Το μεγαλύτερο σφάλμα ενός ηγεμόνα είναι να «πιστεύει» ότι δεν θα τιμωρηθεί ποτέ για τις πράξεις του.
Βλέπουμε ότι αργά, αλλά σταθερά, ένας ένας θα οδηγηθούν στο δικαστήριο και μετά στη φυλακή, πολλοί υπαίτιοι για τα δεινά της χώρας μας. Χθες παραπέμφθηκε ο πρώην υπουργός οικονομικών, σήμερα ο πρόεδρος της στατιστικής υπηρεσίας διώκεται ποινικά και έπεται συνέχεια.
Όπως είναι απολύτως φυσικό, αρχικά θα τιμωρηθούν οι λεγόμενοι «χρήσιμοι ηλίθιοι», που πούλησαν εκδούλευση στον πυρήνα της εξουσίας, αλλά δεν καλύπτονται από ασυλίες. Θα ακολουθήσουν και οι πολιτικοί, ανεξάρτητα αν σήμερα πιστεύουν ότι θα γλιτώσουν. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει απερίγραπτα και αυτή η αγανάκτηση θα συνεχίσει να μεγαλώνει.
Για όσους θα βιαστούν να με χαρακτηρίσουν ρομαντικό, ονειροπόλο ή απλά αφελή, έχω να πω μόνο αυτό:
Αν κάποιος πριν από 10 χρόνια πήγαινε και έλεγε στους ηγέτες της Τυνησίας, Λιβύης, Αιγύπτου, Συρίας, Ιράκ, ότι μετά από 10 χρόνια θα έχουν άσχημο τέλος, απλά θα γελούσαν, λέγοντας ότι «ο λαός αποτελείται από ζώα και πάντα θα είναι του χεριού μας, ποτέ δεν πρόκειται να ξεσηκωθεί».
Και όμως η ιστορία μας έδειξε τελείως διαφορετικές καταστάσεις . Όλοι οι παραπάνω «ηγέτες» τιμωρήθηκαν από τον λαό.