Ευχαριστώ όλους εσάς ΜΜΕ ..πολιτεία.. φίλους ..γνωστούς και αγνώστους που προσπαθείτε να με ενημερώσετε όσο τον δυνατόν καλύτερα για την προφύλαξη μου από τον κορωνοίο.
Ευχαριστω ειλικρινά.. αλλά....
Έχω δική μου άποψη,και θέση πάνω σε αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα.
Γνωρίζω και κατανοώ την σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά θα πρέπει επιτέλους να μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις γύρω μας πιο ουσιαστικά , πιο βαθιά.
Έχουν γεμίσει φόβο και βλέπεις παντού ανθρώπους τρομοκρατημένους
Ποσο πια άλλο, θα ζούμε αυτό το θέατρο του παραλογου;
Η ψυχή μου αγανακτει.
Φοβομαστε τα εξωτερικά μικρόβια που μπορούν να μας προσβάλουν και δεν φοβόμαστε καθόλου τα μέσα μας ..
Δεν φοβόμαστε τις κακίες μας, τις μικρότητες μας, τα λάθος πρέπει μας, τις λανθασμένες αντιλήψεις μας,τους εγωισμόυς μας, τις λανθασμένες πίστεις
ΤΗΝ ΛΑΘΟΣ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ.
Πιστευουμε εύκολα σε κάθε λόγο άσχημο, άρρωστο, που προκαλεί φθορά, φόβο, ανησυχία και ανασφάλεια, και έχουμε τα αυτιά μας ερμητικά κλειστα, σε κάθε καλό και ωφέλιμο λόγο.
Μολυνθυκαν και ψυχρανθηκαν τα μυαλά μας, οι καρδιες μας καιρό τώρα, αλλά ούτε λόγος περί αυτού.(βλέπεις η φθορά και ο θάνατος που επιφέρουν αυτά είναι αργός και δεν φαίνεται) Πεθαίνουμε λίγο λίγο, αργά και σταθερά και ξεχάσαμε πριν να πεθάνουμε να ζήσουμε.
Η πεποίθηση μου είναι ότι αυτό που συμβαίνει είναι σοβαρό πάρα πολύ αλλά δεν είναι μόνο η προφύλαξη της μάσκας της απομόνωσης η του αντισηπτικού
Καλά είναι και αυτά αλλά αλλά δεν φτάνουν .
Αυτό, και αυτά που συμβαίνουν παγκόσμια είναι ζητήματα πίστης
Ναι πίστης!!
Έπαψαν οι άνθρωποι να πιστεύουν σε Θεό...ψυχρανθηκαν μεταξύ τους....ψυχρανθηκε και η Αγάπη Τους για Αυτόν ....Θεωρούν πως είναι αδύναμος να Τους προστατεψει ...κατά συνέπεια δεν εχουν αφήσει χώρο στην καρδιά και στο μυαλό τους καθόλου για να μπορεί να εργαστεί .
Γιατί αγαπημένοι μου φίλοι, ο δικός μας Θεός είναι θεός ελευθερίας και θέλει τα πλάσματα Του ελεύθερα .
Από δική τους επιλογή να πάνε κοντά Του.
Δεν έχει ανάγκη από αιχμαλώτους ...αλλά από ελεύθερους ανθρώπους δυνατούς στον εαυτό τους.
Τόση η ελευθερία Του, που μας αφήνει να πηγαίνουμε στην καταστροφή που οι ίδιοι επιλέξαμε.
Και Εκείνος απλά λυπάται μην μπορώντας να κάνει κάτι γιατί απλά σέβεται την ελεύθερη επιλογή μας.
Είναι λοιπόν θέμα επιλογής .
Αυτή είναι η γνώμη μου
Επιλέγουμε να ζούμε με λανθασμένες πίστεις και αυτό είναι το αποτέλεσμα των δικών μας επιλογών.
Πιστεύουμε στη βλακεία μας ...στα άρρωστα πρέπει μας ...στα εγώ μας ...στις λανθασμένες αντιλήψεις μας...όπου αλλού θες εκτός από τον αληθινό Θεό που σταυρώθηκε για να είμαστε ελευθεροι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.
Γιναμε τόσο ατομιστές τόσο παρτάκιδες που κοιτάμε να είμαστε εμείς καλά και δεν ενδιαφερόμαστε καθόλου για τον συνάνθρωπο.
Ψωνιζουν οι άνθρωποι τρόφιμα κλείνονται στα σπίτια τους ,επαψαν να επικοινωνούν μεταξύ τους(γιατί επι-κοινωνια συμενει κοινωνω τον πόνο σου η τη χαρά σου) έπαψαν να φιλιούνται να αγκαλιάζονται ,να δίνουν και να περνούν αγάπη
Και σε ρωτώ ;
Πως μπορεις να είσαι εσύ καλά άνθρωπε όταν ο δίπλα σου υποφέρει;
Πως μπορώ εγώ να είμαι καλά ,όταν δίπλα μου οι άνθρωποι από την άγνοια τους, η την ρηχοτητα τους αυτοκαταστρεφονται;
Πονω.... Βαθύτατα πονω...
Ο Ίδιος ο Χριστός που εγώ πιστεύω ειπε: και τα Λόγια Του... Αθάνατα στους αιωνες.
Οποιος με ομολογήσει θα ζήσει!!
Ομολογια πίστεως χρειαζόμαστε άνθρωποι .
Ομολογια.στο όνομα Του για να μπορεί να μπει μπροστά σε κάθε άσχημη δύναμη και να μας προστατεύσει.
Και για να σε προλάβω αυτούς που δεν με γνωρίζουν έχω να πω αυτο.
Δεν ανήκω σε καμία αίρεση, σε κανένα παπαδαριο, σε καμία θρησκοληπτικη κατάσταση
Αλλά πιστεύω στον Ιησού Χριστό στο πνεύμα εκείνο το ελεύθερο που σταυρώθηκε για εμένα για να ζω ελεύθερη στον εαυτό μου και ευτυχισμένη
Κάνεις να μην με "χτίζει"κατά πως θέλει.Αλλα να έχω την δύναμη από μόνη μου να πλάθω το μέλλον μου,και τον εαυτό μου στην ποιότητα που εγώ επιθυμώ.
Και εγώ ψηφίζω να ζήσω έστω και ένα λεπτό αληθινής με πίστης ζωής ...πάρα χρόνια πολλά μέσα σε άρρωστα και ψεύτικα.
Προτιμω να ζήσω έστω ένα λεπτό ζωής αληθινής και να πεθάνω με Το ονομα Τού στα χείλη μου...πάρα αιώνες γεμάτη άρρωστα και ψεύτικα.
Εκεινος πλήρωσε για μένα.
Και το ελάχιστο που Του χρωστώ είναι να Τον κάνω πάνω από τον Σταυρό να χαμογελάσει και να πει Πατέρα άξιζε!!
Κωνσταντίνα-Ιωάννης