Βλαπτικές συνήθειες, που πρέπει να κοπούν (σαν το τσιγάρο).
Προσπαθώντας να κρατήσω τον εαυτό μου, το δυνατόν πλησιέστερα στην Λογική, αδυνατώ προς το παρόν να κατανοήσω, το μονόπλευρο μένος που διέπει τον νόμο περί απαγόρευσης του καπνίσματος, καθώς και το όμοιο μονόπλευρο μένος που διέπει τους μη καπνιστές.
Διευκρινίζω πως συμφωνώ στο ότι υπάρχουν χώροι για τους οποίους είναι κοινώς αποδεκτό και απολύτως λογικό να απαγορεύεται το κάπνισμα (νοσοκομεία, αίθουσες διδασκαλίας, γραφεία δημοσίων οργανισμών και άλλα παρόμοια).
Εκεί που όμως, κατά τη γνώμη μου, εκδηλώνεται η παράκρουση (που για άλλη μια φορά πολιτικοποιείται) είναι σε ότι αφορά τους χώρους εστίασης και διασκέδασης.
Χώρους που αφορούν σχεδόν το σύνολο του κόσμου. Χώρους που θα μπορούσαν κάποιοι από αυτούς να χαρακτηριστούν ως χώροι καπνιστών και να τελειώνει εκεί η αντιπαράθεση.
Η λογική που προτάσσει η απαγόρευση του καπνίσματος , είναι αυτή της κακής συνήθειας των καπνιστών, που κάνει κακό στους ίδιους και στους μη καπνιστές. Από αυτή την διαπίστωση, ξεκινά μια αλυσίδα παράπλευρων αναφορών στο κόστος απώλειας υγείας που επιφέρει το κάπνισμα στο Κράτος. Συνοψισμένη αυτή η λογική αντιμετώπισης, μας λέει ότι η απαγόρευση του καπνίσματος γίνεται για το καλό της υγείας μας και για το καλό τελικά, στην οικονομία του Κράτους. Το κάπνισμα είναι μια βλαπτική συνήθεια που πρέπει να κοπεί, εν ολίγοις. Και το κράτος πατέρας, «αναγκάζεται» να το επιβάλλει.
Αναρωτιέμαι, σε αυτή την λογική, πόσες συνήθειες συνανθρώπων μας θα πρέπει να απαγορευτούν δια νόμου να εκδηλώνονται δημόσια.
Για παράδειγμα, κακό στην υγεία των συνανθρώπων μας κάνει, ΔΙΑΠΙΣΤΩΜΕΝΑ και η οδήγηση
Μόνο στην 25ετια 1990 -2014 είχαμε λόγω οδήγησης , 42.216 ΝΕΚΡΟΥΣ και 608.8741 παθόντες (πηγή: http://demetriospogkas.com/traffic-accidents-greece-data-journalism-methodology) . Ξέχωρα τις υλικές ζημιές. Παρά το ότι ισχύει αυστηρός ΚΟΚ.
Το οικονομικό κόστος των τροχαίων ατυχημάτων για το 2011 (χρονιά με σχετικά χαμηλό σκορ αίματος στην άσφαλτο) ήταν 3,6 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ (πηγή: http://dione.lib.unipi.gr/xmlui/bitstream/handle/unipi/6261/Tsakofitis.pdf?sequence=2&isAllowed=y) . Με έναν απλό (και καθόλου αυστηρό ως προς την ακρίβεια προς τα πάνω) πολλαπλασιασμό του ποσού αυτού με το 25 (1990-2014), βρίσκουμε το ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ 90 (ΕΝΕΝΗΝΤΑ) ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ για την εν λόγω 25ετια, η το ποσό των 108 (ΕΚΑΤΟΝ ΟΚΤΩ) ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ για την 30ετια.
Και φαντάζομαι είναι προφανές πως τα θύματα των τροχαίων δεν ήταν απαραίτητα και οι αίτιοι (όπως οι μη καπνιστές).
Στην περίπτωση αυτή, των συνεπειών της οδήγησης και της χρήσης τροχοφόρων (που μας κοστίζει όσους και όσα περιγράφηκαν παραπάνω), το κράτος πατέρας (που τα ρουφάει από τα τέλη κυκλοφορίας, από τον φπα αγοράς τροχοφόρων και ανταλλακτικών, από το φπα εργασιών συναφών με τα τροχοφόρα, από την υπερφορολόγηση των καυσίμων των τροχοφόρων, από τους δασμούς εισαγωγής κλπ,) κάνει γενικώς την ΠΑΠΙΑ.
Διότι εδώ και καιρό δεν έχει κάνει τα αυτονότητα όπως:
- Υποχρεωτική οδική εκπαίδευση- παιδεία από το ΝΗΠΕΙΟ και μέχρι την Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ σε τουλάχιστον εβδομαδιαία βάση.
- Βελτίωση του συνόλου του οδικού δικτύου της χώρας και όχι μόνο των οδών που δίνει σε ιδιώτες για να τις εκμεταλλευτούν από τα διόδια.
- Ευρύτερη τροχονόμευση
Αν δεν μπορεί να κάνει τα ανωτέρω, δεν έχω παρά να προτείνω, την απαγόρευση εμπορίας (πώλησης και αγοράς) τροχοφόρων γενικά σε άτομα κάτω των 25 και άνω των 65 ας πούμε και την κατακόρυφη αύξηση του κόστους κτήσης και χρήσης τροχοφόρου. Υπάρχουν από πολλές χιλιάδες σε ζωές έως πολλά δισεκατομμύρια σε χρήμα, που προτείνω τα ανωτέρω. Και σίγουρα θα αφήσουν στην ανεργία λιγότερους από ότι η απαγόρευση του καπνίσματος σε σουβλατζίδικα και ταβέρνες.
Ξέρω πως ότι πρότεινα δεν γίνεται, δεν μπορεί ούτε και πρέπει να γίνει. Όμως το παραθέτω προβοκατόρικα τελείως, μόνο και μόνο για να δείξω τον φαρισαϊσμό που μας διέπει, από την κορφή ως τα νύχια.
Το κάπνισμα σκοτώνει. Σωστό
Αλλά και οι δρόμοι μας σκοτώνουν
To αλκοόλ σκοτώνει
Και οι εκτρώσεις σκοτώνουν (γελάω με τους «υπέρ των εκτρώσεων και κατά του καπνίσματος»)
Κι άλλα πολλά σκοτώνουν.
Του Νίκου Δημητρόπουλου