Είμαστε η γενιά που θεωρούσε απίστευτα βαρετή την
ανάγνωση των εφημερίδων, που έχει διαβάσει τη λιγότερη ιστορία, που δεν έχει
καμία επαφή με φιλοσοφία και πολιτικές ιδεολογίες, είμαστε η γενιά που δεν
ψήφιζε στις εκλογές. Και με το δίκιο μας. Οι εκλογές ποτέ δεν άλλαξαν τίποτα στα
χρόνια που ζήσαμε, οι ιδεολογίες είχαν πεθάνει με τελευταία την πιο ρομαντική
και καλλιτεχνική, η φιλοσοφία και μαζί της η πολιτική γενικότερα δεν είχε πια
αξιόλογους θεράποντες για να μας εμπνεύσουν, την ιστορία είχε φροντίσει το
σχολικό μας παρελθόν να μας την κάνει αφόρητη και οι εφημερίδες ήταν όντως
βαρετές. Σε τι άλλο παρά απολιτίκ, θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε;
Να
όμως που ήρθε η στιγμή που βρίσκουμε μπροστά μας όσα δεν είχαμε ποτέ σκεφτεί.
Ζούσαμε με την απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν θα χρειαστεί να εμπλακούμε σε αγώνες
αλλά ακόμα και αν θα χρειάζονταν ποτέ, πιστεύαμε ότι το να φωνάξουμε στο
πεζοδρόμιο θα ήταν το μόνο που θα είχαμε να κάνουμε. Έτσι μας είχαν εκπαιδεύσει
τα δελτία ειδήσεων με τις κινητοποιήσεις των εκάστοτε απεργών που προέβαλαν. Δεν
είχαμε σκεφτεί ποτέ όμως ότι θα έπρεπε να βρούμε μόνοι μας τα συνθήματα, πόσο
μάλλον ότι θα έπρεπε να αρθρώσουμε πολιτικό λόγο και να κάνουμε προτάσεις.
Εμείς
δεν θα εκφράσουμε προτάσεις για το πως μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα (τις
απόψεις μας όσοι μας διαβάζετε τις ξέρετε) , σε αυτη την ανάρτηση όμως δεν
μπορούμε να μιλήσουμε για όλους & δε θέλουμε σε καμία περίπτωση να
παραστήσουμε τους συντονιστές των συγκεντρώσεων.
Θα
τολμήσουμε μόνο να καταγράψουμε ένα και μόνο στόχο που σίγουρα εκφράζει όλους
μας:
Μια
Ελλάδα με πραγματική Δημοκρατία, με δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια & ευκαιρίες για
όλους.
Αυτό
ζητάμε, δε ξέρουμε αν θα πετύχουμε ποτέ αυτό το στόχο, πιστεύουμε όμως πως αν
δεν ενεργοποιηθούμε και δεν ενωθούμε όλοι μαζί είμαστε καταδικασμένοι.
Παρακαλούμε
ενημερώστε όσους περισσότερους για την συγκέντρωση την Κυριακή 15 Ιανουαρίου
στις 18:00 στο Σύνταγμα.
Επισκεφθείτε
το microsite που δημιουργήσαμε για την προσπάθεια:
