Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ

Α > Αρχική δύναμις (ΑΛΦΑ = αρχικόν ηλιοφώς)
Β > Ενέργεια πάσης φύσεως (Β-ΗΤΑ = η ενέργεια που φανερώθηκε και στερεώθηκε).
Γ > Τό γαιώδες σωματίδιον (ΓΑΜΑ = η γή - τό γεμά-το)
Δ > Η Δύναμις πού δομεί καί δημιουργεί
Ε > Η εκπορευομένη δύναμις (τού φωτός)
Ζ > Η Ζωή καί η Ζέσις
Η > Η διπλή κάθοδος τής ακτινοβολίας - η φανέρωσις
Θ > Η θέασις - πάν θεώμενον
Ι > Συνεχής κάθοδος τής δυνάμεως (τού φωτός), μικρά ποσότης - αμφίδρομος κίνησις - αφανής.
Κ > Τά κάτω
Λ > Γιά τά ουράνια ο φωτισμός ο ηλιακός, γιά τά γήινα τά υγρά
Μ > Η ορατή μας φύσις
Ν > Νούς - Νόμος καί τά Νερά στήν φύσιν
Ξ > Κ+Σ Τό Κάτω σέ έσω χώρον ή ΚΑΣΑ
Ο > Χώρος περιωρισμένος ασχέτως μεγέθους
Π > Τό Πύρ, τό πρώτον στοιχείον - τό άνωθεν - τό πατρικόν
Ρ > Ροή πρωτίστως φωτοενεργειών, υστέρως δέ πάσα άλλη Ροή
Σ > Τό εσωτερικώς θεώμενον
Τ > Η στερέωσις τής Δυνάμεως ή τής θεάσεως
Υ > Μεγάλη συσσώρευσις δυνάμεως (φωτός)
Φ > Τό Φώς
Χ > Τά χοϊκά στοιχεία - η χθών
Ψ > Π+Σ = Τό πύρ σέ έσω χώρον
Ω > Ο πλανήτης - γήινος χώρος.
Κωδική ανάλυσις λέξεων - ονομάτων

Αι κατωτέρω αποδόσεις / αποκωδικοποιήσεις είναι συνοπτικαί.

ΡΑ ΜΑ ΦΑ Ροή στην φύσιν του φωτός. ΡΑ = Ροή φωτοενεργειών εκ της αρχικής δυνάμεως, ΜΑ = η ορατή μας φύσις η ηλιοφωτιζομένη, ΦΑ = φως αρχικόν. Εκ της κωδικής ΡΑΜΑΦΑ παράγονται αι λέξεις ραμφίς, Ρομφαία, Ομφή, Ρίμφα (ταχέως).

ΑΘΗΝΑ Α=αρχική δύναμις, ΘΗ = θέασις, ΝΑ = Νους αρχικός.
ΑΙΩΝΙΟΣ ΑΙ = αιωνία δύναμις, Ω = επί γηίνου χώρου, ΝΙΟ = δύναμις νοός - νόμου κατερχομένη, ήτοι: ΑΙΩΝΙΟΣ = η αιωνία επί πλανήτου δύναμις νοός - νόμου ή ο αιώνιος Νους.

ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΑΛ = αρχική δύναμις ηλίου, ΦΑ = φωτισμός, ΒΗ = ενέργεια κατερχομένη ΤΟ = επί χώρου στερεού, ήτοι, ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ = του ηλίου η φωτεινή ενέργεια κατερχομένη επί της στερεάς.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝ = αρχική δύναμις νοός - νόμου ΘΡΩ = θέα ροής επί γηίνου χώρου, ΠΟ = πυρ σε χώρον.

Δύναμις νοός θεώμενη να ρέη με πυρ.

Δύναμις νοός και ΘΡΩΠΟΣ = θεραπεία ή δύναμις νοός η οποία θεραπεύει.

Δύναμις νοός παράγουσα σπέρμα (ΘΟΡΟΣ = σπέρμα ανδρός) πυρίνης δυνάμεως.Διά των εμπεριεχομένων αφώνων Θ και Ρ παράγεται το ρήμα Θροέω = λέγω - ομιλώ, άρα η λέξις άνθρωπος εμπεριέχει την έννοιαν της δυνάμεως του ομιλείν. Διά των τελευταίων γραμμάτων ΩΠΟΣ και με τροπήν του Ω σε Ε παράγεται η λέξις ΕΠΟΣ = λέξις,ουσία λόγου.Εν συνόλω δηλαδή η λέξις ΑΝΘΡΩΠΟΣ σημαίνει τον νοήμονα κάτοικον του πλανήτου, ο οποίος δύναται να ομιλή και να αναπαράγη το είδος κατά νόμον.

ΑΠΟΛΛΩΝ Α = αρχική δύναμις, Π = πυρ, ΟΛΛΩΝ = χώρος ηλίων αστέρων, ήτοι ΑΠΟΛΛΩΝ = η δύναμις πυρός η ακτινοβολούσα δι όλων των ηλίων-αστέρων, και ΑΠΟΛΛΩΝ = ο πάλλων νους.

ΒΑΡΟΣ ΒΑ = ενέργεια αρχική ΡΟς = η οποία ρέει σέ χώρον. Τό Βάρος είναι τό αποτέλεσμα τής Βοράς = τροφής τών σωμάτων.
ΒΕΛΟΣ Β = ενέργεια Ε = πορευομένη Λ = ηλιακή ακτινοβολία (επί γής τό άφωνον Λ ονομάζει τά υγρά) Ο = χώρος ωρισμένος. Η πρώτη έννοια τής λέξεως ΒΕΛΟΣ είναι: ενέργεια πορευομένη εκ τού ηλίου σέ χώρον.

ΓΝΗΣΙΟΣ Γ = στήν γήν ΝΗ = ο νούς που φανερώνεται Σ = σέ χώρον Ι = συνεχώς τροφοδοτούμενον καί Ο = χώρος ωρισμένος - σώμα. ΓΝΗΣΙΟΣ = Στήν γήν ο νούς ο εσωτερικός, είναι η έννοια τού αληθούς.

ΓΝΩΣΙΣ Γ = η γη, Ν = ο νους, Σ = ο έσω χώρος, ΓΝΩΣΙΣ = στην γην η νόησις ή στην γην ο Νούς - νόμος σε έσω θέαν.
ΔΗΛΙΟΣ η Δ = δύναμις, Λ = του ηλίου. ΔΗΛΙΟΣ = η δύναμις η κατερχομένη η οποία ηλιοφωτίζει. ΔΗΛΙΟΣ = ο φανερός.
ΔΙΑΝΟΙΑ Η δύναμις του Νοός.
ΔΙΑΣ Δ = Δύναμις, Ι = ακτινοβολία κατερχομένη συνεχώς, Α = αρχική δύναμις.

Η δύναμις που δομεί και δημιουργεί συνεχώς κατερχομένη από την αρχική δύναμιν.

ΔΕΙΠΝΕΩ Κατά τό λεξικόν σημαίνει α) παρασκευάζω δείπνον β) τρώγω τό κυρίως φαγητόν τής ημέρας.

Κατά τόν Κώδικα σημαίνει:

ΔΕΙ = δύναμις εκπορευομένη καί κατερχομένη συνεχώς ΠΝΕΩ = Πυρίνη δύναμις νοός - νόμου πού εκτείνεται. Πρωτίστως η Πνοή είναι η τροφή διά κάθε ζώντα οργανισμόν ΔΕΙ = πρέπει νά ΠΝΕΩ ώστε νά λαμβάνω τήν βασικήν ουσίαν τής ζωής. Τό ΔΕΙΠΝΟΝ τό οποίον καθημερινώς λαμβάνομεν εν αφθονία πρέπει νά τό ΔΑΠΑΝΩΜΕΝ εις έργα σοφίας καί συνέσεως (ΔΕΙΠΝΟΝ - ΔΑΠΑΝΗ)

ΕΛΛΗΝ Φωτεινός νους (κάθε φωτεινός νους) - Ηλιακός νους

ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ ΕΡΓΟ + ΛΕΙΟ. ΕΡΓΟ = δύναμις εκπορευομένη φωτοενεργειών προς την γην και ΛΕΙΟ = ηλιακή ακτινοβολία εκπορευομένη και κατερχομένη σε χώρον.Το ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ, πρωτίστως, φανερώνει το έργον του ηλίου, ο οποίος δέχεται τις ακτινοβολίες ενός υπερτάτου ηλίου (τούτο δηλούται δια του Ρ) και εν συνεχεία ο αστήρ του συστήματός μας ακτινοβολεί μέσω του Λ = δικού του ηλιακού σώματος, αυτές τις ακτινοβολίες.

ΕΡΜΗΣ Ε = η δύναμις η εκπορευομένη, Ρ = η ροή (πρωτίστως των φωτοενεργειών), Μ = η ορατή φύσις. ΕΡΜΗΣ = δύναμις εκπορευομένη, ρέουσα προς την ορατήν μας φύσιν.

ΖΑΩ Ζ = ζωή Α= εκ τής αρχικής δυνάμεως Ω = ο γήινος χώρος. Ζάω - ζώ = η ζωή επί πλανήτου.

ΗΛΙΚΙΑ Η = η διπλή ακτινοβολία ΛΙ = τού ηλίου ο οποίος συνεχώς τροφοδοτεί ΚΙΑ = τά κάτω ή τά γαιώδη σώματα. Ο ήλιος είναι αυτός πού μετρά τήν επί γής πορείαν μας, τήν ηλικίαν μας.

ΗΧΟΣ Η διπλή κάθοδος ακτινοβολίας, Χ = επί τής Χθονός, Ο = σέ χώρον ωρισμένον. Η λέξις ΗΧΟΣ αποκαλύπτει τήν επιστημονικήν γνώσιν ότι η κάθοδος τών ακτινοβολιών καί η πρόσκρουσις των επί τού χώματος γίνεται διά θορύβου - βοής ή ήχου.

ΗΘΙΚΗ Η = κάθοδος διπλής ακτινοβολίας, ΘΙ = θεωμένη, ΚΗ = κάτω. Η ΗΘΙΚΗ είναι, με τροπήν του Ι εις Η, η διπλή ακτινοβολία εις την ΘΗΚΗΝ.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΝ ΗΛΕ = η διπλή κάθοδος τής ηλιακής ακτινοβολίας πού εκπορεύεται. ΚΤ = εδώ κάτω καί ΡΟ = ρέε σέ χώρον ΝΙΟΝ = διά Νοός καί Νόμου πού συνεχώς τροφοδοτεί. Είναι τό ΗΛΕ-ΚΤΡΟ-ΝΙΟΝ η ηλιο-κάτω-ροή.

ΙΔΕΑ Ι = η κατερχομένη (συνεχώς) ακτινοβολία ΔΕ = η οποία διά δυνάμεως πορεύεται καί η οποία είναι Α = εκ τής αρχικής δυνάμεως.

ΚΑΛΟΣ ΚΑ = τά γαιώδη σώματα εκ τής αρχικής δυνάμεως ή ΚΑ = Κάτω ΛΟς = ο ήλιος σέ χώρον ωρισμένον. Ό,τι είναι εκ του ηλίου εδώ ΚΑ = Κάτω, είναι ΚΑ - ΛΟΝ.

ΚΥΤΤΑΡΟΝ Η απλουστέρα μορφή ζωής. ΚΥ = γαιώδες σώμα μέ συσσωρευμένην δύναμιν (Τ)ΤΑ = πού στερεώνει τά σώματα ΡΟν = τά οποία ρέουν σέ χώρον. Είναι η Δύναμις πού ΚΥ = κυοφορεί κάθε σώμα επί τής ΤΑΡΟΝ --> ΤΕΡΑΣ = γής μας.

ΛΕΞΙΣ ΛΕ = ηλιακή ακτινοβολία εκπορευομένη Ξ = Κ+Σ και Κ = κάτω, Σ = έσω χώρος = ΚΑΣΑ = κιβώτιον. Η ΛΕΞΙΣ δηλαδή είναι ένα φωτεινόν - νοηματικόν κιβώτιον ή Λ = ο φωτισμός ΕΞΙΣ --> έξω (λέξω = μέλλων του Λέγω = θά ομιλήσω = θά φωτίσω διά του Λόγου).

ΛΕΥΚΟΝ ΛΕΥ = η ηλιακή ακτινοβολία πορευομένη συγκεντρώνεται σέ μεγάλην ποσότητα ΚΟς = Κάτω σέ χώρον. Ασφαλώς είναι γνωστόν ότι τό Λευκόν χρώμα εννοιολογεί τόν ηλιακόν φωτισμόν.

ΜΥΘΟΣ ΜΥ = η ορατή φύσις και η μεγάλη συσσώρευσις δυνάμεως, ΘΟ = η θέασις σε χώρον. ΜΥΘΟΣ = τα φυσικώς θεώμενα, τα φυσικώς αντιλαμβανόμενα και κατ' επέκτασιν η γνώσις περί των φυσικών δυνάμεων. Αν το Θ τραπεί σε Σ = έσω θέα, τότε παράγεται η λέξις ΜΥΗΣΙΣ = εσωτερική και αληθινή γνώσις.
ΝΟΗΣΙΣ ΝΟ = Νούς - Νόμος σέ χώρον, Η = διπλή κάθοδος ακτινοβολίας, ΣΙς = έσω θέασις (δυνάμεως) συνεχώς τροφοδοτουμένη. Η Νόησις δήλα-δη διά τού -Η- αποκαλύπτει τήν ικανότητα τού σκέπτεσθαι, ενώ διά τού -Ι- δηλούται συνεχώς τροφοδοτουμένη (διά γνώσεως εν προκειμένω).
’ν αφαιρέσωμεν τό Η = φανέρωσις, τότε η ΝΟΗΣΙΣ γίνεται ΝΟΣΟΣ. Όταν ο Ν = Νούς περιωρίζεται Ο = σέ χώρον, τότε Νοσεί, στενοχωρείται.

ΝΟΥΣ Ν = Νούς - Νόμος Ο = χώρος ωρισμένος Υ = σέ μεγάλην συσσώρευσιν.

ΟΙΚΟΣ Ο = χώρος ωρισμένος Ι = συνεχώς τροφοδοτούμενος ΚΟς = εδώ κάτω. Είναι ο ΟΙΚΟΣ, ο χώρος τόν οποίον συνεχώς φροντίζουμε καί ο οποίος συνεχώς μάς παρέχει τήν προστασίαν του.

ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΙ = πυρ αιώνιον, ΔΕΙΑ = δύναμις εκπορευομένη και κατερχομένη από την αρχικήν. Είναι δηλαδή η ΠΑΙΔΕΙΑ μία πυρίνη δύναμις υψίστης αξίας.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΛΗΡΗΣ-ΦΟΡΑ. ΠΛΗ = το πυρ του ηλίου κατερχόμενον, ΡΟ = διά ροής σε χώρον και ΦΟΡΙΑ = φως ρέον. Το πυρ δηλαδή το ηλιακόν, ως φως ρέον, μεταφέρει προς ημάς πάσαν ΠΛΗΡΟ-ΦΟΡΙΑΝ.

ΡΙΖΑ ΡΙ = ροή συνεχώς τροφοδοτούσα ΖΑ = τήν ζωήν. Ρίζα = η ασταμάτητος ροή τής ζωής.
ΣΟΦΟΣ Έσω φως = έσω φωτισμένος
ΤΕΛΟΣ ΤΕ = η στερεωμένη δύναμις η εκτεινομένη ΛΟς = ο ήλιος σέ χώρον. Είναι δήλα- δή το τέλος, η στερέωσις τού έργου του ηλίου μας. Ο ολοκληρώνων τά έργα του, ώς ο ήλιος, δικαιούται νά ονομάζεται ΤΕΛΕΙΟΣ.

ΦΩΝΗΕΝ Το φως του Νοός, το φως του νοήματος - ο φανός.

ΧΑ'Ι'ΟΣ Χ = χώμα Α = αρχική δύναμις (ΑΛΦΑ=ηλιοφώς) Ι = ακτινοβολία κατερχομένη συνεχώς Ο = χώρος ωρισμένος. Ο χά'ι'ος, εκ τού αρχικού χάους καταγόμενος είναι γνήσιος αληθινός, διότι παρ' ότι κατοικεί στό Χ = χώμα, στήν χθόνα, είναι εκ τής Α = αρχικής δυνάμεως άρα είναι λαμπρός.

ΨΥΧΗ Ψ --> Π+Σ = Πύρ εσωτερικόν Υ = σέ μεγάλην συσσώρευσιν ΧΗ = επί χοϊκού σώματος φανερού. Η ΨΥΧΗ δήλα-δη είναι δύναμις Π = Πυρός η οποία εψύχθη, ώστε νά εισέλθη αβλαβώς στό χοϊκόν δοχείον - σώμα.


Α ΑΛΦΑ
Αρχική δύναμις, αρχικό φως, νόηση.
Το άλφα δηλώνει την αρχή της δυνάμεως που συγκροτεί το σύμπαν.
Η αρχή αυτή είναι το Εν, το Φως – Νους.
Το άλφα σχηματικά δηλώνει την διαίρεση της δυνάμεως και την παραγωγή ειδώλων αυτής δηλαδή την δημιουργία υποστάσεων.

Η απορρέουσα δύναμη του Ενός κατέρχεται και διαιρείται σχηματίζοντας ένα λάμδα, αλλά επειδή το Εν είναι τριαδικό, καθώς είναι Νους – Νόηση – Νοητό ταυτόχρονα, σχηματίζει με μια ενδιάμεση γραμμή ένα εσωτερικό τρίγωνο. Το τρίγωνο ή η τριάς είναι το θεμέλιο συστατικό της δόμησης των οντοτήτων – υποστάσεων.

ΑΛΦΑ = (Α) Αρχική δύναμη, (Λ) που απορρέει, (Φ), ως Φως προς όλες τις κατευθύνσεις, (Α) η δύναμη που περιέχουν οι υποστάσεις είναι η αρχική δύναμη του Ενός.
Το Εν δημιουργεί υποστάσεις περιέχοντας εις αυτές το εαυτό του ως εννάδα.

__Β ΒΗΤΑ
Ενέργεια πάσης φύσεως (Β-ΗΤΑ = η ενέργεια που φανερώθηκε και στερεώθηκε).
Το βήτα σχηματικά αποτελείται από μια κάθετη γραμμή και δύο ημικύκλια.
Η κάθετη γραμμή φανερώνει την δύναμη του Ενός που κατέρχεται.
Τα δύο ημικύκλια δείχνουν την δύνη της ενέργειας που σχηματίζεται όταν δημιουργεί υποστάσεις. Στο βήτα υπάρχουν τρία σημεία όπου εφάπτονται τα ημικύκλια.
Αυτά δηλώνουν ότι κάθε οντότητα έχει αρχή – μέση – τέλος, δηλαδή κάθε οντότητα κυβερνιέται από τριαδική δομή. Επομένως κάθε υπόσταση φέρνει μέσα της την τριαδικότητα του Ενός

ΒΗΤΑ = (Β) ενέργεια, (Η) που εκδηλώνεται, (Τ) που στερεώνεται σε υποστάσεις, (Α) που περιέχουν την ιδιότητα του Ενός ως εννάδα.

Γ ΓΑΜΑ
Το γαιώδες σωματίδιον (ΓΑΜΑ = η γή - τό γεμά-το)
Το γάμα είναι η υπόσταση που φαίνεται, το χθόνιο στοιχείο.
Η υπόσταση συμβολίζεται με μια οριζόντια γραμμή στην κάθετη γραμμή που συμβολίζει την απορρέουσα δύναμη.

ΓΑΜΑ = (Γ) κάθε υπόσταση, (Α) της δυνάμεως του Ενός, (Μ) φανερώνεται στην φύση, (Α) ως εικόνα και ομοίωση του Ενός δηλαδή ως εννάδα.

Δ ΔΕΛΤΑ
Η Δύναμις πού δομεί καί δημιουργεί. Η δύναμη αυτή είναι τριαδικής δομής και συμβολίζεται με ένα ισόπλευρο τρίγωνο.

ΔΕΛΤΑ = (Δ) η δημιουργός δύναμη, (Ε) που σχηματίζει τριπλές υποστάσεις, (Λ) η ρέουσα δύναμη, (Α) του Ενός, που κάθε υπόσταση περιέχει εννάδα.

Ε ΕΨΙΛΟΝ
Η εκπορευομένη δύναμις (του φωτός), που σχηματίζει τριπλές υποστάσεις
Η απορρέουσα δύναμη είναι η κάθετη γραμμή, κάθε οριζόντια γραμμή συμβολίζει μια υπόσταση. Συνολικά υπάρχουν τρεις οριζόντιες γραμμές άρα τρεις οντότητες.

ΕΨΙΛΟΝ = (Ε) οι τριαδικές – τριπλές υποστάσεις της δυνάμεως, (Ψ) περιέχουν εσωτερικό πυρ Π+Σ, (Ι) που κατέρχεται (Λ) και απορρέει από το Εν, (Ο) εγκλωβίζεται στον χώρο, (Ν) ως νους.

Ζ ΖΗΤΑ
Η Ζωή καί η Ζέσις
Η ζωή είναι το φαινόμενο που εκδηλώνεται με την μετάδοση της δυνάμεως από υπόσταση σε υπόσταση. Κάθε οριζόντια γραμμή συμβολίζει μια υπόσταση. Η διαγώνιος που ενώνει τα δύο αντίθετα άκρα των υποστάσεων συμβολίζουν την μετάδοση της θείας δυνάμεως. Η μετάδοση της θείας δυνάμεως αποτελεί το φαινόμενο της ζωής. Το ζήτα συμβολικά εικονίζεται με ένα κεραυνό.

ΖΗΤΑ = (Ζ) η ζωή, (Η) που εκδηλώνεται, (Τ) που στερεώνεται σε υποστάσεις, (Α) που περιέχουν την ιδιότητα του Ενός ως εννάδα.

Η ΗΤΑ
Η διπλή κάθοδος της ακτινοβολίας - η φανέρωσις
Επίσης μπορεί να σημαίνει την δύναμη που απορρέει και προοδεύει αλλά και την δύναμη που επιστρέφει με τις νοήσεις των οντοτήτων. Η ενδιάμεση οριζόντια γραμμή συμβολίζει την μονή – στάση της δυνάμεως που δημιουργεί υποστάσεις.
Έτσι έχουμε την απορροή, πρόοδο, μονή – στάση και επιστροφή της δυνάμεως.
Για το θέμα αυτό βλέπε επίσης Πρόκλο.

ΗΤΑ = (Η) η δύναμη που εκδηλώνεται αμφίδρομα, (Τ) που στερεώνεται σε υποστάσεις, (Α) που περιέχουν την ιδιότητα του Ενός ως εννάδα.

Θ ΘΗΤΑ
Η θέασις - πάν θεώμενον. Κάθε τι που βρίσκεται εντός χώρου είναι θεώμενον.
Ο κύκλος συμβολίζει τον χώρο και η οριζόντια γραμμή την υπόσταση μέσα σε αυτόν.

ΘΗΤΑ = (Θ) παν θεώμενον, (Η) που εκδηλώνεται, (Τ) στερεώνεται σε υποστάσεις, (Α) που περιέχουν την ιδιότητα του Ενός ως εννάδα.

Ι ΙΩΤΑ
Συνεχής κάθοδος τής δυνάμεως (τού φωτός), μικρά ποσότης - αμφίδρομος κίνησις - αφανής.

ΙΩΤΑ = (Ι) κάθοδος δυνάμεως, (Ω) επί του υλαίου πεδίου, (Τ) στερεώνεται σε υποστάσεις, (Α) που περιέχουν την ιδιότητα του Ενός ως εννάδα.

Κ ΚΑΠΑ
Τα κάτω. Αυτά που βρίσκονται υπό του Ενός. Οι υποστάσεις.
Η κάθετος γραμμή συμβολίζει την απορροή της δυνάμεως του Ενός. Από το μέσον της δυνάμεως απορρέουν δύο άλλες ακτίνες καθιστώντας έτσι δύο άλλα σημεία ένα άνωθεν και ένα κάτωθεν. Το άνωθεν συμβολίζει την ομοίωση των υποστάσεων με το Εν και το κάτωθεν την εικόνα των υποστάσεων ως προς το Εν. Έτσι αυτά που βρίσκονται υπό του Ενός είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση του.

ΚΑΠΑ = (Κ) οι υποστάσεις, (Α) της δυνάμεως του Ενός, (Π) είναι όμοιες ως πυρ, (Α) και εικόνες του Ενός όπως το πυρ είναι εικόνα του Φωτός.

Λ ΛΑΜΔΑ
Η απορροή δυνάμεως του Ενός. Η κατερχόμενη ροή δυνάμεως.

ΛΑΜΔΑ = (Λ) η ροή, (Α) της δυνάμεως του Ενός, (Μ) είναι ορατή στην φύση, (Δ) μέσω τριαδικών δομών, (Α) που κάθε μία περιέχει το Εν ως εννάδα.

Μ ΜΙ
Η ορατή μας φύσις

ΜΙ = (Μ) η ορατή φύση, (Ι) της καθόδου της δυνάμεως του Ενός.

Ν ΝΙ
Νούς – Νόμος

ΝΙ = (Ν) ο νους είναι, (Ι) η δύναμη του Ενός

Ξ ΞΙ
Κ+Σ Το Κάτω σε έσω χώρο ή ΚΑΣΑ
Οι υποστάσεις υπό του Ενός.
Οι οριζόντιες γραμμές συμβολίζουν τις υποστάσεις. Συμβολικά χρησιμοποιούνται τρεις γραμμές θέλοντας να δειχθεί η τριαδικότητα που διέπει αυτές.

Ξ = ΚΣΙ = (Κ) οι υποστάσεις, (Σ) σε έσω χώρο, (Ι) της απορρέουσας δυνάμεως του Ενός.

Ο ΟΜΙΚΡΟΝ
Χώρος. Ο χώρος συμβολίζεται σαν αυτό που περιέχει τις υποστάσεις. Επίσης μπορεί να είναι και χρόνος.

, ΟΜΙΚΡΟΝ = (Ο) ο χώρος, (Μ) της ορατής φύσης, (Ι) της δυνάμεως που απορρέει από το Εν, (Κ) δημιουργεί υποστάσεις, (Ρ) με ροή δυνάμεως, (Ο) ο χώρος, (Ν) περιέχει νου.

Π ΠΙ
Πυρ, το άνωθεν, το πατρικό

ΠΙ = (Π) το άνωθεν πυρ, (Ι) της απορρέουσας δυνάμεως του Ενός.

Ρ ΡΟ
Ροή

ΡΟ = (Ρ) Ροή δυνάμεως, (Ο) στο χώρο

Σ ΣΙΓΜΑ
Το εσώτερο της υπόστασης. Η εννάδα.
Μεταξύ των υποστάσεων υπάρχει εσώτερο (κρυφό) σημείο που συγκλίνει τις δυνάμεις που ρέουν.

ΣΙΓΜΑ = (Σ) η εσώτερη, (Ι) απορρέουσα δύναμη, (Γ) των υποστάσεων, (Μ) φανερώνεται στην φύση, (Α) ως αρχική δύναμη του Ενός

Τ ΤΑΥ
Η στερέωση της δυνάμεως. Η δύναμη που συγκροτεί μια υπόσταση.

ΤΑΥ = (Τ) η στερέωση της δυνάμεως, (Α) του Ενός, (Υ) υπάρχει συσσωρευμένη.

Υ ΥΨΙΛΟΝ
Μεγάλη συσσώρευση δυνάμεως.
Είναι η συσσώρευση δυνάμεως από τρία σημεία ή τρεις υποστάσεις. Κάθε γραμμή συμβολίζει την ροή δυνάμεως. Και οι τρεις δυνάμεις ενώνονται στο μέσο σε ένα σημείο.

ΥΨΙΛΟΝ = (Υ) μεγάλη συσσώρευση δυνάμεως, (Ψ) περιέχει εσωτερικό πυρ Π+Σ, (Ι) που κατέρχεται (Λ) και απορρέει από το Εν, (Ο) εγκλωβίζεται στον χώρο, (Ν) ως νους.


Φ ΦΙ
Φως. Η ακτινοβολούσα δύναμη προς όλες τις διευθύνσεις, κυκλικώς.
Η κάθετη γραμμή συμβολίζει την κατερχόμενη δύναμη που ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις (κύκλος).

ΦΙ = (Φ) η ακτινοβολούσα, (Ι) απορρέουσα δύναμη του Ενός.

Χ ΧΙ
Τα χοϊκά στοιχεία – η χθων. Τα τέσσερα στοιχεία του υλαίου πεδίου. Τούτα είναι, Πυρ, Ύδωρ, Γαία, Αήρ. Οι χιαστί γραμμές δηλώνουν τις αντίθετες δυνάμεις των στοιχείων. Το σημείο που διασταυρώνονται είναι το πέμπτο στοιχείο ο αιθήρ.

ΧΙ = (Χ) τα στοιχεία του υλαίου πεδίου, (Ι) της απορροής της δυνάμεως του Ενός.

Ψ ΨΙ
Το εσωτερικό πυρ των υποστάσεων, η εννάδα. Ψ=Π+Σ, Πυρ, εΣωτερικό.
Η κάθετη γραμμή συμβολίζει την κατερχόμενη δύναμη. Στο πάνω μέρος της γραμμής υπάρχει ημικύκλιο που συμβολίζει την εσώκλειστη δύναμη του Ενός στις υποστάσεις.

ΨΙ = (Ψ) το εσωτερικό πυρ των υποστάσεων, (Ι) της εκπορευόμενης δυνάμεως του Ενός.

Ω ΩΜΕΓΑ
Το υλαίο πεδίο.
ΩΜΕΓΑ = (Ω) το υλαίο πεδίο, (Μ) φανερώνεται στην φύση, (Ε) ως απορροή δυνάμεως που δημιουργεί τριπλές, (Γ) υποστάσεις, (Α) που περιέχουν την δύναμη του Ενός ως εννάδα.