Τελευταία πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν τη μείωση του αριθμού των βουλευτών, εκμεταλλευόμενες τη δυσαρέσκεια του κόσμου, με τη δικαιολογητική σκέψη ότι λιγότεροι βουλευτές ίσον λιγότερο οικονομικό κόστος για το κράτος.
Αυτή η τάση, εκτός από παραπλανητική, είναι και επικίνδυνη. Αν το ζητούμενο είναι να μειωθεί το οικονομικό κόστος, αυτό μπορεί να λυθεί απλούστατα με μείωση των αποδοχών και παροχών των βουλευτών. Απλά πράγματα!
Η πραγματική παγίδα, πίσω από αυτή την δήθεν λαϊκή απαίτηση της μείωσης των βουλευτικών εδρών, είναι η προσπάθεια στενότερου ελέγχου της εξουσίας, από κάποιους πολιτικούς και οικονομικούς πυρήνες, μειώνοντας τις πιθανότητες να γίνουν«λάθη».
Για να γίνει κατανοητό αυτό που λέω, ας υποθέσουμε, σε ένα ακραίο σενάριο, ότι για λόγους οικονομίας, ο αριθμός των βουλευτών μειώθηκε σε 5 έδρες, οι οποίες είναι μοιρασμένες 3 στη συγκυβέρνηση και 2 στην αντιπολίτευση. Τις έδρες της κυβέρνησης κατέχουν οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης και της αντιπολίτευσης κάποιοι άλλοι, οι οποίοι μας είναι αδιάφοροι. Σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, με 3 ψήφους περνάς ό,τι νομοσχέδιο θέλεις. Υπάρχει καμία περίπτωση πλέον, οι τρεις να μη συμπεριφέρονται ως απόλυτοι δικτάτορες, δεδομένου ότι δεν έχουν να παρακαλέσουν κανέναν ούτε και να φοβηθούν για διαρροές; Όχι βέβαια.
Ισχύει πάντα η αρχή: όσο περισσότεροι είναι αυτοί που συμμετέχουν στη λήψη μιας απόφασης, τόσο περισσότερο δημοκρατία υπάρχει, άσχετα αν δεν μας αρέσει το αποτέλεσμα της απόφασης