Γράφει η Ζωή Αγγελικούδη, Νομικός
O ἐμβολιασμός κατά τοῦ κορωναϊοῦ ξεκίνησε στήν πατρίδα μας, ἀλλά καί σέ ὁλόκληρη τήν Εὐρώπη τήν 27η Δεκεμβρίου 2020.
Παράλληλα, ξεκίνησε μία ἄνευ προηγουμένου ἐκστρατεία ὑπέρ τοῦ ἐμβολίου, πού παρουσιάζεται ὡς τό μόνο ἀποτελεσματικό μέτρο γιά τόν περιορισμό τῆς φερόμενης ὡς πανδημίας καί τήν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας.
Μάλιστα, τόσο οἱ «εἰδικοί» λοιμωξιολόγοι, ὅσο καί οἱ πολιτικοί μας μᾶς ὑπενθυμίζουν μέ κάθε εὐκαιρία, ὅτι ὁ ἐμβολιασμός ἱκανοποιητικοῦ ἀριθμοῦ πολιτῶν ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιά τή σταδιακή ἐπάνοδο στούς προηγούμενους ρυθμούς τῆς ζωῆς μας.
Μέχρι σήμερα ἔχουν πραγματοποιηθεῖ στή χώρα μας ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐμβολιασμοί, ἐνῶ ἡ Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή δηλώνει ὅτι θά ἐξασφαλίσει «ἕνα χαρτοφυλάκιο μέ περισσότερες ἀπό 2,6 δισεκατομμύρια δόσεις (σ.σ. ἐμβολίων)» γιά τούς πολῖτες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης.
Ἡ προπαγάνδα γιά τήν ἀποδοχή τοῦ ἐμβολίου, προτοῦ μάλιστα ὁλοκληρωθεῖ ἡ κύρια δοκιμή του, κλονίζει τήν ὅποια ἐμπιστοσύνη τῶν πολιτῶν σέ αὐτό καί δημιουργεῖ ἀνησυχία γιά πιθανή ὑποχρεωτική ἐπιβολή του.
Τήν ἀνησυχία τῶν πολιτῶν ἀπό τήν αὐταρχική ἐκμετάλλευση τῶν ἐμβολίων καί τῆς «ὑγειονομικῆς κρίσης» ἐκφράζει παραστατικά τό πρόσφατο Ψήφισμα τῆς Κοινοβουλευτικῆς Συνέλευσης τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης μέ ἀριθμό 2361 (2021), πού φέρει τίτλο «Ἐμβόλια Covid-19: ἠθικά, νομικά καί πρακτικά ζητήματα» [1]. Στό πλαίσιο τοῦ παρόντος πονήματος, θά σταθοῦμε σέ ὁρισμένα μόνο σημεῖα τοῦ ἀνωτέρω Ψηφίσματος, τά ὁποῖα ἐγείρουν ἰδιαίτερο προβληματισμό.
α) Τά ἐμβόλια δέν εἶναι πανάκεια – Τά μέτρα κατά τοῦ κορωναϊοῦ κατέστρεψαν τήν παγκόσμια οἰκονομία. Καταρχάς, τονίζεται στό Ψήφισμα, ὅτι «ἀκόμα καί τά ταχέως ἀναπτυσσόμενα, ἀσφαλῆ καί ἀποτελεσματικά ἐμβόλια, ὡστόσο, δέν εἶναι ἄμεση πανάκεια» (σκέψη 3 τοῦ Ψηφίσματος). Δέν τό γνωρίζουν αὐτό οἱ Ἕλληνες λοιμωξιολόγοι; Γιά ποιό λόγο ἐπιμένουν νά δημιουργοῦν ἐντυπώσεις καί νά παρουσιάζουν τό ἐμβόλιο ὡς τή μόνη λύση γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ κορωναϊοῦ, ὡσάν νά ἦταν τό ἐμβόλιο τό «μάννα ἐξ οὐρανοῦ»;
Στή συνέχεια, σημειώνει ἡ Κοινοβουλευτική Συνέλευση, ὅτι τό πρόγραμμα κατανομῆς ἐμβολίων «ἀντλεῖ χρηματοδότηση ἀπό χῶρες πού προσυπογράφουν γιά τήν ὑποστήριξη τῆς ἔρευνας, ἀνάπτυξης καί παραγωγῆς ἑνός εὐρέως φάσματος ἐμβολίου κατά τοῦ Covid-19 καί διαπραγματεύονται τήν τιμή τους» (σκέψη 5). Παράλληλα, παραδέχεται ἡ Συνέλευση ὅτι τά μέτρα προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας γιά τήν καταπολέμηση τοῦ κορωναϊοῦ «ἔχουν καταστρέψει τήν παγκόσμια οἰκονομία, ἀπογυμνώνοντας προϋπάρχοντα σφάλματα καί ἀνισότητες καί προκαλῶντας ἀνεργία, οἰκονομική συρρίκνωση καί φτώχεια» (σκέψη 1), ἐνῶ οἱ πολῖτες τῶν χωρῶν βιώνουν κόπωση ἐξ αἰτίας τῆς πανδημίας (σκέψη 2).
Ἐφ’ ὅσον ἕνα διεθνής ὀργανισμός μέ κῦρος, ὅπως εἶναι τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης, παραδέχεται ἐπισήμως, ὅτι τά μέτρα κατά τοῦ κορωναϊοῦ εἶναι καταστροφικά γιά τήν οἰκονομία, ἀλλά καί γιά τήν ψυχολογία τῶν ἀνθρώπων, γιατί οἱ Κυβερνήσεις συνεχίζουν ἀκάθεκτες μέ τήν ἴδια ἀπάνθρωπη τακτική;Ἐπίσης, προκαλεῖ ἔκπληξη τό ὅτι μέσα σέ αὐτήν τήν πρωτοφανῆ οἰκονομική κρίση καί ψυχική κόπωση πού βιώνουμε, τό κόστος τῆς ἔρευνας καί τῆς παραγωγῆς τῶν ἐμβολίων θά μετακυλιστεῖ στούς πολῖτες τῶν χωρῶν πού συμμετέχουν στό ἐν λόγῳ πρόγραμμα. Ἐρωτήθηκαν οἱ λαοί, ἄν θέλουν νά ἐπωμισθοῦν τό κόστος παραγωγῆς δισεκατομμυρίων δόσεων ἐμβολίων, μέ ἀπρόβλεπτες μάλιστα μακροχρόνιες συνέπειες γιά τήν ὑγεία;
β) Ἡ ἀσφάλεια τῶν ἐμβολίων
Ἡ ἴδια ἡ Κοινοβουλευτική Συνέλευση τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης διά τοῦ ἐν λόγῳ Ψηφίσματος καλεῖ τά κράτη μέλη καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, μεταξύ ἄλλων: «Νά ὑλοποιήσουν ἀποτελεσματικά συστήματα γιά τόν ἔλεγχο τῶν ἐμβολίων καί τῆς ἀσφάλειας αὐτῶν μετά τή διάθεσή τους στό γενικό πληθυσμό, μέ σκοπό ἐπίσης τήν παρακολούθηση τῶν μακροπρόθεσμων ἐπιπτώσεών τους» (σκέψη 7.1.4), ἀλλά καί «νά θεσπίσουν ἀνεξάρτητα προγράμματα ἀποζημίωσης, γιά νά διασφαλίσουν ἀποζημίωση γιά ἀδικαιολόγητη ζημία καί βλάβη, προκαλούμενη ἀπό τόν ἐμβολιασμό». (σκέψη 7.1.5.)
Ἑπομένως, παρ’ ὅτι κανείς δέν τό παραδέχεται δημοσίως, ἡ ἀσφάλεια τῶν ἐμβολίων δέν εἶναι δεδομένη, ἐνῶ ἀντίθετα θεωρεῖται δεδομένο, ὅτι θά ἔχουν μακροχρόνιες ἐπιπτώσεις στήν ὑγεία. Τά κράτη θά πρέπει νά γνωρίζουν, ὅτι φέρουν ἀστική καί ποινική εὐθύνη γιά τυχόν βλάβες προκαλούμενες στούς πολῖτες ἀπό τόν ἐμβολιασμό· ἀπό τήν ποινική τους εὐθύνη, μάλιστα, δέν ἐπιτρέπεται νομικά νά ἀπαλλαγοῦν σέ καμία περίπτωση.
γ) Χρηστές δοκιμές
Περαιτέρω, τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης κάλεσε τά κράτη-μέλη καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση «νά διασφαλίσουν ὑψηλῆς ποιότητας δοκιμές, οἱ ὁποῖες εἶναι χρηστές, διεξάγονται μέ τρόπο ἠθικό, σέ συμφωνία μέ τίς διατάξεις τῆς Σύμβασης γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καί τή βιοϊατρική (ETS No 164, Σύμβαση τοῦ Ὀβιέδο) καί τό Πρόσθετο Πρωτόκολλο αὐτῆς τό σχετικό μέ τή Βιοϊατρική Ἔρευνα (CETS No 132), καί περιλαμβάνουν σταδιακά παιδιά, ἔγκυες γυναῖκες καί θηλάζουσες μητέρες» (σκέψη 7.1.1.).
Στό σημεῖο αὐτό θά πρέπει νά σημειωθεῖ, ὅτι γιά τήν παραγωγή τῶν ἐμβολίων κατά τοῦ κορωναϊοῦ χρησιμοποιήθηκε ἡ ἀνθρώπινη κυτταρική σειρά HEK 293 (ἀπό τά ἀρχικά των λέξεων Human Embryonic Kidney, Ἀνθρώπινο Ἐμβρυϊκό Νεφρό), ἡ ὁποία προῆλθε ἀπό τό νεφρό ἑνός ὑγιοῦς ἐκτρωθέντος ἐμβρύου. Ὁ π. Στυλιανός Καρπαθίου, Διδάκτωρ Θεολογίας καί Ψυχιατρικῆς, γράφει, σχετικά:
«Οἱ γνωστότερες φαρμακευτικές ἑται ρεῖες παραγωγῆς ἐμβολίων τῶν κατά sars-cov-2 ἐμβολίων χρησιμοποίησαν τήν κυτταρική σειρά τοῦ ἐκτρωθέντος ἐμβρύου (ΗΕΚ293Τ) γιά νά ἐπεξεργασθοῦν ἐργαστηριακά το νέο ἐμβόλιο στά διάφορα στάδια προκλινικῆς μελέτης» [2].Ἐφ’ ὅσον λοιπόν στό στάδιο τῶν δοκιμῶν τοῦ ἐμβολίου χρησιμοποιήθηκαν ἀνθρώπινα κύτταρα ἐκτρωθέντος ἐμβρύου, οἱ δοκιμές αὐτές ἀπέχουν πολύ ἀπό τό νά εἶναι χρηστές καί διεξαγόμενες μέ ἠθικό τρόπο κατά τά ὡς ἄνω ὁριζόμενα στό Ψήφισμα τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης. Προσβάλλουν τήν Ἀξία τοῦ Ἀνθρώπου καί τό δικαίωμα στή ζωή.
Δέν δέχεται, βέβαια, ἡ Νομική Ἐπιστήμη, ὅτι τό ἔμβρυο εἶναι ζωή ἐξ ἄκρας συλλήψεως. Τό θεωρεῖ, ὅμως, τοὐλάχιστον, δυνάμει ζωή, καί ὡς ἐκ τούτου ἄξιο σεβασμοῦ καί προστασίας. Τό νά σκοτώνουμε ἕνα ἀθῶο ἀγέννητο παιδί καί νά χρησιμοποιοῦμε τά κύτταρά του, γιά νά μήν πεθάνουμε ἀπό ἕναν ἰό, πόσο ἀπέχει ἀπό τόν κανιβαλισμό;
Αὐτός, λοιπόν, εἶναι ὁ πολιτισμός μας; Αὐτή εἶναι ἡ πρόοδος καί ἡ ἀνθρωπιά μας; Στή Νομική Ἐπιστήμη γίνεται δεκτό, κατά τήν κρατοῦσα ἄποψη, ὅτι τό γενετικό ὑλικό, δηλαδή τό σπέρμα, τό ὠάριο, ἀλλά καί τό γονιμοποιημένο ὠάριο, τό ἔμβρυο, δέν εἶναι πράγματα καί ὡς ἐκ τούτου δέν εἶναι δεκτικά ἐκμετάλλευσης. Συναφῶς, στή σκέψη 7.1.6. τοῦ Ψηφίσματος, γίνεται λόγος γιά τόν ἀδικαιολόγητο πλουτισμό τῶν φαρμακευτικῶν ἑταιριῶν καί τά συμφέροντα τῆς φαρμακευτικῆς βιομηχανίας.
Πῶς μποροῦμε νά ἀποδεχόμαστε τό ὅτι ἀποκομίζουν κέρδος οἱ φαρμακευτικές ἑταιρίες, χρησιμοποιῶντας τά κύτταρα ἑνός ἐμβρύου;
δ) Ὁ ἐμβολιασμός δέν εἶναι ὑποχρεωτικός.
Σέ σχέση μέ τόν ἐμβολιασμό κατά τοῦ κορωναϊοῦ, στήν παράγραφο 7.3.1 τοῦ Ψηφίσματος τονίζεται, ὅτι «τά κράτη πρέπει νά ἐνημερώσουν τούς πολῖτες, ὅτι ὁ ἐμβολιασμός ΔΕΝ εἶναι ὑποχρεωτικός καί ὅτι δέν ἐπιτρέπεται νά τούς ἀσκηθεῖ καμία πίεση, πολιτική, κοινωνική ἤ ἄλλη, γιά νά ἐμβολιασθοῦν, ἐάν δέν τό ἐπιθυμοῦν οἱ ἴδιοι».
Τά κράτη καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καλοῦνται «νά διασφαλίσουν ὅτι κανείς δέν ὑφίσταται διακρίσεις, ἐπειδή δέν ἔχει ἐμβολιαστεῖ, λόγῳ πιθανῶν κινδύνων γιά τήν ὑγεία του ἤ λόγῳ του ὅτι δέν ἐπιθυμεῖ νά ἐμβολιασθεῖ» (παράγραφος 7.3.2.). Στό ζήτημα τοῦ ἐμβολιασμοῦ, τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης συντάσσεται μέ τό Διεθνές καί τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο, ὅπου, ὅπως ὀρθά ἔχει τονιστεῖ, «δέν προβλέπεται καθεστώς ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ» [3].
Τό μοναδικό νομικά δεσμευτικό κείμενο διεθνῶς στόν τομέα τῆς Βιοϊατρικῆς εἶναι ἡ Σύμβαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης γιά τά Ἀνθρώπινα Δικαιώματα καί τή Βιοϊατρική, εὐρύτερα γνωστή ὡς Σύμβαση τοῦ Ὀβιέδο, ἡ ὁποία κυρώθηκε στή χώρα μας μέ τό Ν. 2619/1998 (Φ.Ε.Κ. Α’ 132). Τό ἄρθρο 5 τῆς Σύμβασης, προβλέπει τά ἑξῆς:
«Ἐπέμβαση σέ θέματα ὑγείας μπορεῖ νά ὑπάρξει μόνον ἀφοῦ τό ἐνδιαφερόμενο πρόσωπο δώσει τήν ἐλεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούμενης σχετικῆς ἐνη μέρωσής του. Τό πρόσωπο αὐτό θά ἐνημερώνεται ἐκ τῶν προτέρων καταλλήλως ὡς πρός τό σκοπό καί τή φύση τῆς ἐπέμβασης, καθώς καί ὡς πρός τά ἐπακόλουθα καί κινδύνους πού αὐτή συνεπάγεται.
Τό ἐνδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεῖ ἐλεύθερα καί ὁποτεδήποτε νά ἀνακαλέσει τή συναίνεσή του».Ὁ ἐμβολιασμός θεωρεῖται ἀναντίρρητα ἐπέμβαση σέ θέματα ὑγείας κατά τήν ἔννοια τοῦ ἀνωτέρω ἄρθρου καί διενεργεῖται μόνο κατόπιν ρητῆς καί ἐλεύθερης συναίνεσης τοῦ ἐνδιαφερομένου.
Δυστυχῶς, ἡ ἐνημέρωση τῶν πολιτῶν σχετικά μέ τόν ἐμβολιασμό κατά τοῦ κορωναϊοῦ, τά ἐπακόλουθά του καί τούς κινδύνους πού ἐγκυμονεῖ εἶναι ἐλλιπέστατη, καθώς ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται ἀπό ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου.
Προβάλλονται μόνο ἐπιχειρήματα ὑπέρ τοῦ ἐμβολίου, ἐνῶ ὅσοι διατυπώνουν ἐπιφυλάξεις καί προβληματισμούς, ἀποκαλοῦνται σκοταδιστές καί «ψεκασμένοι». Ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες, ἡ συναίνεση τῶν ἀνθρώπων, πού ἐπιλέγουν νά ἐμβολιαστοῦν, ἀπέχει πολύ ἀπό τό νά εἶναι πράγματι ἐλεύθερη.
Ἡ ἐλεύθερη συναίνεση προϋποθέτει ὁλόπλευρη ἐνημέρωση. Καί ὅμως, οἱ κρατοῦντες εἶχαν τό θράσος, νά ὀνομάσουν τό πρόγραμμα ἐμβολιασμῶν«Ἐλευθερία»!τό ἴδιο πνεῦμα μέ τή Σύμβαση τοῦ Ὀβιέδο κινεῖται καί ἡ Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, ὅπως ἔχει ἑρμηνευθεῖ ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (στό ἑξῆς ΕΔΔΑ). Συγκεκριμένα, τό Δικαστήριο ἔχει κρίνει, πώς ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός συνιστᾶ ἀδικαιολόγητη ἐπέμβαση στό δικαίωμα σεβασμοῦ τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, τό προστατευόμενο ἀπό τό ἄρθρο 8 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου [4].
Σέ μία μόνο Ἀπόφασή του, τήν ἀπόφαση Solomakhin κατά Οὐκρανίας, ἡ ὁποία ἀφοροῦσε σέ ἐμβόλιο κατά τῆς διφθερίτιδος, τό ΕΔΔΑ ἀπεφάνθη, ὅτι ἡ διά τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ ἐπέμβαση στή σωματική ἀκεραιότητα τοῦ προσώπου μπορεῖ νά θεωρηθεῖ δικαιολογημένη γιά λόγους δημόσιας ὑγείας, ἐφ’ ὅσον συντελεῖται γιά νά ἀποτρέψει τήν ἐξάπλωση μεταδοτικῆς ἀσθένειας.
Ἀπαραίτητη προϋπόθεση εἶναι νά ἔχουν ληφθεῖ ὅλες οἱ ἀπαιτούμενες προφυλάξεις, προκειμένου νά διασφαλιστεῖ, πώς ὁ ἐμβολιασμός δέν θά βλάψει τήν ὑγεία τοῦ προσώπου (σκέψη 36 τῆς Ἀπόφασης).
ε) Ἐπέμβαση στό ἀνθρώπινο γονιδίωμα
Θά μποροῦσε ἐνδεχομένως κάποιος νά ἰσχυρισθεῖ, ἐπικαλούμενος τήν ἀνωτέρῳ ἀπόφαση τοῦ ΕΔΔΑ, ὅτι θά ἦταν νόμιμος ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός κατά τοῦ κορώνα ἰοῦ, γιά νά ἀποτραπεῖ ἡ ἐξάπλωση τῆς πανδημίας. Ὡστόσο οἱ ἐπιστήμονες στόν τομέα τῆς Ὑγείας ἐμφανίζονται διχασμένοι ἀναφορικά μέ τό ἐάν ὑπάρχει σήμερα πράγματι πανδημία.
Ἀποσιωπεῖται δέ σκοπίμως καί τεχνηέντως τό ὅτι τά ἐμβόλια κατά τοῦ κορωναϊοῦ ἐγκυμονοῦν σοβαρούς κινδύνους γιά τήν ὑγεία. Ὁ νομπελίστας ἰολόγος, Luc Montagnier, ἀλλά καί ἡ καθηγήτρια ἰολόγος, Dr. Oveta Fuller, ἔχουν ἤδη ἐπισημάνει τόν κίνδυνο ἐμφάνισης ἀπρόβλεπτων παρενεργειῶν τῶν ἐμβολίων5.
Σχετικῶς, ἀναφέρει ὁ π. Στυλιανός Καρπαθίου στήν Ἀνοικτή Ἐπιστολή του πρός τήν Ἱερά Σύνοδο:
«Στό διακινούμενο ἐρώτημα, γιά τό ἐάν μπορεῖ τό ἐμβόλιο νά ἐπηρεάσει τό DNA, ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὅτι αὐτό εἶναι ἐφικτό. Μπορεῖ νά συμβεῖ, μέσα ἀπό τήν διαδικασία τῆς ἀντίστροφης τρανσκριπτάσης, ἡ ὁποία εἶναι δυνατόν νά μετατρέψει τό m-RNA σέ τμῆμα τοῦ DNA· νά συνθέσει δηλαδή DNA χρησιμοποιῶντας RNA τοῦ ἰοῦ ὡς καλούπι[xi].
Ὁμοίως, ὑπάρχει σοβαρός προβληματισμός, γιά τό si-RNA (RNA μικρῆς παρεμβολῆς ἤ σίγασης), διότι μέ τήν ἀποικοδόμηση τοῦ m-RNA, μέσα στά κύτταρα, ὑπάρχει κίνδυνος νά διευκολυνθεῖ ἡ ἔκφραση ὀγκογονιδίων» [6]. Ἔχει ἐκφραστεῖ, μάλιστα ὁ φόβος, ὅτι εἶναι πιθανόν οἱ ἀλλαγές, πού θά ἐπιφέρει τό ἐμβόλιο, νά κληρονομοῦνται ἀπό τούς ἀπογόνους τῶν ἐμβολιασθέντων. Τούτη ἡ τελευταία παρατήρηση μᾶς φέρνει ἐνώπιόν τοῦ ἄρθρου 13 τῆς Σύμβασης τοῦ Ὀβιέδο, πού ὁρίζει:
«Κάθε ἐπέμβαση πού ἀποσκοπεῖ στήν τροποποίηση τοῦ ἀνθρώπινου γονιδιώματος εἶναι ἐπιτρεπτή μόνο γιά προληπτικούς, διαγνωστικούς ἤ θεραπευτικούς σκοπούς καί μόνον ἐφ’ ὅσον δέν ἀποσκοπεῖ στό νά εἰσαγάγει ὁποιαδήποτε τροποποίηση στό γονιδίωμα τυχόν ἀπογόνων».
Ἑπομένως, κατά τά ἀνωτέρω, τό ὁποιοδήποτε ἐμβόλιο κατά τοῦ κορωναϊοῦ, στό μέτρο πού ἐπιφέρει κληρονομική τροποποίηση τοῦ ἀνθρώπινου γονιδιώματος, εἶναι παράνομο καί δέν ἐπιτρέπεται ἀπό τό Διεθνές Δίκαιο ἡ διενέργειά του, οὔτε μέ τή συναίνεση τῶν πολιτῶν!Αὐτή λοιπόν τήν Ἐλευθερία μᾶς ὑπόσχονται οἱ πολιτικοί μας; Μιά ἐλευθερία πού θά βασίζεται στό θάνατο ἀθώων ἀγέννητων παιδιῶν καί θά ἀπειλεῖ νά δημιουργήσει μία «γενετική Χιροσίμα» [7];
Τέτοια ψεύτικη, ἀπάνθρωπη Ἐλευθερία, νά τό ξέρουν, δέν τή θέλουμε!
Ὑποσημειώσεις
[1]. https://pace.coe.int/en/files/29004/html?fbclid=IwAR2rCIgv7HxJCJb_-s-vvYv0qMLQAxRJ9cX1y_35RI1rKQnAtf4Wqtim3-I
[2]. Στυλιανοῦ Καρπαθίου, Πρωτοπρεσβυτέρου, «Ἐμβόλια λουσμένα ἀπό τό αἷμα ἀθώων!», περιοδικό «Ἐνοριακή Εὐλογία», Ἔτος Κ’, Τεῦχος 222, Φεβρουάριος 2021, 70 ἐπ. (71).
[3]. Κωνσταντίνου Κουρούπη: Ἡ ὑποχρεωτικότητα τοῦ ἐμβολιασμοῦ σέ διεθνές καί εὐρωπαϊκόἐπίπεδο: https://www.syntagmawatch.gr/trending-issues/i-ypoxreotikotita-tou-smvoliasmou-se-diethnes-kai-evropaiko-epipedo/
[4]. Κωνσταντίνου Κουρούπη, ε.α.
[5]. Στυλιανοῦ Καρπαθίου, Πρωτοπρεσβυτέρου, «Ἐμβόλια λουσμένα ἀπό τό αἷμα ἀθώων!», περιοδικό «Ἐνοριακή Εὐλογία», Ἔτος Κ’, Τεῦχος 222, Φεβρουάριος 2021, 70 ἐπ. (71).
[6]. Στυλιανοῦ Καρπαθίου, Πρωτοπρεσβυτέρου, Ἀνοικτή Ἐπιστολή γιά τό ζήτημα τοῦ ἐμβολίου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο.
[7]. Ἡ ἔκφραση «γενετική Χιροσίμα», χρησιμοποιεῖται ἀπό τόν π. Στυλιανό Καρπαθίου, στήν ἀνωτέρω ἀνοικτή ἐπιστολή του.
https://www.agnikolaos.gr/images/stories/2021/223.pdf
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΣΗ ΑΠΟ 3/4/21
https://enromiosini.gr/arthrografia/symvoylio-gia-ta-emvolia/
