Ο πρώτος άνθρωπος που διαμόρφωσε τις τακτικές της υπονόμευσης, ηταν ο Κινέζος στρατηγός κ φιλόσοφος,Σουν Τζου
Για την κατάληψη του εχθρού,ο πιο αντιπαραγωγικός,βάρβαρος τρόπος, ειναι ο πόλεμος στο πεδίο της μάχης.
Η
υψηλότερη τέχνη του πολέμου ειναι να μην πολεμάς καθολου, αλλα αντίθετα
να υπονομεύσεις οτιδήποτε εχει αξία στην χώρα του εχθρού σου.
Ετσι
ώστε η αντίληψη της πραγματικότητας στο μυαλο του εχθρού σου, να
διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό που να μην σε θεωρεί Καν εχθρό ..
Ετσι
να πιστέψει οτι το δικό σου σύστημα, ο δικός σου πολιτισμός κ τα δικά
σου ήθη, αποτελούν εναλλακτικές, που οχι μονο δεν τις απεχθάνεται, αλλα
τις επιθυμεί κ τις προτιμά, απο το να πεθάνει για τις δικές του!
Αυτος
ειναι ο τελικός στόχος της υπονόμευσης κ μέχρι εδω μπορει να επιτευχθεί
χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα !Αυτο ειναι στην πραγματικοτητα η
υπονόμευση ..
Οι τακτικές της υπονόμευσης
διδάσκονται στους αξιωματικούς των στρατιωτικών ακαδημιών οπως κ σε ολες
τις υπηρεσίας ασφαλείας/αντικατασκοπείας σε όλον τον κόσμο.
Τι ειναι η υπονόμευση :
Αποτελείται απο 4 βασικά χρονικά βήματα.
Η 1η φάση ο Εκφυλισμός που θα ασχοληθουμε σημερα
Χρειάζονται 15-20 χρονια για να εκφυλίσεις μια κοινωνία.
Γιατι τόσο ; Γιατι αυτο ειναι το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για να εκπαιδεύσεις μια γενιά..
Μια
γενιά μαθητών η παιδιών, κατα το οποιο χρονικό διάστημα, διαμορφώνεται
η ιδεολογία του, η αντίληψη του για τον κόσμο κ η προσωπικότητα του.
Επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους, με μεθόδους προπαγάνδας, με άμεση επαφή, δεν εχει σημασία, θα το δουμε αργότερα.
Οι
περιοχές που διαμορφώνεται η κοινή γνώμη, ειναι η Θρησκεια, το
εκπαιδευτικό σύστημα, η κοινωνική ζωή, η δημοσια διοίκηση, τα σώματα
ασφαλείας κ φυσικά οι σχέσεις μεταξυ εργοδοτών κ εργαζομένων.
Στο
στάδιο του εκφυλισμού δημιουργούνται "τάσεις" στην κοινωνία σε
κατεύθυνση αντίθετη, με τα βασικά ήθη κ αξίες της κοινωνίας. Η
εκμετάλλευση κ η κεφαλαιοποίηση αυτών των τάσεων, ειναι ο στόχος του
υπονομευτή.
Η Θρησκεια
Η εκπαίδευση
Η κοινωνική ζωή
Η πολιτική εξουσία
Οι εργασιακές σχέσεις
Τα σώματα ασφαλείας, ειναι τα πεδία εφαρμογής της υπονόμευσης.
Θρησκεια :
Στην Θρησκεια, σημαίνει καταστροφή, αλλοίωση, αντικατάσταση με διαφορά σεξιστικά δόγματα που διασπούν την προσοχή των ανθρώπων.
Δεν
εχει σημασία αν ειναι ανόητα η αφελή, το σημαντικό ειναι το κύριο
θρησκευτικό δόγμα να διαβρωθεί σιγα σιγα κ να διαχωριστεί απ οταν
ανώτερη αποστολή της θρησκείας που ειναι να φέρει τους ανθρώπους κοντά
Στον Θεό.
Η αντικατάσταση των υφιστάμενων αποδεκτών
θρησκευτικών οργανώσεων με ψεύτο οργανώσεις που διασπούν την προσοχή των
ανθρώπων απο την αληθινή πίστη.
Εκπαίδευση :
Αποπροσανατολισμός
ώστε οι μαθητές να μην μάθουν τίποτε εποικοδομητικό,
πραγματικο,αποτελεσματικό. Αντί για μαθηματικά, φυσική, χημεια, ξένες
γλώσσες, μάθετε τους για αστικό πολεμο, φυσικές τροφές, οικιακή
οικονομία, σεξουαλικότητα, οτιδήποτε αρκεί να τους απομακρύνει απο τα
σημαντικά.
Κοινωνική ζωή :
Αντικατάσταση των παραδοσιακών ιδρυμάτων με ψεύτικους οργανισμούς..
Παίρνουν
την υπευθυνότητα των ατόμων κ αντικαθιστούν τις σχέσεις μεταξυ των
ατόμων, ομάδων κ της κοινωνίας, με τεχνητά "δημοκρατικά" σώματα .. Αντί
για λειτουργικές σχέσεις μεταξυ των ατόμων της κοινωνίας, εγκαθιστούν
ιδρύματα κοινωνικής εργασίας, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που εργάζονται
κ πληρώνονται απο την κυβερνηση.
Πολιτική εξουσία :
Ο
φυσικός φορέας πολιτικής εξουσίας που παραδοσιακά εκλέγεται απο τον
λαό, είτε διορίζεται απο τους εκλεγμένους απο τον λαό άρχοντες, σταδιακά
αντικαθίσταται απο τεχνητά σώματα, ομαδες μη εκλεγμένων, που μπορει να
μην αρέσουν σε κανέναν αλλα παρόλα αυτά υπάρχουν.
Μια τέτοια
ομάδα ειναι τα ΜΜΕ.. Ποιος τους ψήφισε ; Πως γίνεται να εχουν τοση
δύναμη, που επηρεάζουν κ να βιάζουν το μυαλο του κόσμου ;
Ποιος
τους εξέλεξε ; Απο που αντλούν το θράσος να υποδυκνυουν τι ειναι σωστό κ
τι οχι, για την εκλεγμένη απο τον λαό, κυβερνηση;
Ποιος τους έδωσε την εξουσία ;;
Η
πολιτική εξουσία διαβρώνεται σταδιακά απο ανθρώπους που δεν εχουν ούτε
τα προσόντα, ούτε την εξουσιοδότηση για τέτοια εξουσία. Πάραυτα εχουν
αυτήν την εξουσία..
Μαζί με αυτήν υπάρχει κ μια ακομη διαδικασία που αφορά στα σώματα ασφαλείας, που επισης διαβρώνονται.
Σωματα ασφαλείας:
Τα
τελευταία 20-25 χρονια, αν δείτε τις παλιές κ τις νέες ταινίες, θα
παρατηρήσετε έναν αστυνομικό, έναν αξιωματικό του στρατού, βλάκα,
κυκλοθυμικό κ ψυχωτικό, παρανοϊκό, ενώ ο εγκληματίας ειναι ενας ωραίος
τυπάκος που μπορει να κάνει ενέσεις με ναρκωτικά, αλλα ειναι ενας ωραίος
τύπος, δημιουργικός που φέρεται ετσι μονο κ μονο επειδή η κοινωνία τον
έκανε ετσι, ενώ ταυτόχρονα ο στρατηγός ειναι ενας μανιακός, ο αστυνόμος
ενα γουρούνι, που καταχράζεται την εξουσία του.
Ετσι εχουμε μια τεχνητή γενίκευση που φέρνει μίσος κ έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους ανθρώπους που υποτίθεται οτι σε προστατεύουν..
Εργοδοτικές σχέσεις :
Σε αυτο το στάδιο των 15-20 χρόνων, καταστρέφουμε τις παραδοσιακά θεσπισμενες σχέσεις μεταξυ εργοδοτών κ εργαζομένων.
Η
κλασική Μαρκιστική-Λενιστική θεωρία της φυσικής ανταλλαγής αγαθών,
υποθέτει (πχ) οτι το άτομο Α εχει 6 σακιά αλεύρι κ το άτομο Β 5 ζευγάρια
παπούτσια κ η φυσική ανταλλαγή προϊόντων ειναι μια διαδικασία
διαπραγμάτευσης μεταξυ των δυο κ μονο με την εισαγωγή ενός 3ου ατόμου Γ,
ενός ξένου, που λεει μην δίνεις Α στον Β κ μην δίνεις Β στον Α, δώστε
τα μου εμενα να σας τα μοιράσω κατάλληλα. Αυτος ειναι ο θάνατος της
φυσικής ανταλλαγής.
Οταν δημιουργήθηκαν τα
σωματεία πριν 100 χρονια περίπου, σκοπός τους ηταν η βελτίωση συνθηκών
εργασίας κ η προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, απο τους
εργοδότες που τα καταπατούσαν.
Εκείνος ο συνδικαλισμός
δουλευε σωστά τότε, αλλα σήμερα βλεπουμε οτι οι εργασιακές
διαπραγματεύσεις δεν ειναι αποτέλεσμα συμβιβασμού που οδηγεί στην
βελτίωση συνθηκών της εργασίας, αλλα βλεπουμε οτι μετα απο καθε απεργία
οι εργαζόμενοι βγαίνουν χαμένοι, ακομη κ αν ο μισθός τους αυξηθεί κατα
10%, διότι δεν τους το επιτρέπει ο πληθωρισμός.την στιγμή που
εκατομμύρια αλλοι πολίτες, υποφέρουνκατα την διαρκεια της απεργίας τους..
Γιατι σήμερα η οικονομία ειναι αριστα συνδεδεμένη, με τον ίδιο τροπο, που τα διάφορα όργανα μας απαρτίζουν το σώμα μας.
πχ Πριν 100 χρονια οι εργαζόμενοι στην χαλυβουργία απεργούσαν κ κανεις δεν υπέφερε, πραγμα που σήμερα ειναι αδύνατον.
Αν
οι εργαζόμενοι στην συλλογή απορριμμάτων στην Αθήνα, απεργήσουν, η πόλη
των εκατομμυρίων κατοίκων βρωμαει, δεν εξυπηρετείται.
Μερικες αρχες απο το βιβλιο "Η τεχνη του πολεμου" του Σουν Τζου
1.Η τέχνη του πολέμου είναι ζήτημα ζωής
και θανάτου. Είναι δρόμος που οδηγεί στην επιτυχία ή στην ήττα. Συνεπώς,
πρέπει να τον γνωρίζει ο μαχητής σε βάθος.
2. Στον πόλεμο πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν οι εξής πέντε παράγοντες:
(1) Ψυχική επιρροή. Δηλ. ό,τι εμπνέει
τους ανθρώπους να αγαπούν τους ηγέτες τους, τόσο, ώστε να τους
ακολουθούν στη ζωή και το θάνατο, χωρίς να φοβούνται να ρισκάρουν.
(2) Περιβάλλον. Δηλ. το κρύο και τη ζέστη, το χειμώνα και το καλοκαίρι, τη νύχτα και την ημέρα, στις πολεμικές επιχειρήσεις.
(3) Προβλεψιμότητα. Δηλ. το τι θα
συναντήσει κάποιος στην πορεία. Αν το έδαφος βαδίζεται εύκολα ή δύσκολα,
αν είναι πεδινό ή ορεινό, αν έχει στενά περάσματα και που καιροφυλακτεί
ο θάνατος.
(4) Διοίκηση. Δηλ. σε τι βαθμό ο
στρατηγός διαθέτει τις αρετές της σοφίας, της ειλικρίνειας, της
ανθρωπιάς, του θάρρους και της αυστηρότητας.
(5) Οργάνωση. Δηλ. τον έλεγχο, την
σωστή ιεραρχία των στελεχών, τις προμήθειες του στρατού με τα απαραίτητα
και την εξασφάλιση ανεφοδιασμού.
3. Δεν υπάρχει στρατηγός που να μην
έχει αντιμετωπίσει αυτούς τους πέντε παράγοντες. Όσοι τους σέβονται
νικούν. Όσοι τους αγνοούν, ηττώνται.
4. Θα μπορέσω να προβλέψω ποια πλευρά θα νικήσει και ποια θα ηττηθεί αν μου πείτε:
· ποιος από τους ηγέτες διαθέτει την καλύτερη ψυχική επιρροή στο στρατό του
· τίνος ο στρατός είναι πιο εξοικειωμένος με το περιβάλλον
· τίνος στρατηγού οι εντολές και οι οδηγίες εκτελούνται αμεσότερα κι αποτελεσματικότερα
· ποιος διαθέτει καλύτερα εκπαιδευμένους ηθικά και σωματικά αξιωματικούς κι άντρες
Και
· ποιος χειρίζεται την επιβράβευση και την τιμωρία με τον πιο δημιουργικό και φωτισμένο τρόπο.
5. Αν την ηγεσία αναλάβει στρατηγός που
ασπάζεται τη στρατηγική μου, είναι βέβαιο ότι θα νικήσει. Κρατήστε τον!
Αν την αναλάβει ένας που αρνείται να την ακολουθήσει, είναι βέβαιο ότι
θα ηττηθεί. Αποπέμψτε τον!
6. Αφού υιοθετήσει τη στρατηγική μου, ο
στρατηγός οφείλει, επιπλέον, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που θα
συμβάλλουν στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που αυτή προσφέρει.
Λέγοντας «προϋποθέσεις» εννοώ ότι θα πρέπει να ενεργήσει σύμφωνα με το
τι είναι επωφελές κι έτσι να ελέγξει την ισορροπία της όλης επιχείρησης:
· Κάθε πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση.
Ολοκληρη η παρουσιαση του περιεχομενου του βιβλιου Εδω