Αμέσως μετά το φιάσκο της ευρωπαϊκής συνόδου της 25ης Μαρτίου, όπου η εγχώρια ελίτ είχε εναποθέσει της ελπίδες της διάσωσής της, είχαμε εγκαίρως επισημάνει με εμβόλιμο άρθρο, αναλύοντας τα αποτελέσματά της, ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι ante portas.
Τι σημαίνει όμως η αναδιάρθρωση για τις τσέπες των καθημερινών ανθρώπων και τι επιπτώσεις θα έχει στην πραγματική οικονομία;
Όσοι πιστεύουν αφελώς ότι μια ελάφρυνση του χρέους θα ήταν προς όφελος της οικονομίας και της καθημερινότητας οφείλουν να αναθεωρήσουν. Γιατί ένα ‘’κούρεμα’’ της τάξης του 30 – 35% που σχεδιάζουν οι δανειστές μας, με τη συμμετοχή μάλιστα όλων των ...
ιδιωτών, θα προκαλέσει το απόλυτο χάος, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό, στην ήδη δοκιμαζόμενη χώρα μας.
Οικονομικό Χάος – Κατάρρευση χρηματοπιστωτικού συστήματος
Οι εγχώριες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, ως κάτοχοι μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημία. Τα μεν ταμεία θα είναι αδύνατον να ανταποκριθούν στις οφειλές τους και θα εξαρτώνται άμεσα από τον προϋπολογισμό του κράτους οι δε τράπεζες θα περάσουν σε προστάδιο εκκαθάρισης, απόλυτα εξαρτημένες από τις κρατικές εγγυήσεις.
Το τελευταίο πακέτο των 30δις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ουσιαστικά ‘’ανακοινώνει’’ την αναδιάρθρωση του χρέους.
Με το πακέτο αυτό αποφεύγεται η άμεση κατάρρευση των τραπεζών και μετατίθεται στο (κοντινό) μέλλον. Οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν να αντλήσουν 53δις ρευστό μέσα στο 2011 προκειμένου να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, χωρίς να υπολογιστούν απώλειες λόγω αναδιάρθρωσης. Αντιλαμβάνεστε.
Συνέπειες για την τσέπη μας: Άμεσος κίνδυνος απώλειας των καταθέσεων, υποχρηματοδότηση οικονομίας –δεν θα παίρνουμε ούτε πιστωτική κάρτα- και ορατός έως σίγουρος κίνδυνος μετατροπής του τραπεζικού χρέους σε εθνικό (μέσω των εγγυήσεων), που σημαίνει νέα επώδυνα μέτρα.
Κοινωνικό Χάος
Οι οικονομικές συνέπειες που συνοδεύουν την επικείμενη αναδιάρθρωση θα προκαλέσουν τεράστια κοινωνική αναταραχή. Η χώρα μας, επισήμως αποκλεισμένη από τις αγορές, θα είναι απόλυτα εξαρτημένη από την Τρόϊκα, η οποία με αφορμή την αναδιάρθρωση, θα γίνει περισσότερο πιεστική και θα απαιτεί σκληρά μέτρα, όπως απολύσεις στο δημόσιο, νέες μειώσεις μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, εκποίηση δημόσιας περιουσίας και άμεση εκχώρηση ενέργειας, μεταφορών και οδικού δικτύου. Η ανεργία θα ανέβει σε νέα ιστορικά υψηλά (18% η επίσημη και περίπου 30% η πραγματική) και πάνω από το 1/3 του πληθυσμού θα αδυνατεί να διαβιώσει αξιοπρεπώς. Αν συνυπολογιστεί το μεταναστευτικό πρόβλημα, η κατάσταση στην Αθήνα θα κάνει το Κάιρο να θυμίζει παιδική παράσταση.
Συνέπειες για την τσέπη μας: Σίγουρη μείωση εισοδήματος τόσο από μείωση του μισθού μας όσο και λόγω αύξησης της φορολογίας βασικών αγαθών (ρεύμα, πετρέλαιο, αέριο, τρόφιμα). Η εξεύρεση εργασίας θα γίνει αδύνατη και η προσδοκία μας να μη χάσουμε τη δουλειά μας θα αγγίξει τα όρια της μεταφυσικής αναζήτησης.
Πολιτικό Χάος
Όλα τα παραπάνω τα οποία θα πυροδοτήσει εντός μηνός η αναδιάρθρωση, θα πιέσουν ακόμα περισσότερο εκ των έσω την κυβερνητική πλειοψηφία. Καθώς οι βουλευτές θα γίνονται persona non grata στις εκλογικές τους περιφέρειες, θα μεταφέρουν στους υπουργούς τη δυσαρέσκεια του κόσμου. Η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ θα περιοριστεί στον σκληρό πυρήνα των στελεχών του και όσων επωφελούνται οικονομικά από το κόμμα (συνδικαλιστές, εργολάβοι, λαμόγια), δηλαδή ένα ποσοστό 15 – 20%. Η δημοκρατική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης θα είναι περισσότερο εμφανής από ότι σήμερα και μοιραία ο τόπος θα οδηγηθεί σε ακυβερνησία, καθώς οι υπουργοί θα σκέφτονται δύο φορές πριν νομοθετήσουν τα τροικανά διατάγματα.
Συνέπειες για την τσέπη μας: Η παρατεταμένη ακυβερνησία, για όσο καιρό τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ αρνείται να αντιληφθεί το προφανές, θα συρρικνώνει την ήδη νεκρή αγορά και θα παρατείνει την ύφεση στο διηνεκές. Η ψυχολογία θα βρίσκεται στο ναδίρ και η οικονομική μας κατάσταση θα αγγίξει πάτο.
Η κυβέρνηση ήξερε πάρα πολύ καλά τις παραπάνω συνέπειες και παρά τις πιέσεις των Γερμανών προσπάθησε να αποτρέψει την αναδιάρθρωση με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, που διέθετε. Το μόνο που κέρδισε τελικά ήταν να πάρει μια –επώδυνη- παράταση. Σήμερα απομένει μόνο η επίσημη ανακοίνωση.
Έπειτα από 2,5 χρόνια σκληρής ύφεσης, έχοντας γίνει όλοι σοφότεροι, βλέπουμε με καθαρή κρίση ότι η πολιτική που επέλεξε ο βασικός υπεύθυνος της καταστροφής, ο κ. Παπακωνσταντίνου, ήταν απόλυτα λανθασμένη και τρομακτικά επιζήμια για τη χώρα μας. Βλέπουμε τώρα με τη σοφία του χρόνου, ότι είχαν δίκιο όσοι (γραφικούς τους λέγαμε τότε) ζητούσαν την άρνηση πληρωμής του χρέους.
Μέσα στο απόλυτο χάος υπάρχει ακόμα μια ελπίδα και ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης:
Το χρέος μπορεί ακόμα να κηρυχθεί απεχθές και μη πληρωτέο, ακολουθώντας το παράδειγμα της Αργεντινής που προχώρησε σε ‘’κούρεμα’’ 75%
Το νέο χρέος (110 δις) που ‘’κατάφερε’’ να μας φορτώσει ο αδαής υπουργός, βασίζεται σε μια σύμβαση ιδιαζόντως ειδεχθή, πρωτόγνωρη στα παγκόσμια χρονικά, η οποία δεν έχει καν κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Η εφαρμογή της βασίζεται σε μια αντισυνταγματική τροπολογία, η οποία δίνει το –μοναρχικό- δικαίωμα στον υπουργό οικονομικών να υπογράφει οποιεσδήποτε δανειακές συμβάσεις, που δεσμεύουν τη χώρα και τους πολίτες της για δεκαετίες. Είναι προφανές, ότι η συγκεκριμένη σύμβαση και μάλιστα με τον τρόπο που επεβλήθη στη χώρα μας, αποτελεί κουρελόχαρτο ενώπιον οποιουδήποτε εγχώριου ή διεθνούς δικαστηρίου.
Posted by Κωνσταντίνος Feature, Απόψεις, οικονομία, Οικονομία Ελλάδα, Ροή Σάββατο, Απρίλιος 09, 2011