διαπιστώσετε εδώ https://www.numbeo.com/cost-of-living/country_result.jsp?country=Pakistan

.

Αλιευμένο από τήν Κα Χριστίνα Σιδέρη

«Πατάτε με σεβασμό την άσφαλτο. Από κάτω της υπάρχουν πέτρες πού ονειρεύονται κήπους»

Του Νικήτα Κανάκη 

Είχα να τον δώ κάμποσο καιρό. Κατά καιρούς περνούσε από τη δουλειά να μου πει μια καλημέρα. 

Πάνε τώρα δυό χρόνια που είχαμε γνωριστεί στον υπνωτήριο των αστέγων. 

Βρήκε καταφύγιο κάποια κρύα βράδια για λίγο. Προτιμούσε όπως έλεγε την ησυχία και την μοναξιά. 

Τον είχα βοηθήσει να βρει μια παλιά υπόγεια αποθήκη. Του αρκούσε. Μάθαινα πως περνούσε από το πολυιατρείο κατά καιρούς για φάρμακα. Ποτέ του δεν ζήτησε τίποτα παραπάνω. Ούτε τον άκουσα να γκρινιάξει για τίποτα.

Ήξερα πως πουλούσε μικροπράγματα στο δρόμο. Ούτε μια μέρα δεν είχε μείνει που να μην βγει με την πραμάτεια του. Γύρω στα εξήντα αν και έδειχνε μεγαλύτερος. Ζόρικο πράγμα ο δρόμος.

Κουβεντιάζαμε κάμποσο καπνίζοντας παρέα. Είχε μια φυσική παλαιομοδίτικη ευγένεια και ένα χιούμορ με αυτοσαρκασμό. Δεν έδειχνε να έχει καμιά σχέση με τον κόσμο του δρόμου και ας είχε μείνει καιρό έξω.

Είχα καταφέρει να μάθω πολύ λίγα πράγματα για τη ζωή του. Ήταν φανερό πως απέφευγε να μιλήσει για τα περασμένα. Ποιος ξέρει? Καμιά φορά οι αναμνήσεις είναι σαν τα πολύτιμα κοσμήματα που θές να τα κρατάς από τα αδιάκριτο μάτια του κόσμου. Δεν είχα ρωτήσει ποτέ περισσότερα. 

Τι σημασία είχε άλλωστε? Και ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω. Ούτε παπάς ούτε δικαστής. Αν κάποιος παραπέφτει απλά απλώνεις το χέρι .

Τον συνάντησα τυχαία σήμερα χαμηλά στο κέντρο της Αθήνας προς το μοναστηράκι. Τον αναγνώρισα πριν με δει. Κοντοστάθηκα λίγο πριν του μιλήσω. Με αναγνώρισε αμέσως και έδειξε να χαίρεται πολύ. 

Έριξα μια κρυφή ματιά στο εμπόρευμα. Στημένο πάνω σε ένα χαρτόκουτο, λίγα στυλό, μολύβια, αναπτήρες, πλαστικές θήκες για διπλώματα. Λίγα πράγματα. Πολύ λίγα. 

Πολύ πιο λίγα από την άλλη φορά που τον είχα δει. Θα τραβάει ζόρια σκέφτηκα. 

Κατάλαβε το βλέμμα μου αστραπιαία. Χαμογελώντας πικρά μου είπε « δύσκολη εποχές για τις επιχειρήσεις. Έλλειψη ρευστότητας, τα capital control
” Γέλασα και έφυγε η αμηχανία.

«Να κεράσω καφέ. Πρώτη φορά και στο μαγαζί. Εδώ δίπλα θα πεταχτώ δυό λεπτά θα κάνω». 

Δεν είπα όχι αν και ήξερα ότι θα τον δυσκόλευε. Οι άνθρωποι στον δρόμο έχουν την δική τους, έστω και πληγωμένη, αξιοπρέπεια. Και το να σε κεράσουν είναι είναι η δική τους μικρή νίκη. Αν θέλεις να σε σέβονται πρέπει να τους σέβεσαι.

«Μόνο αν δεν πειράζει μπορείς να κάτσεις λίγο με τα πράγματα μέχρι να έρθω» Ξεπέρασα την αμηχανία και την ντροπή του κάνοντας πλάκα. «Έγινε, ότι πουλήσω όμως μισά-μισά»

Πάντα πίστευα πως για να καταλάβεις κάτι πρέπει να το ζήσεις. Στρώθηκα στο πεζούλι πίσω από το χαρτόκουτο.

Τα δέκα λεπτά που έκανε μου φάνηκαν αιώνας. Τρόμαξα , δεν το κρύβω. Οι περαστικοί από εκεί χαμηλά στο ύψος των ποδιών τους δείχνουν ένας κόσμος εχθρικός άγριος αφιλόξενος. Κατάλαβα τι σημαίνει αόρατος άνθρωπος. Να περνάν να σε κοιτάν και να μην σε βλέπουν. Σαν να μην υπάρχεις.

Σαν τρέιλερ πέρασαν από το μυαλό σκηνές από ένα φανταστικό προσεχώς. Αν τα πράγματα στράβωναν και μένα στη ζωή πως θα επιβίωνα. Τι κάνεις όταν οι δρόμοι αδειάζουν και εσύ μένεις πίσω μόνος σου? Πως άραγε περνάει η νύχτα αν δεν έχεις κάπου να κρυφτείς? Και τι μπορεί να ελπίζεις.

Χάρηκα που γύρισε. Με είδε συννεφιασμένο. Προσπάθησε αμήχανα να δικαιολογηθεί που άργησε. Φοβήθηκε μάλλον πως τσαντίστηκα που με άφησε μόνο του. Που να ήξερε

‘Έστριψε τσιγάρο και μου δώσε. Έκανα λίγο πιο κει και καθίσαμε μαζί στο πεζούλι πίσω από το χαρτόκουτο. 

Τα Σάββατα που κατεβαίνω μόνος μου για βιβλία ελάχιστα με απασχολεί πως δείχνω. Έτσι και αλλιώς εμείς οι χοντροί το καλοκαίρι έχουμε τα μαύρα μας τα χάλια. Τώρα που το σκέφτομαι ταίριαζα στον ρόλο μια χαρά. Ιδρωμένος αξούριστος κακοσουλούπωτος και απεριποίητος με ένα παλιοτζίν αθλητικά μπλουζάκι ξεχειλωμένο και μια παλιόσακα στο ώμο. Ντεμέκ. «Παπαδόπουλος και υιός. Εισαγωγαί» του είπα και βάλαμε τα γέλια. Χαλάρωσα.

Όπως καθόμασταν πέρασε ένας κυριούλης που έσερνε ένα πιτσιρικά, εμφανώς βαριεστημένο. Μας έριξε μια περιφρονητική ματιά και είπε στον μικρό.

«Τα βλέπεις που στα λέω. Αυτά γίνονται αν δεν ακούς τον πατέρα σου και δε διαβάζεις. Έτσι θα καταντήσεις»

Ο φίλος μου γύρισε πολύ σοβαρά και με κοίταξε. « Για σένα το είπε» Ξεκαρδιστήκαμε και οι δύο. Ένα γέλιο λυτρωτικό.

Σηκώθηκα να φύγω. « Ρε συ, ξέμεινα από αναπτήρες στο σπίτι. Που να τρέχω στα περίπτερα. Θα αγοράσω από σένα. Και κοίτα μην με φορτώσεις ψιλά. Έχει τρυπήσει και η τσέπη». 

Δούλευε στο δρόμο δεν ήταν ζητιάνος. Ήταν η σειρά μου να ανταποδώσω. Κατάλαβε και δε διαμαρτυρήθηκα. Μου έβαλε τους αναπτήρες σε ένα νάιλον σακουλάκι. «Α, και ένα μολύβι. Προσφορά της επιχείρησης στην εκλεκτή πελατεία της» 

Σφίξαμε τα χέρια πριν απομακρυνθώ.

Τώρα που τα ξανασκέφτομαι στην ησυχία –και την ασφάλεια- του κήπου μου και τα μοιράζομαι μαζί σας θυμήθηκα έτσι χωρίς λόγο ένα στίχο του Αργύρη Χιόνη :

«Πατάτε με σεβασμό την άσφαλτο. Από κάτω της υπάρχουν πέτρες πού ονειρεύονται κήπους»

Καλή δύναμη σε όλους.